Het NK voordringen

Wie mag er eerst, wie pas later? Wie wordt er plots tussendoor geschoven? Wie kruipt voor? Wie zakt er stilletjes op de lijst? Wie priemt er een vinger in de lucht, krijtend: ‘Ik ook, ik mag ook eerst?’ Wie wint de afweging tussen zielig genoeg zijn en sociaaleconomisch onmisbaar zijn? De voorrang voor het smaldeel van de zorg dat zich intensief met coronapatiënten bezighoudt, was goed te billijken. Maar door die ene exceptie ging de rest van het land prompt los: belangenorganisaties kregen door dat wanneer je de onmisbaarheid van je beroepsgroep maar voldoende benadrukte, je kennelijk aanspraak kon maken op privileges. Waarna zowat iedereen ging bedelen om eerder dan de kwetsbare mensen gevaccineerd te mogen worden. Onderwijzend personeel wilde ook, net als de politie en de boa’s, de medewerkers in de kinderopvang, de doktersassistenten, ja zelfs de rijschoolhouders maakten aanspraak om eerder geprikt te mogen worden dan de oude en kwetsbare mensen. En toen wilden de obese middelbare mannen ook nog eerst. Geen wonder dat de chronisch zieken, gehandicapten en ouderen zo snel kelderden op de lijst. Wie oud is of chronisch makke heeft, kan zich moeilijk op maatschappelijke onmisbaarheid beroepen. Die moet sowieso vaak genoegen nemen met de kruimpjes. Het levert een schril beeld op: wie zijn maatschappelijk nut maar genoeg weet op te pimpen – rijschoolinstructeurs, god bewaar me – heeft meer rechten. Maar was het doel van de hele operatie niet om de mensen die het meest ziek werden van corona, als eerste in te enten en zo de overstroming van de zorg tegen te gaan? Intussen mochten de écht oudere mensen die eindelijk aan de beurt waren, zich vervoegen bij een centraal vaccinatiepunt dat soms anderhalf uur rijden verderop was. Los van deze akelige wedstrijd om voorrang: zo’n gesegmenteerde aanpak remt de zaak alleen maar en leidt tot een logistieke nachtmerrie: meer regels, meer lastige selecties, en per vers geïdentificeerde doelgroep kleinere groepjes die zich stads- en streeksgewijs moeten vervoegen bij een prikpunt een paar uur reizen verderop. Terwijl er een zoveel slimmere – en jarenlang beproefde – strategie klaarlag: die van de griepprik. De huisartsen roepen elk jaar alle ouderen en alle mensen met, zoals dat tegenwoordig heet, ‘onderliggend lijden’ uit hun praktijk op en geven die in twee dagen tijd een vaccinatie. Klaar. Fluitje van een cent. Het dondert niet of je Down hebt, suikerziekte of copd, of je 80 bent, obees of kankerpatiënt: je huisarts weet je zo te vinden, en zit bovendien dichtbij. Daarna kun je streeksgewijs en per huisartsenpraktijk de rest inenten, en dan eerst de regio’s waar veel besmettingen rondwaren: want zolang er een tekort is aan vaccins, zet je het schaarse spul in waar dat het nuttigst is. Dat is, dunkt me, het beste recept voor een efficiënte aanpak. Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.

Het vaccinatie-zwabberbeleid eist zijn tol

Het Zuyderlandziekenhuis heeft een open brief geschreven aan de minister over het zwalkende vaccinatiebeleid.

Vandaag namen wij de eerste patiënt op in ons ziekenhuis die het Astra-Zeneca-vaccin had geweigerd na alle commotie in de pers. We hoorden de enorme spijt in zijn stem en zagen de wanhoop in zijn ogen. Het virus had hem geveld en dit had wellicht niet gehoeven. Met zijn instemming delen wij hier zijn longscan. Je hoeft geen longarts te zijn om de verwoestingen te herkennen. Je hoeft ook geen epidemioloog te zijn om de risico’s van niet-vaccineren te duiden. Het risico op ernstige schade door COVID-19 is tien keer hoger voor 40 jarigen, en zeventig keer voor 60 jarigen, dan het risico op ernstige schade door trombose als gevolg van het vaccin.

Foto: Yuri Samoilov (cc)

Help Hugo de Jonge vooruit te kijken

COLUMN - Sinds we weten dat het vaccineren zo laat begint, gaat het over de vraag waarom. Terecht. Het antwoord is relevante journalistiek. Ook als voorwerk voor het parlementair onderzoek over de aanpak van de pandemie, dat vast gaat komen. En Hugo de Jonge had gelijk dat een zorgvuldige voorbereiding van belang is, maar liet tot gisteren na te erkennen dat die zorgvuldige voorbereiding door misrekeningen pas zo laat is afgerond.

