Preventief fouilleren: misgegrepen

Het kabinet-Rutte wil preventief fouilleren uitbreiden naar heel Nederland. De Amsterdamse gemeenteraad besloot onlangs om het fouilleren in heel Amsterdam-West toe te staan, dit tegen het zere been van de stadsdeelraad. En in Rotterdam is inmiddels zo ongeveer in zijn geheel een 'veiligheidsrisicogebied.' De discussie rondom preventief fouilleren lijkt op die over cameratoezicht. Beide zijn duur, beide leveren aantoonbaar weinig op, maar dat weerhoudt zelfverklaarde crime fighters als Fred Teeven er niet van om dit soort gribusmaatregelen te blijven voorstellen. Voor de paar liberalen die nog in de VVD rondlopen (Jeanine Hennis, leest u mee), hier nog wat recente ervaringen in het buitenland.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cyberwar of cybersprookje?

Cyberwar is hot in Amerika. Oud-generaal Richard Clark schreef dit jaar een boek waarin hij waarschuwde voor zo’n beetje het einde van de VS als er niet meer geïnvesteerd zou worden in cyber security. ,,Within a quarter of an hour, 157 major metropolitan areas have been thrown into knots by a nationwide power blackout hitting during rush hour. Poison gas clouds are wafting toward Wilmington and Houston. Refineries are burning up oil supplies in several cities. Subways have crashed in New York, Oakland, Washington, and Los Angeles. . . . Aircraft are literally falling out of the sky as a result of midair collisions across the country. . . . Several thousand Americans have already died.” Een gepensioneerde vice-admiraal waarschuwde even later dat de VS al in een cyberwar verwikkeld was en dat ze die strijd aan het verliezen waren. Zijn boodschap werd gehoord.

Maar is er zo’n oorlog en zijn de VS die aan het verliezen? In de New Yorker van deze week heeft onderzoeksjournalist Seymour Hersh weer een onthullend verhaal over hoe een relatief te behappen probleem opgestookt wordt tot een drama van epische proporties. En uiteraard is daar veel geld mee gemoeid.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Veiligheidsbeleid: verouderd en symbolisch

Terug naar de goede oude tijd

De veiligheidsparagraaf van het regeerakkoord vertoont veel oud nieuws en symboolpolitiek. Nu is feitelijkheid altijd ver te zoeken in het veiligheidsdebat, maar dit kabinet is voornemens om flink wat fouten te herhalen waar politie en justitie in de VS al lang van hebben geleerd. Daarnaast zijn veel initiatieven niet nieuw. En sommige voorstellen zijn ronduit eng. Laten we een aantal punten even nalopen:

Het kabinet komt met een voorstel tot verruiming van de mogelijkheid tot preventief fouilleren.

Wens van Teeven. Jammergenoeg is preventief fouilleren een arbeidsintensieve en dus dure oplossing met vaak een mager resultaat. Daarnaast, wordt Nederland echt veiliger door ook omaatjes tegen de muur te zetten? In de VS, waar jarenlang ervaring met preventief fouilleren is opgedaan, houden steeds meer steden ermee op.

Het kabinet komt met een voorstel dat zwaardere straffen stelt op geweld tegen politie, brandweer, ambulancepersoneel en andere gezagsdragers.

Geen nieuws.

Er komt meer cameratoezicht.

Studie op studie bevestigt: effectiviteit van cameratoezicht is nihil of niet te meten. Wist u trouwens dat iedere camera gemiddeld 15.000 euro kost?

Grensoverschrijdend gedrag van risicojongeren, individueel en in bendes, wordt teruggedrongen, ook door consequent lik op stuk te geven, zoals door oppakken, berechten en direct straf ten uitvoer brengen. Waar mogelijk wordt snelrecht toegepast (o.a. night courts).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Recessie, veiligheid en de verlepte kerstboom

De stad New York trekt jaarlijks 200 miljoen dollar uit voor een übermodern camerasysteem (wat het nog meer kan zie je in het clipje aan het einde van deze post). De kosten worden vooralsnog door het Department of Homeland Security vergoed. Maar als de stad zelf jaarlijks 200 miljoen moet ophoesten, dan moet dat maar, zei burgemeester Bloomberg op een persconferentie.

Het blijft een surrealistische paradox.

