KRAS | Turkshaming

Een partij met vooral Turkse kaderleden stemde in de Tweede Kamer tegen de vaststelling dat de Armeense genocide heeft plaatsgevonden, of nou ja, het was misschien wel heel vervelend allemaal van die doden, maar er gingen zoveel mensen dood en om nou per se hier een punt van te maken dat was vooral een potje turkshaming en ... enfin, om de onwelgevallige gebeurtenis goed uit te melken vroegen ze een hoofdelijke stemming aan en nagelden de Turken van andere partijen vervolgens vrolijk aan de schandpaal in het moederland. Turkshaming, zeg maar, maar dan anders. De voorman verscheen op de Erdoganbuis en beet de erkenners toe dat ze moesten kiezen aan welke kant ze stonden. Die kon ik niet helemaal volgen. Ik had namelijk het idee dat de kamerleden van GroenLinks, SP, PvdA en VVD een duidelijke keus gemaakt hadden. Ze zijn in de eerste plaats Nederlander. De identiteitscrisis drukt waarschijnlijk niet op hen.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

DENK het niet

ANALYSE - Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk zijn een politieke beweging gestart met de naam DENK. De twee Kamerleden hebben de PvdA-fractie verlaten en stellen zich herkiesbaar bij de komende Tweede Kamerverkiezingen. Gaan ze het redden? Hun zetelkans lijkt klein en hun electorale plafond laag.

“Een frisse wind in een dorre woestijn.” Zo omschrijft presentatrice Sylvana Simons DENK op Facebook. Met haar en Farid Azarkan van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders doet DENK een poging om zich te afficheren als een brede beweging. Belangrijk met het oog op de komende Tweede Kamerverkiezingen. Hoe groot is de kans op zetels voor deze nieuwe partij?

Historisch gezien is die kans gering. Laten we beginnen met constateren dat DENK een partij is die voor het eerst meedoet aan Tweede Kamerverkiezingen. Wat zijn de kansen op een zetel in zo’n geval? Van de 159 nieuwe namen op de stembiljetten sinds 1948 zijn er maar 16 in geslaagd om een zetel te bemachtigen. Zo bezien ligt de kans op zetels voor DENK niet hoger dan ongeveer 10%.

Maar DENK is niet de eerste de beste nieuwe partij. Het is een partij die opkomt voor de rechten van minderheden. Verhoogt dat haar kansen niet? Nee. Van de vijf partijen voor minderheden behaalde er geen enkele een Kamerzetel. Het hoogste stemmenpercentage (0,2%) werd genoteerd voor de Vrije Indische Partij in 1994 – slechts een derde van het aantal stemmen dat recht geeft op een zetel.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Kuzu en Öztürk willen af van ‘allochtoon’ en ‘integratie’

Nu.nl:

“We hebben in Nederland een hele generatie waarvan de ouders in de jaren 60 en 70 naar Nederland zijn verhuisd. Zij zijn hier geboren en getogen, zijn hier naar school gegaan, werken hier en leveren een bijdrage aan de Nederlandse maatschappij”, zegt Kuzu.

“Die hoeven helemaal niet te integreren. Dat zijn gewoon Nederlandse staatsburgers.”

“Omdat wij streven naar een democratische rechtstaat op basis van gelijkwaardigheid van ras, religie en sekse schaffen wij de term ‘allochtoon’ en ‘integratie’ af”, zeggen de Kamerleden.

Foto: Carl Jones (cc)

Nieuwe ster aan het politieke firmament: Groep Kuzu/Öztürk

COLUMN - En weer heeft het toch al zo versplinterde politieke speelveld in ons land er een nieuwe partij bij: Groep Kuzu/Öztürk. Een passende naam. Twee personen vormen samen per definitie een groep. Een indicatie van de richting die beide heren met hun partij op willen geeft de naam echter niet. Zelf zeggen ze de strijd tegen verruwing, verharding en verrechtsing voort te willen zetten. Helemaal los van het ietwat belegen PvdA-jargon zijn ze in deze korte tijd helaas nog niet gekomen. Alsof er nog links en rechts bestaat in het huidige politieke klimaat. Wellicht dat hun lang gekoesterde droom daar verandering in brengt: het oprichten van een landelijke moslimpartij.

Het is nog maar de vraag of de Nederlandse moslim op een moslimpartij zit te wachten. In potentie zou een dergelijke partij bij de eerstvolgende Kamerverkiezingen toch wel een paar zetels kunnen veroveren. Al lijkt een brede moslimpartij gezien de interne spanningen binnen deze religie niet voor de hand liggen. Ook blijkt dat moslims, net als niet-moslims overigens, voornamelijk stemmen op een partij die hun belangen als werkgever, werknemer of werkloze het beste vertegenwoordigd. Een moslimondernemer stemt dus als snel VVD. Een Turk in de bijstand SP. Is dat Nederlandse hokjesdenken toch niet helemaal uit de lucht gegrepen.

Als het geloof leidend wordt binnen de partijdoctrine, zijn de rapen pas echt gaar en ligt polarisatie op de loer. Zowel binnen de partij als daarbuiten. De partij zal dan een standpunt moeten innemen over gevoelige zaken als de oorlog in de Gazastrook, de strijd tegen IS en de toestroom van asielzoekers uit islamitische oorlogsgebieden. Dat zal wel eens flink kunnen botsen met de heersende mores in ons land.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Conservatieve Turkse fractie in de Tweede Kamer?

ACHTERGROND - Of zijn de rondzingende verhalen over de voormalige PvdA’ers Öztürk en Kuzu zwaar aangedikt? Als journalisten hun werk doen, weten we binnenkort meer.

De kogel is nu ook officieel door de kerk. De voormalige PvdA-leden Selcuk Öztürk en Tunahan Kuzu beginnen een eigen fractie in de Tweede Kamer.

Dat betekent dat we nu bijna op een recordaantal fracties zitten: vijftien om precies te zijn. Dat is één fractie minder dan in de recordjaren 1976 en 1986, toen er maar liefst zestien fracties de zetels in de Tweede Kamer verdeelden.

Het voorbehoud dat Steeph vorige week nog maakte, kan dus definitief van tafel. We zijn in één jaar van elf naar vijftien Tweede Kamerfracties gegaan:

fractiefragmentatie_2014b_475

Nu de heren Öztürk en Kuzu een eigen fractie beginnen, hebben ze ook een eigen programma nodig. Op Facebook vragen ze om input hiervoor van sympathisanten. Zelf weten ze het blijkbaar nog niet zo goed.

Ik ben behoorlijk benieuwd wat hier uit gaat komen. In diverse nabeschouwingen van de breuk, waaronder deze in het AD, werd immers geen fraai beeld van Öztürk en Kuzu geschetst. Öztürk is dom en komt altijd te laat; Kuzu bleek een fan van een ‘zeer nationalistische band’.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du jour | Asscher

We doorkruisten een strategie, we moesten onze mond houden.

Kamerlid Selçuk Öztürk over de reden van zijn breuk met de PvdA-fractie.

Lodewijk Asscher was volgens hem en zijn collega Kuzu op zoek naar ‘een nieuw profiel’ en ‘een steviger imago’. De reden? De ‘verrechtste’ Asscher zou al een tijdje op het baantje van fractievoorzitter Samsom azen:

Diederik heeft dat niet in de gaten. Er wordt in de fractie volop openlijk gespeculeerd: wanneer gaat Asscher het overnemen van Diederik, voor of na de provinciale verkiezingen in maart? Blijft het kabinet dan wel zitten?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.