Begrijpelijk dus dat journalisten als ramptoeristen dergelijke fouten proberen te reconstrueren. Maar journalistiek kan ook iets anders zijn. Er zijn vast journalisten die verder vooruit kunnen kijken dan Hugo de Jonge. Dat kan helpen verdere misrekeningen te voorkomen.

De strategie die aan De Jonge wordt toegeschreven is dat hij bestuurt via de media. Hij kondigt aan dat er in de week van 4 januari gevaccineerd kan gaan worden. De zorgorganisaties horen dat via de media. Dat irriteert, maar vervolgens proberen ze wel de verwachting die de minister wekt waar te maken. Kunnen we met een paar goede vragen die strategie omkeren en zo De Jonge de goede kant op bewegen?

Een miljoen vaccinaties per week

De bewering van De Jonge dat het in weze niet uitmaakt wanneer we precies beginnen klopt. Want het is niet de eerste prik die ons over de pandemie heen helpt. Het gaat om de snelheid van wat volgt. Hoe sneller we tot grote hoeveelheden vaccinaties per dag, of per week komen, hoe sneller het effect merkbaar zal zijn.

Foto: Matt Allworth (cc)

De LINDA: antivaxt u lekker mee?

Waarom we dit verhaal publiceren: het wel of niet inenten van kinderen is een controversieel onderwerp, dat tot veel discussie leidt. LINDA.nieuws is een onafhankelijk journalistiek platform dat de lezer wil informeren en meerdere kanten van een verhaal wil laten zien. Een publicatie op LINDA.nieuws betekent niet dat we de keuzes van de geïnterviewden goed- of afkeuren

Het blad LINDA presteert het wéér om een anti-vaccinatiestuk te publiceren. Toen het blad via twitter een link plaatste leidde dat vrijwel direct tot #ophef, en terecht. Daar schrokken ze daar bij het blad van, en verwijderden het stuk. Oh nee, dat deden ze dus niet. De oorspronkelijke tweet werd verwijderd zodat de discussie op twitter werd bemoeilijkt en bovenstaande lafzakkendisclaimer werd onder aan het stuk toegevoegd.

Een drogreden pur sang. Je verschuilen achter het “feit” dat je beide kanten van een verhaal laat zien, terwijl de ene kant een verhaal heeft en de andere kant totaal niet. Néé LINDA, dit is geen controversieel onderwerp, dit is zo dichtgetimmerd als wat. Er zijn geen meerdere kanten van dit verhaal. Er is een kant die gelijk heeft en een kant die alles aan elkaar hoaxt en antroposooft. En dat moeten mensen weten. Ook hier.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Voorrang bij vaccinatie

De ACP vindt dat ook agenten bij het inenten voorrang moeten krijgen. Een ‘volgende stap’, volgens voorzitter @GerritvdKamp. “Het kabinet bestempelt de politie als vitaal beroep, dan is het logisch om snel te vaccineren.”

Nu medewerkers van de acute zorg (met name ziekenhuispersoneel) tóch voorrang krijgt bij het vaccineren tegen het coronavirus, vindt de ene na de andere beroepsgroep dat zij ook voorrang verdienen. Score tot nu: de politie, de leraren en de BOA’s.

Foto: Apotek Hjartat (cc)

Eigen keuze is flinterdun

COLUMN - In de vaccindiscussie – moet je je kinderen nu wel of niet laten inenten tegen kinkhoest, difterie, mazelen, polio en rode hond – leggen de tegenstanders grote nadruk op het belang van hun eigen keuzes. ‘Mijn kinderen krijgen gezond te eten, hun weerstand is in orde, we letten goed op onze leefstijl en hun hygiëne’.

De voorstanders beginnen vervolgens over groepsimmuniteit, en benadrukken, volkomen terecht, dat het ‘niveau’ van je weerstand weinig uitmaakt zolang je geen antistoffen hebt aangemaakt tegen de specifieke virussen waarom het hier gaat, en dat je die echt alleen veilig kunt aanmaken door met een getemde versie van zo’n virus ingeënt te worden.

Allemaal waar wat de voorstanders zeggen, en die baby- en peutervaccinaties mogen wat mij betreft gewoon verplicht worden gesteld. Ook de gezondheid van andermans kinderen loopt door toedoen van de weigeraars immers gevaar: hun peuters en kleuters kunnen babies besmetten die te jong zijn om ingeënt te kunnen worden, en die geheid niet tegen de ziekte zijn opgewassen.

Wat een pijnlijke luxediscussie.

Hoe wrang is niet het dat Bill Gates met zijn Microsoftmiljoenen in arme landen verwoed een halt aan malaria en cholera tracht toe te roepen, terwijl welvarende ouders in Europa en de VS kinderen willens en wetens de verdediging tegen ernstige, verminkende ziektes onthouden, zelfs in die mate dat het RIVM zich grote zorgen begint te maken over epidemieën, en dat die ouders dat bovendien doen met een beroep op hun verheven leefstijl en ‘hun eigen keuze’?

