“Het land dat de oorlog begon waarin de doden vielen die we vandaag gedenken, is tot in zijn haarvaten veranderd. Duitsland is een baken van democratie en vrijheid geworden. Dat is een troostrijke gedachte op 4 mei.”
Een zeer verzoenend en hier en daar zelfs zalvend hoodredactioneel commentaar van de voormalige verzetskrant op deze ochtend. Van de verzetsmensen die het illegale Trouw vanaf 1943 maakten en verspreidden werden velen door de bezetter gearresteerd en gedood. Maar anno 2009 is alle wrok weggewist bij de krant die toen heel even onder de naam Oranje-Bode verscheen.
“Vandaag kunnen we ons dan ook gelukkig prijzen als buurland het huidige Duitsland te hebben. Waar zeventig jaar geleden Duitsland in de greep was van een gruwelijk regime dat onvoorstelbare ellende over de wereld bracht, daar is Duitsland nu een van de betrouwbaarste, stabielste, oprechtste democratieën ter wereld.”
Niet dat alles meteen geheel koek en ei is in het herenigde Duitsland, waar ook nazistische ressentimenten nog altijd voortleven, vooral in het voormalige DDR. Maar im Grossen Ganzen oordeelt Trouw toch dat met blijdschap kan worden teruggekeken op het verloop van de geschiedenis na 1945.
Bijna 65 jaar na dato lijken alle gevoeligheden tussen beide buurlanden nu wel verdwenen, maar helemaal is dat niet het geval. Verscheidene pogingen om (grens)plaatselijk de dodenherdenking van zowel Nederlandse als Duitse oorlogsslachtoffers te combineren, zijn steeds op niets uitgelopen. De tijd heelt niet alle wonden even snel en wellicht nooit helemaal.