FED-president Ben Bernanke laat God's water over God's akker stromen. Het is nog maar de vraag of dit water de akker vruchtbaar zal maken of zal verzuipen? De Amerikaanse geldpers draait sinds gisteren op volle toeren. Bernanke maakte bekend dat de centrale bank (FED) de overheidsschulden overneemt – om te beginnen voor een totaalbedrag van 300 miljard dollar. Dit financiert hij door nieuw geld te creëren (Volkskrant). De financiële markt reageerde direct 'enthousiast': de dollar daalde met 4% naar 0,73 euro. Het is dus nog maar de vraag deze actie van Bernanke de Amerikaanse economie weer kan aanjagen of dat hij inflatie creeërt en de dollar waardeloos maakt? Volgende week zal een VN-panel van financiële experts pleiten om de dollar los te laten als internationale reserve valuta (YahooNews). Volgens het panel zou een combinatie van verschillende valuta, zoals destijd met de European Currency Unit (ECU), de rol van de dollar moeten overnemen. Dit creeërt een stabielere situatie dan nu het geval is. "It is a good moment to move to a shared reserve currency" aldus valuta expert Avinash Persaud van het VN-panel. Gaan de Verenigde Naties, die jarenlang werden gekoeieneerd door de Verenigde Staten, nu de VS redden met een van oorsprong Europees plan? Dan moet de dollar nog wel wat waard zijn om in dat mandje van deze nieuwe internationale reserve valuta te stoppen...
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Crosspost: Het nu volgende stuk verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.
Pats! Een natte lap in het gezicht van de internationale gemeenschap van moraalridders. De oorlog tegen de drugs levert al 10 jaar helemaal niets op. Sterker nog, het gebruik stijgt, de prijs daalt en de georganiseerde misdaad (inclusief terrorisme) floreert. Tien jaar geleden werd in de algemene vergadering van de VN een actieplan afgesproken. Dat heeft niets opgeleverd. Dus wat stelt men dan voor binnen de komende speciale vergadering van de VN voor de komende tien jaar?
“Reaffirm our unwavering commitment to ensure that all aspects of demand reduction, supply reduction and international cooperation are addressed in full conformity with the purposes and the principles of the Charter of the United Nations, international law and the Universal Declaration of Human Rights.”
De Europese Unie bracht deze week ook een rapport uit over deze materie, met dezelfde conclusies.
De vraag is dan ook, waarom blijft de internationale gemeenschap vasthouden aan een aanpak die niet helpt in het oplossen van het probleem maar wel veel geld kost? Een andere vraag is waarom het nog steeds niet is toegestaan om naar eigen inzicht drugs te gebruiken, net zoals we dat nu doen met alcohol, tabak en koffie?
Crosspost: Het nu volgende stuk van Steeph verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.
Pats! Een natte lap in het gezicht van de internationale gemeenschap van moraalridders. De oorlog tegen de drugs levert al 10 jaar helemaal niets op. Sterker nog, het gebruik stijgt, de prijs daalt en de georganiseerde misdaad (inclusief terrorisme) floreert.
Tien jaar geleden werd in de algemene vergadering van de VN een actieplan afgesproken. Dat heeft niets opgeleverd. Dus wat stelt men dan voor binnen de komende speciale vergadering van de VN voor de komende tien jaar?
“Reaffirm our unwavering commitment to ensure that all aspects of demand reduction, supply reduction and international cooperation are addressed in full conformity with the purposes and the principles of the Charter of the United Nations, international law and the Universal Declaration of Human Rights”
De Europese Unie bracht deze week ook een rapport uit over deze materie, met dezelfde conclusies.
De vraag is dan ook, waarom blijft de internationale gemeenschap vasthouden aan een aanpak die niet helpt in het oplossen van het probleem maar wel veel geld kost, zorgt voor veel mensen in gevangenissen en veel criminaliteit?
Een andere vraag is waarom het nog steeds niet is toegestaan om naar eigen inzicht drugs te gebruiken, net zoals we dat nu doen met alcohol, tabak en koffie?
Een paar bijzonder weetjes uit het rapport (met name de bijlagen).
De wereldwijde omzet van de illegale drugshandel is ten minste €100 miljard.
De meeste landen geven 2 tot 3 maal zoveel uit aan bestrijding van de drugsaanvoer dan aan het bestrijden van de vraag.
Nederland gaf in 2006 €1646 miljoen euro uit voor de bestrijding en €540 miljoen euro voor verslavingshulp.
Canada is lekker bezig met 44% van de bevolking die ooit cannabis heeft gebruikt.
Het aantal verslaafden met tussen haakjes het aantal verslaafden onder begeleiding in Nederland in 2006:
Alcohol: 1.175.000 (30.210)
Opiaten: 24.000 – 46.000 (13.180)
Cocaïne: 55.000 (9.599)
Amphitamine: 22.000 (1.215)
Cannabis: 408.000 (6.544)
Gokken: 40.000 (2.646)
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Following World War II they [Israeli governments] resorted to military aggressions to make an entire nation homeless under the pretext of Jewish suffering” (France24).
De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad zorgde voor veel ophef tijdens de VN-racismeconferentie Durban II in Genève. Toen Ahmadinejad in zijn toespraak stelde dat “Israël met militaire agressie een gehele natie van zijn grond heeft beroofd onder het mom van het joodse lijden” verliet o.a. de Europese delegatie de zaal. De Franse president Nicolas Sarkozy spreekt van een haatrede en pleit voor krachtig optreden van de Europese Unie.
Crosspost: Het nu volgende stuk van Christian Jongeneel verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.
Eigenlijk zouden in Fiji, het eilandenrijk in de Stille Oceaan dat in 2006 zijn meest recente militaire coup beleefde, uiterlijk dit voorjaar verkiezingen worden gehouden. Deze week ter verantwoording geroepen door landen in de regio, liet sterke man Voreqe (Frank) Bainimarama echter weten nog een jaar of tien nodig te hebben om de hervormingen door te voeren, die eerlijke verkiezingen mogelijk maken. Het is natuurlijk ook een hele klus, zo’n kieswet herschrijven.
Bainimarama’s grootste probleem is dat zijn eigen etnische groep, de Indo-Fijiërs die ooit door de Britten geïmporteerd werden om op de plantages te werken, demografisch steeds verder in het nadeel raken. Dertig jaar geleden vormden ze meer dan de helft van de bevolking, nu is dat nog maar een derde. Ze wonen grotendeels in de steden, waar ze de handel domineren, terwijl de autochtone Fijiërs nog altijd het grootste deel van het land bezitten. In 2000 waren die de drijvende kracht achter een coup, die een gekozen regering van Indo-Fijise signatuur afzette.
Het curieuze is dat al die coups er waarschijnlijk nooit geweest waren, als Fiji niet zo gretig had meegedaan aan vredesmissies van de Verenigde Naties. Toen Fiji in 1970 onafhankelijk werd, telde het leger 200 man. Vanwege missies in de Sinaï en Libanon groeide het aan tot 3500. De eerste coup vond dan ook plaats, toen het leger terugkeerde van zijn missie in het Midden-Oosten en de soldaten niks te doen hadden. Het leger kondigde deze week aan haar rangen te willen versterken.
Vandaag een gastbijdrage van Wouter ter Heide. Hij pleit er voor de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens te gebruiken om de VN op organische wijze te hervormen.
Zestig jaar na de proclamatie van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, lijkt het vredesideaal verder weg dan ooit. Een misverstand, omdat langzamerhand alom het besef begint te rijpen dat mondiale democratie – als exponent van het VN-ideaal – niet afgedwongen kan worden met wapens.
Om dat besef in praktijk te brengen, zal het onze partijpolitieke kopstukken slechts duidelijk moeten worden dat socialisme en liberalisme niet conflicteren, omdat zij de twee integrerende delen zijn van het alomvattende begrip: democratie. In wezen zijn liberalen en socialisten dan ook geen concurrenten, maar zijn ze geroepen tot vreedzame coëxistentie, hoe ongrijpbaar het ‘power tot the people’-ideaal desondanks zal blijven.
Als grondslag voor die vreedzame co-existentie leent zich bij uitstek de Gaia-hypothese. De gedachte van onze aarde als één groot levend giga-organisme. Een reusachtige organische eenheid die zich door de tijd heen heeft geëvolueerd van een eencellig (n)iets tot zijn huidige omvang.
Wat het functioneren van dat alomvattende geheel betreft kunnen we het beste te rade gaan bij ons eigen lichaam. Zoals bekend vertegenwoordigt elk orgaan daarin een unieke, onvervangbare functie. De levenskracht van ons hele lichaam hangt echter niet alleen af van de gezondheid van elk orgaan afzonderlijk, maar ook van de harmonieuze samenwerking tussen alle organen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In de afgelopen jaren heeft Europa de helft van haar steun in de wereld verloren aan met name Rusland en China. Samen met de Verenigde Staten wordt er in de wereld steeds minder naar Europa geluisterd. Een onderzoek naar stemgedrag in de Verenigde Naties onthult nieuwe allianties en een anti-Europese as.
Dat de machtsverhoudingen in de wereld aan het schuiven zijn daarover kan iedere reaguurder op een salonblog of verjaardagsfeestje wel een partijtje meetoeteren. Maar harde cijfers overtuigen beter, want meten is weten! De European Council for Foreign Relations (ECFR) liet de invloed van Europa binnen de Verenigde Naties in kaart brengen. Ja die zieltogende vergaderclub in New York, die de afgelopen decennia zelf keihard aan invloed inboette. Maar hoe de verschillende landen in de VN stemmen is toch weer een afspiegeling van de internationale machtsverhoudingen. Dus tóch overtuigend bewijs, best wel.
De onderzoekers bekeken over een periode van ruim 15 jaar het stemgedrag van de landen in de VN aangaande mensenrechten en volkenrechtelijke aangelegenheden: een Europees stokpaardje bij uitstek. Want zeg nou zelf: van welke regio kan men iets positiefs verwachten voor de mensenrechten? De Verenigde Staten zijn nog jaren zoet met hun erfenis van Guantanamo Bay en de Patriot Act. Rusland zakt steeds verder weg in oude autoritaire reflexen, de vrije pers is er allang weer monddood gemaakt. Met een roze bril op kan men de voortrekkers van de Bolivariaanse revolutie in Zuid-Amerika nog enige compassie met mensenrechten toedichten, maar voorlopig gun je je ergste vijand nog niet één nacht in een politiecel in Caracas. China: Tibet & Darfur say no more… Afrika dan? Hou toch op… Nee Europa is best belangrijk als het gaat om het uitdragen van mensenrechten in de wereld. Maar de laatste tijd willen steeds minder landen luisteren naar Europa.
Vier miljard mensen op deze wereld hebben geen toegang tot de wet. Het ontbreken van wettelijke bescherming is een belangrijke hindernis bij het aan de praat krijgen van de economie. Dat is, in het kort, de boodschap van een rapport dat vorige week werd gepubliceerd door een juridische werkgroep van de Verenigde Naties.
Zo kan een boer die niet kan bewijzen dat hij land in eigendom heeft, moeilijk een lening krijgen om te investeren in verhoogde productie. Bij gebrek aan regels zijn veel arbeiders in arme landen vogelvrij. Dat lijkt handig voor fabrikanten, maar de praktijk wijst uit dat de formele economie vele malen efficiënter is dan de informele. En zelfs als arme mensen erin slagen een rechtszaak aan te spannen, is de kans op een faire beoordeling vaak gering.
Wie het werk van de Peruviaanse econoom Hernando de Soto kent, zal deze redenering bekend voorkomen. Terecht, want de werkgroep die dit rapport opstelde, werd naar aanleiding van De Soto’s ideeën opgericht. Het rapport kijkt echter niet vooral naar eigendomsrechten, zoals De Soto, maar ook naar de rechtspraak, rechten van arbeiders en de juridische hindernissen die (kleine) bedrijven ondervinden.
Het levert een waslijst aan aanbevelingen op – om moedeloos van te worden. Veel komt neer op sterkere (bureaucratische) systemen om willekeur en corruptie tegen te gaan. Maar daarvoor zijn dan weer veel goed opgeleide ambtenaren voor nodig waar het vaak aan ontbreekt.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.