Foto: Matt Allworth (cc)

Er verscheen een anti-vaccinatiestukje en je raadt nooit wat er gebeurde

Je kan erop wachten, want onzin komt nooit alleen. Nee, het neemt z’n vriendjes mee. Een paar dagen geleden verscheen het verhaal van een moeder die haar jongste kind niet had laten inenten. Dat leverde, zacht gezegd, wat kritiek op (zie bijvoorbeeld hier en hier). Maar dat was blijkbaar niet voldoende voor LINDA om voorzichtig te zijn met het onderwerp en het blad presteert het vandaag om het volgende artikel op haar site te plaatsen, geschreven door Suzette Hermsen, dit keer vermomd als een weinig kritisch interview met de moeder van een “vaccinatieslachtoffertje”.

Vooropgesteld, een kind verliezen is als ouder waarschijnlijk het ergste wat je kan meemaken. En natuurlijk zoek je als ouder naar oorzaken, en is het frustrerend als die niet gevonden worden. Het is een krachtig verhaal, een moeder die haar kind “verloren heeft aan een vaccinatie”. Althans, dat maakt de LINDA ervan, want later in het artikel blijkt dat dat eigenlijk helemaal niet vaststaat, sterker nog, onwaarschijnlijk is.

En er is wel meer mis met het stuk. Laat ik het eens doorlopen. Het verhaal begint redelijk genoeg, met een beschrijving van de gebeurtenissen. Maar in de derde paragraaf gaat het mis.

Door een arts wordt officieel vastgesteld dat het kleine ventje is overleden aan een ademstilstand veroorzaakt door de vaccinatie. “Via de media moesten we uiteindelijk horen dat er nog twee andere kindjes waren overleden en dat de vaccinatie uit de handel was genomen.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Zet je schrap voor de informatieoorlog over Covid-19 vaccins

It occurred to me that all the misinformation we’ve seen so far — the false rumors that 5G cellphone towers fuel the coronavirus, that drinking bleach or injecting UV rays can cure it, that Dr. Anthony Fauci is part of an anti-Trump conspiracy — may be just the warm-up act for a much bigger information war when an effective vaccine becomes available to the public. This war could pit public health officials and politicians against an anti-vaccination movement that floods social media with misinformation, conspiracy theories and propaganda aimed at convincing people that the vaccine is a menace rather than a lifesaving, economy-rescuing miracle.

Scariest of all? It could actually work.

Foto: Matt Allworth (cc)

De onzinargumenten van een anti-vaxxer

Ze zeggen dat het inmiddels zo lang geleden is dat infectieziekten huis hielden onder de bevolking dat we de ellende ervan vergeten zijn, en dat daardoor steeds meer mensen het aandurven hun kinderen niet meer te vaccineren. Een van die mensen is Pauline Bijster, journalist.

Gisteren ontstond er #ophef over het stuk dat ze schreef voor Happinez.nl.

Daar blogde ze over de redenen waarom ze haar jongste kind nog niet heeft laten inenten. Happinez besloot in de loop van de avond – terecht – het artikel van de site te verwijderen. Maar omdat dit soort denkbeelden langzaamaan aan populariteit wint, wil ik het toch bespreken. En omdat er blijkbaar op de redactie van dat blaadje nog meer anti-vaxxers rondlopen: “De ouders op onze redactie zijn hierover net zo verdeeld als heel social media”

Misleidende informatie en kronkelredenaties

Want de argumentatie is zoals gebruikelijk van een bedroevend laag niveau. Volgens Bijster kan bijvoorbeeld niemand vertellen wat ze in haar baby’s spuiten, waarom ze dat doen, waarom ze dat zo vaak doen, en al zo snel.

Laat dit even op je inwerken. Iemand die zichzelf journalist noemt en blijkbaar niet in staat is deze vragen te googelen. Eigenlijk is het nog erger, want ze zegt dat artsen haar deze antwoorden niet kunnen geven, wat totale onzin is (of ze moet dringend andere artsen raadplegen). Ook claimt ze dat polio al voor het vaccinatieprogramma was verdwenen, door “hygiëne en voeding” terwijl na ongeveer 5 seconden zoeken dit grafiekje op m’n scherm stond.

Duizenden sterfgevallen voorkomen door vaccinaties

Vaccineren helpt, concludeert RUG-promovendus Maarten van Wijhe in zijn proefschrift The public health impact of vaccination programmes in the Netherlands. Van Wijhe onderzocht Rijksvaccinatieprogramma’s gericht op zeven ziektes, en concludeert dat tussen de 6.000 en 12.000 sterfgevallen voorkomen zijn onder kinderen en jongvolwassenen geboren tussen 1953 en 1992.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende