Mei 1985: de vergeten redding van de aarde

Sommigen denken dat milieumensen om de paar jaar iets verzinnen dat goede kans maakt een mediahype te worden. De kongsi van wetenschappers, boeroepers en alles van de Huffington Post tot Hilversum bestaat enkel om miljaren aan reclame-inkomsten, subsidies en onderzoeksgelden veilig te stellen – door steeds een nieuwe doodsramp aan te kondigen. Zo ook dat gat in de ozonlaag. Nooit meer iets van gehoord. Dus die CFK-ban was volkomen onzin, net als die broeikasbullshit van nu. Ironisch dus, dat wereldhelden Joe Farman, Brian Gardiner en Jonathan Shanklin samen met al het andere oppervlakteleven op aarde, ook de zodenkende lui het leven redden toen ze 25 jaar geleden met hun publicatie in Nature de noodklok luidden. Weinigen beseffen hoe klein het oog van de naald was. De wetenschappers ontdekten bij toeval een ozonanomalie, met een verouderd apparaat, dat ze omwille van ononderbroken wetenschappelijke meetreeksen maar trouw aan de praat hielden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

IKV Pax Christi eens met Ahmadinejad?!

, door

IKV Pax Christi is met een aantal mensen aanwezig bij de vier weken durende toetsingsconferentie van het nucleaire Non-Proliferatie Verdrag. Welmoed Verhagen blogt daarover. Wij nemen enkele stukken daarvan over zodat u van wat dichterbij mee krijgt hoe het er daar aan toe gaat. We beginnen met een stuk van gisteren.

Gister was het dan zover: de start van de vier weken durende Review Conference of the Non-Proliferation Treaty. De eerste week staat in het teken van statements door (groepen) landen. Vandaag een wat langer bericht dan anders, want er waren veel belangrijke sprekers! Op de eerste dag spraken o.a.:
– President van de Conferentie Cabactulan
– Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties Ban Ki-moon
– Voorzitter van het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA) Yukiya Amano
– De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad
– High Representative of the European Union for Foreign Affairs and Security Policy Catherine Ashton
– Minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten Hillary Clinton – Onze eigen minister van Buitenlandse Zaken, Maxime Verhagen

De precieze toespraken zijn (per land) terug te vinden op deze website. Daar kan je ook de webcast opnamen zien van het voorlezen van de statements. Een aantal opvallende zaken licht ik hieronder toe.

Iran

President Ahmainejad is het enige staatshoofd dat zelf naar de Review Conference is gekomen. Zijn speech was, zoals verwacht, nogal opruiend. Meerdere keren werd Israël “the Zionist regime” genoemd en ook andere landen met kernwapens, kregen er flink van langs en werden opgeroepen zich te ontwapenen. Als reactie op deze toespraak verlieten verschillende delegaties van de zogeheten Western Group de zaal, waaronder ook 15 van de 27 EU landen. Ook Nederland verliet de zaal. Op twitter gaf Minister Verhagen desgevraagd aan hoe Nederland tot het besluit is gekomen dat te doen: wordt er vooraf afgesproken wanneer er wordt opgestapt? Of ter plekke?. Verhagen reageerde als volgt op deze vraag van onze collega M. de Jong: “We willen altijd luisteren maar denken vooraf na over onze rode lijnen en overleggen ook met de andere Europese landen.” In reactie op andere berichten op twitter gaf Verhagen aan dat Iran racistische taal bezigde in tegenspraak met het handvest van de Verenigde Naties en dat de VN niet mag verworden tot podium voor racisme. IKV Pax Christi kan zich uiteraard niet vinden in de meeste punten die Ahmadinejad probeerde te maken of in manier waarop Ahmadinejad de conferentie toesprak. Wél zijn we het met hem eens dat landen met kernwapens snel werk moeten maken van ontwapening!

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Godslastering

, door

SaillantLOGOEen nieuwe rubriek op Sargasso: het Saillant. In de krijgskunde is het saillant een vooruitgeschoven stelling, een uitstulping in de frontlijn. De soldaten in het saillant bevinden zich in een kwetsbare positie omdat ze van drie kanten kunnen worden aangevallen. Zo is het ook met het Sailliant op Sargasso, een blogger neemt een stelling in en u reaguurder kunt van alle kanten schieten. Maar als de stelling u bevalt kunt u ook over de linie heenspringen en helpen het Sailliant te verdedigen. Het Sailliant verschijnt dagelijks op werkdagen om klokslag 13.00

Moslimlanden willen een verbod op godslastering. In april 2010 willen ze een verdrag door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties loodsen dat religieuze symbolen en geloofsovertuigingen moet beschermen tegen spot. In essentie zou dat een verbod op godslastering betekenen. (DeStandaard)

Het moet niet gekker worden met die gelovigen?! Vrijheid van godsdienst, allah… maar laat mij ook in vrijheid atheïst zijn, in voor- en tegenspot? Het Saillant van vandaag luidt: “In het handvest van de rechten van de mens zou moeten opgenomen worden dat niemand het recht heeft een ander mens aan te spreken in naam van een boven- of onderaardse macht”.

Foto: Enric Borràs (cc)

Het Goldstone rapport en het vervolg

, door

vnvlagAnderhalve maand geleden kwam het Goldstone rapport (pdf) uit. Meneer Goldstone heeft voor de VN de operatie “Cast Lead” onderzocht. Dat was de militaire operatie die Israël uitvoerde in de Gazastrook als reactie op de lange reeks raketbeschietingen vanuit Gaza. Het rapport heeft nogal wat opschudding veroorzaakt omdat het zich vrij stevig uitspreekt over de schendingen van het humanitaire recht en het oorlogsrecht door Israël in meerdere mate en door de Palestijnen in iets mindere mate.

Anderhalve week geleden heeft men in de roemruchte VN commissie voor de mensenrechten toch besloten een resolutie te maken naar aanleiding van dit rapport. Deze resolutie is aangenomen en zal daarom naar de algemene vergadering van de VN gestuurd worden. Nederland heeft tegen de resolutie (pdf) gestemd. Belangrijkste reden: de resolutie legt de nadruk eenzijdig op Israël.

Is die stellingname terecht en wat moet Nederland doen bij de stemming in de algemene vergadering straks?

Allereerst is er een formeel probleem. Palestina is geen erkende staat en als zodanig geen lid van de Verenigde Naties. De Palestijnen hebben wel de waarnemerstatus, maar die rol wordt ingenomen door de PLO. Dus de vraag is in hoeverre je als VN überhaupt een “eenheid” kan aanspreken die je niet erkent.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De as van het kwaad bloedt dood

, door

Dankzij het af en toe stompzinnige buitenlandse beleid van de vorige Amerikaanse regering heeft de karakterisering van schurkenstaten als Iran, Noord-Korea en Syrië (en destijds Afghanistan en Irak) als ‘de as van het kwaad’ aanzienlijk aan waarde verloren. Zo zeer zelfs dat de Venezolaanse dictator Hugo Chávez eerder deze maand de term gekscherend gebruikte om zijn toenaderingspogingen tot landen als Iran, Libië en Syrië te omschrijven. Enkele van deze minst geliefde staten der Aarde, zoals Venezuela en Iran, worden vandaag de dag geplaagd door groeiende binnenlandse onvrede, daar heeft de regering Bush echter weinig mee te maken gehad. Dat de zogenaamde as nog altijd bestaat is tegelijkertijd onmiskenbaar, maar geenszins een blijvende zekerheid.

Zo bleek vorige maand dat Noord-Korea wapens smokkelt richting Iran: hetzelfde land dat deze zomer een raket testte die ooit Noord-Amerika met kernwapens moet kunnen bestoken; iets dat gezien het falen van die pathetische poging nog even op zich zal laten wachten. Het stalinistische schrikbewind van Kim Jong-Il beschikt echter ook over een aanzienlijke voorraad chemische wapens waarmee het toch, met name voor haar zuiderbuur, redelijk beangstigend blijft. In Iran, waar president Ahmadinejad slechts dankzij een coup aan de macht heeft kunnen blijven, wordt ondertussen rustig doorgebouwd aan middellangeafstands-raketten en niet één maar zeker twee kernreactoren. Ondanks internationale veroordeling en een waarschuwing van Israël dat het geen nucleair Iran zal kunnen accepteren, zet het land de atoomambities gestaag voort waardoor omringende landen als Egypte, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten ook kernwapens willen. Dat Iran zowel in het Midden-Oosten als in het Westen wordt gevreesd mag weinig verwonderlijk heten: het breidt de marine uit en steunt terrorisme dat vooral Israë raakt maar bovendien de gematigdere Arabische staten nerveus maakt.