Er wordt overal op bezuinigd. De stationsmedewerkers, die een oogje in het zeil houden, zijn op veel New Yorkse stops wegbezuinigd. Leraren worden ontslagen. In enkele steden upstate gaat na twaalven het straatlicht uit, of helemaal niet meer aan. Ziekenhuizen bezwijken onder hun schuldenlast. Het aanzwellende leger van langdurig werklozen kijkt telkens angstig toe hoe het Congres op het nippertje de WW weer een paar maanden verlengt. De kerken in New York zuchten en steunen onder de toenemende druk om steeds meer monden te moeten voeden, ook die van gezinnen met werkende ouders die simpelweg niet meer rond kunnen komen. In vijftien jaar tijd is de armoede niet zo groot geweest als nu, zijn de verschillen tussen rijk en arm nog nooit zo omvangrijk. Onderwijl wordt de middenklasse uitgebeend.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

A new sheriff in town

Eberhard van der LaanMorgen wordt Eberhard van der Laan de nieuwe burgemeester van Amsterdam. Hij zal niet zozeer een burgervader worden, als wel een veiligheidsbaas. De burgemeester van 2010 is namelijk vooral een sheriff. Moet de burger zijn burgervader vrezen?

Volgens de laatste Justitiële Verkenningen van het WODC zal Van der Laan rekening moeten houden met twee ontwikkelingen die het ambt ingrijpend veranderen. Enerzijds is de burgemeester steeds meer afhankelijk geworden van de luimen van de gemeenteraad. Sinds 2000 zijn liefst vijftig burgemeesters opgestapt: velen daarvan waren populair bij de bevolking, maar raakten verstrikt in lokaal politiek geharrewar.

De tweede ontwikkeling is voor de burger nog veel ingrijpender. De burgemeester ontwikkelt zich van herder van de gemeente en hoeder van de normen tot een handhaver en sluitstuk tegen verloedering, overlast en allerlei gezinsellende. Daarvoor zijn de bevoegdheden enorm uitgebreid. Een overzicht:

  • De burgemeester beslist over de inzet van camera’s.
  • De burgemeester beslist over de inzet van mosquito’s, ondanks dat daar geen wettelijke grondslag voor bestaat.
  • De burgemeester wijst veiligheidsrisicogebieden aan, waar de politie burgers preventief mag fouilleren op zoek naar wapens.
  • De burgemeester mag gebiedsverboden opleggen ter bestrijding van drugs- of jongerenoverlast. Ook notoire zorgmijders mogen geweerd worden.
  • De burgemeester mag verblijfs- en gebiedsontzeggingen opleggen (een klein juridisch verschil) en hoeft de duur en omvang van de ontzegging niet vast te leggen.
  • Sommige burgemeesters mogen van hun raad samenscholingsverboden opleggen.
  • Overlastpanden mogen gesloten worden als er ‘ernstige vrees’ bestaat voor verstoring van de openbare orde.
  • Groepen en personen mogen maximaal 12 uur bestuurlijk opgehouden worden als er vrees bestaat voor bedreiging van de openbare orde.
  • Burgers kunnen een tijdelijk huisverbod krijgen. Een ernstig vermoeden is daarvoor voldoende.
  • Met de nieuwe Voetbalwet worden de bevoegdheden flink uitgebreid. Niet alleen hooligans maar alle individuen en groepen kunnen een samenscholingsverbod, meldplicht of gebiedsverbod aan hun broek krijgen (max. 3 maanden, met mogelijkheid van drie keer verlengen). Twaalfminners moeten zich op verzoek van de burgemeester aan een avondklok houden.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Scheepvaart en privacy – dilemma

Als voorvechter voor de privacy zit ik nu ineens met een dilemma. Door kamervragen van de SP kwam ik erachter dat er een voornemen is om alle binnenvaartschepen van een transponder te voorzien. Deze zogeheten AIS-transponder zorgt ervoor dat altijd bekend is welk schip waar is. Onder meer voor de veiligheid heeft dit veel voordelen.
Maar binnenvaartschepen zijn ook varende huizen. Dus weet iedereen straks precies waar de schipper en gezin is.
De vraag is nu, wegen in dit geval de voordelen van veiligheid op tegen het verlies van privacy van de groep schippers? Wat ik in deze moeilijk in te schatten vind, is in welke mate de veiligheid vergroot wordt. Hoeveel minder kans lopen we bijvoorbeeld dat een tanker met gevaarlijke stoffen in problemen komt?
Kortom, open discussie over de voor- en nadelen graag.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De angst van de macht

Prikkeldraad (Foto: Flickr/jonycunha)

Wat is er toch met die bestuurders die uit angst evenementen verbieden of willen voorkomen dat bepaalde artiesten optreden. Parkpop is een goed voorbeeld. Snoop Dogg werd de wacht aangezegd omdat er volgens het stadsbestuur gevaar bestond dat er ongeregeldheden zouden plaatsvinden. In Rotterdam werd de Dance Parade zeer vakkundig de nek omgedraaid met allerlei extra regeltjes die de veiligheid moesten bevorderen.

Of ze hebben geholpen zullen we nooit weten, maar feit is dat evenementen die jarenlang zonder noemenswaardige problemen opeens worden afgeblazen omdat er – vaak niet eens gerelateerd – incidenten plaatsvonden.

