Het Kwartet komt weer met een zinloos rapport over Israël / Palestina

De ministers van Buitenlandse zaken van het Kwartet hebben afgelopen vrijdag een rapport over de situatie in Israel/Palestina gepubliceerd waarin zij zeggen dat de twee statenoplossing verder weg dreigt te zakken en dat de één staatsoplossing dichterbij komt. Het Kwartet is de kongsi van de VS, de VN, de EU en Rusland die al een aantal jaren zonder veel succes de illusie hoog houdt dat er een ''vredesproces tussen Israel en de Palestijnen'' gaande is. Het feit dat de twee statenoplossing buiten bereik dreigt te komen, komt door de houding van alle twee de kanten, volgens het rapport. De Palestijnse Autoriteit neemt niet genoeg afstand van terrorisme en ''noemt zelfs scholen en pleinen naar terroristen'' en de Hamasregering in Gaza bewapent zich. De Israelische regering zou intussen moeten stoppen met het nederzettingenprogramma dat ''gestaag de levensvatbaarheid van de twee statenoplossing ondermijnt''. Er rijzen ''legitieme vragen over de bedoelingen van Israel op lange termijn, die worden ondersteund door uitlatingen van sommige Israelische ministers dat er nooit een Palestijnse staat zal komen'', aldus het rapport.

Door: Foto: David Lisbona (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Netanyahu omhelst het Arabische vredesplan uit 2002

, door

OPINIE - Netanyahu omhelst het Arabische vredesplan uit 2002 en Mohammed Dahlan wacht in de coulissen.

De Israelische premier Netanyahu heeft dinsdag trouw aan een twee-statenoplossing beleden. Dat was opmerkelijk, want hij heeft dat nog niet zo vaak gedaan. En hij zocht er een speciaal moment voor uit: de installatie van de zeer omstreden, ultra-rechtse nieuwe minister van Defensie, Avigdor (Vicky) Lieberman.

Hij deed het trouwens ook op een heel onverwachte manier, namelijk door te verwijzen naar het Arabische vredesplan uit 2002 (ook wel het Saoedische vredeplan genoemd), waarin de Arabische Liga Israel erkennning en normale relaties aanbood, in ruil voor een volledige terugtrekking uit de bezette gebieden, erkenning van het Recht op Terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen en de stichting van een Palestijnse staat.

Israel heeft dat plan eerder nooit veel aandacht gegeven. Sterker nog: het heeft het tot dusver altijd van de hand gewezen. Maar nu zei Netanyahu ”out of the blue” dat het plan enkele “positieve elementen” heeft, maar dat sommige herzieningen nodig zullen zijn in het licht van de ontwikkelingen van de afgelopen tijd. Hij zei bereid te zijn daarover met de Arabische landen te praten.

De VS prees kort na Netanyahu’s uitlatingen het feit dat  Netanyahu liet zien dat hij nog steeds voor een twee-statenoplossing is, al zei de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Washington dat hij ”geen idee had” waarom hij dat deed in de vorm van een verwijzing naar het Arabische vredesplan.
Israelische commentatoren zochten naar aanleiding van zijn mysterieuze opmerkingen naar een relatie met de internationale kritiek op het aantreden van Lieberman en de komende Franse top in Parijs, aanstaande vrijdag, waar Israel niet aan mee wilde doen, maar waar behalve de EU en Rusland ook de VS desondanks in de persoon van minister van Buitenlandse Zaken John Kerry wèl acte de présence geeft. Netanyahu zou de bui zien hangen. Persbureau Reuters haalde commentator Ben Caspit van Ma’ariv aan, die schreef zeker te weten dat de Europeanen na het aantreden van Lieberman de nodige ammunitie aan het aanslepen zijn.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Enric Borràs (cc)

‘De twee staten zullen er nooit komen’

, door

Dit interview met de Palestijnse politicus en intellectueel Ali Abunimah, schreef ik voor het herfstnummer van het tijdschrift ZemZem (www.zemzem-org).

De aanvraag voor het lidmaatschap van de Verenigde Naties die de Palestijnse Autoriteit van Mahmoud Abbas van plan was in september te doen, heeft de geesten nogal verdeeld. Aan de ene kant voorstanders – waaronder een overweldigende meerderheid van lidstaten van de VN– die menen dat de Palestijnen toch eindelijk een keer recht hebben op erkenning van een eigen staat. Aan de andere kant tegenstanders, zoals Israel, de Amerikanen en delen van de EU, waaronder Nederland die het klap in het gezicht van Israel vinden als die staat niet via onderhandelingen tot stand zou komen.

Maar ditmaal lopen de tegenstellingen ook dwars door de Palestijnse gelederen. Ook heel wat Palestijnen waren namelijk verre van enthousiast. Omdat ze Abbas en zijn Palestijnse Autoriteit volstrekt niet representatief achten voor ‘de’ Palestijnen, en omdat ze vrezen dat de aanvraag afbreuk kan doen aan historische Palestijnse rechten en de miljoenen Palestijnen buiten de bezette gebieden zou kunnen beroven van een stem.

Het Nederlandse Palestina Komitee, zelf eén van die instanties die zich uitspraken tegen het initiatief van Abbas, haalde Ali Abunimah naar Nederland. Abunimah, een rijzende ster in de Palestijnse gemeenschap, is al wat langer een tegenstander van de twee-statenoplossing. Hij schreef zo’n vijf jaar geleden het boek ‘One Country’, waarin hij een pleidooi hield voor een shift van de politieke weg om een twee-statenoplossing te bereiken (een doodgelopen weg volgens hem), naar een grassroots beweging voor gelijke burgerrechten in één staat. Sindsdien is hij steeds meer geworden tot een gezicht en een woordvoerder van deze beweging, ook wel BDS-beweging genoemd, waarbij BDS staat voor Boycott, Divestment and Sanctions. Onder meer de volkscomités in plaatsjes als Ni’lin of Nabi Saleh, waar regelmatig tegen de Muur wordt gedemonstreerd, behoren tot de BDS-beweging.