Syrië, wellicht de meest trouwe bondgenoot van Iran, houdt zich bijna altijd op de achtergrond en werd en wordt door de Amerikanen grotendeels genegeerd, maar moet omwille van haar aanhoudende strijd tegen Israël – die voornamelijk in de vorm van financiële en materiële steun aan Hezbollah wordt gevoerd – niet ontbreken in deze opsomming.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Netanyahu spreekt voor de Verenigde Naties

, door

Netanyahu VN

Premier Benjamin Netanyahu van Israël toonde zich buitengewoon moedig en kordaat in zijn toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties vandaag. Hij greep de gelegenheid aan om het Iran en President Mahmoud Ahmadinejad kwalijk te nemen dat het zowel de Holocaust als het bestaansrecht van Israël ontkent en terrorisme tegen Israël ondersteunt—en hij deed dit met krachtige taal.

Netanyahu verweet het de landen die de redevoering van Ahmadinejad aanhoorden geen schaamte en waardigheid te kennen en riep het zwart-witdenken van de vorige Amerikaanse president Bush in herinnering door te eisen dat de wereld kiest voor Israël dan wel voor “de terroristen.” Aangezien hij Iran min of meer gelijkstelde aan terrorisme en stelde dat Israël geen nucleair bewapend Iran kan tolereren leek hij te impliceren dat die keuze iets breder is dan dat.

De premier rekende het de Verenigde Naties verder aan dat de mensenrechtenwaakhond van de organisatie Israël van oorlogsmisdaden betichtte omwille van haar optreden in de Gazastrook vorig jaar. “In plaats van terrorisme te veroordelen, veroordeelt de V.N. de slachtoffers ervan,” aldus Netanyahu. Hij bracht in herinnering dat het Israëlische leger zich meer dan enige krijgsmacht in het verleden inspande om burgerslachtoffers te voorkomen en dat de werkelijke agressor Hamas was wat gedurende jaren Israëlische steden en burgers bestookte met raketaanvallen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Obama spreekt voor de Verenigde Naties

, door

obama1

President Obama zijn toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties van gisteren bevatte weinig meer dan een herhaling van eerder uitgesproken doelstellingen: een multilaterale beslechting van conflicten; nucleaire ontwapening; het tegengaan van klimaatverandering; en het opheffen van handelsbelemmeringen om alle landen gelijke kansen te bieden op een globaliserende wereldmarkt. Dat alles aanvoering van de Verenigde Staten dat vooralsnog liever leidt door het goede voorbeeld te geven in plaats van deze vier pilaren van haar nieuwe buitenlandse beleid daadwerkelijk kracht bij te zetten.

In zijn speech ging de president echter wel degelijk expliciet in op tenminste één opvallend aspect van zijn kijk op de wereld: hij benadrukte dat het conflict in het Midden-Oosten alleen opgelost kan worden wanneer een levensvatbare Palestijnse staat wordt opgericht. “De Verenigde Staten bewijzen Israël geen gunst wanneer wij er niet in slagen om een onwrikbare toewijding aan haar veiligheid te combineren met een aandrang op erkenning van de legitieme aanspraken en rechten van het Palestijnse volk.” Wellicht dat deze woorden nog in het hoofd van Kolonel Gaddafi nagalmden toen hij Obama liefkozend “onze zoon” noemde alvorens hij de Verenigde Naties en zichzelf geheel belachelijk maakte door de regels van de Veiligheidsraad met een “dictatuur” te vergelijken.

Vorige Volgende