Natuurlijk, in een democratie draag je verantwoordelijkheid. En ja, je wordt ter verantwoording geroepen als er iets gruwelijk misgaat en daar verwijtbare fouten bij zijn gemaakt. En dat is niet leuk. Maar dat gegeven mag niet omslaan in een soort absurd veiligheidsdenken, waarbij ieder risico, hoe klein ook, fanatiek uit de weg wordt gegaan.

Besturen is niet alleen risico’s mijden, maar ook het verantwoord nemen van risico’s. Anders creëer je een onleefbare samenleving waarin niets meer mag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De stad als permanent militair project

zwaarbewapende politiemanDe stad wordt steeds meer het terrein van permanente militaire bemoeienis. Niet alleen in ondemocratische ontwikkelingslanden worden steden in toenemende mate volgens de militaire logica bestuurd, ook het rijke Noorden en in de financiële centra raken de steden doordesemd met het New Militairy Urbanism, zegt de Britse socioloog/geograaf Stephen Graham in zijn nieuwe boek Cities under siege: the new military urbanism (via bol.com). Een ontwikkeling die ook in Nederland speelt.

Nu meer dan de helft van de wereldbevolking in steden, en in het bijzonder metropolen woont, hoeft aan het economische, strategische en culturele belang van steden niet meer getwijfeld te worden. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat de legers wereldwijd zich steeds meer bekwamen in urban warfare, vanuit de gedachte dat wie de steden controleert, de toekomst beheerst.

Maar het gaat niet alleen om militaire strategie en geopolitiek. De militarisering van steden verloopt ook volgens een minder opzichtige lijn. Volgens Graham is beheersing het toverwoord van de 21ste eeuw. Het valt hem op dat als het om steden gaat, de traditionele scheidslijnen tussen politie en leger, lokaal en (inter)nationaal bestuur, burgers en opstandelingen vervagen. Dat is natuurlijk een uitkomst van globalisering.

De politie gedraagt zich steeds meer als leger. Ze maakt in toenemende mate gebruik van intelligence en materieel dat voor op het slagveld is ontworpen. Denk bijvoorbeeld aan de UAV die afgelopen oudejaarsavond boven een Brabants veendorp cirkelde. Denk bijvoorbeeld aan de politie die in toenemende mate ‘non-lethal weapons’ gebruikt zoals sonic guns, lijmkanonnen, etc. die je eerder op een slagveld verwacht. Denk bijvoorbeeld aan de defensiesector die zich met overgave op de civiele markt heeft gestort – een markt die sinds 9/11 jaarlijks met dubbele cijfers groeit en die zich niets aantrekt van crisis en calamiteit – integendeel. Denk bijvoorbeeld aan de nutsvoorzieningen (zoals openbaar vervoer) die steeds meer vanuit ‘command and control’ centra worden aangestuurd en ingezet voor veiligheidsdoeleinden inlcusief camera’s, biometrische systemen en volautomatische toegangscontroles.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland Kiest: Veiligheid en recht

[i]Elke dag wordt er gepeild, redacties van praatprogramma’s draaien overuren en er zijn meer kieshulpen dan politieke partijen. Het aantal behandelde onderwerpen is echter beperkt (lees: het H-woord en coalitievorming). GeenCommentaar duikt een stuk dieper in de materie en zet voor een aantal verschillende onderwerpen de verkiezingsprogramma’s naast elkaar. Nu: veiligheid en recht[/i].

Stembiljet en -potlood (Foto: Wikimedia Commons/J.M. Luijt)

Als laatste kijken we naar veiligheid en recht, gelardeerd met wat privacy. Wat vooral opvalt in de programma’s is de vaagheid. Er worden punten genoemd die de partijen willen aanpakken, maar lang niet altijd is duidelijk hoe en waarom ze dat dan willen. Beweringen zoals bijvoorbeeld dat criminaliteit toe- of juist afneemt worden niet onderbouwd, wat het lastig maakt de waarde van de punten in te schatten.

Hieronder een uiteenzetting van de punten van de verschillende partijen, uitgezonderd de SGP, PvdD en ToN. En meteen alvast een disclaimer: gezien het feit dat in veel van de programma’s de voor mij relevante onderdelen niet netjes bij elkaar stonden is het waarschijnlijk dat ik punten heb gemist. Daarnaast is het van belang om, naast wat er in de programma’s staat, te bekijken wat er niet in staat. Dat laatste komt helaas een stukje minder uit de verf in dit samenvattende stuk.

Politie
Als het aan de politiek ligt gaat er de komende tijd veel veranderen. Alle partijen vinden dat het anders, maar toch vooral beter moet met de politie. Door niemand wordt er bezuinigd, en de SP en PVV hebben zelfs extra geld gereserveerd. De SP wil er 1.500 agenten bij, de PVV zelfs 10.000.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende