Closing Time | A Day in the Life

https://youtu.be/sCbZ15JpxPg?si=YEw2FDC9pwWynOcq De Analogues was een Beatle-Tribute band die tot een week geleden klassieke Beatle-platen live ten gehoor bracht. Afgelopen zaterdag stonden ze voor het laatst in de Ziggo Dome. Het eind van een tijdperk. Of wordt het een nieuw begin?

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Paperback Writer

Wie wil er nu geen succesvolle auteur zijn? Paperback Writer was hun nieuwe single voor hun derde en laatste tournee in de VS. De tekst suggereert een brief van een zelfbeoogd auteur aan een potentiële uitgever.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Don’t Let Me Down

De Beatles, dat zijn voor velen van ons toch een beetje belegen rockidolen. Daar luisterden je (groot)ouders naar, in de jaren ’60 en ’70.

Desalniettemin hebben ze een hoop prima rocknummers gemaakt, die ook nu nog goed vallen aan te horen.

Closing Time | I’ve got a feeling

Deze groep muzikanten was zo enthousiast over de documentaireserie The Beatles: Get Back dat ze besloten zelf maar een paar covers te maken.

Of misschien deden ze dat allang en besloten ze mee te liften in de golfstroom van die TV-serie. Hoe het ook zij, het klinkt in elk geval fris.

Closing Time | Himesh Patel

De film Yesterday (2019; momenteel op Netflix) oogt als een simpele feel-good movie. De hele wereld blijkt de Beatles te zijn vergeten, op één B-artiest na, gespeeld door Himesh Patel. Die plagieert de Fab Four en lijkt een geweldige carrière te gaan krijgen.

De film loopt desondanks goed af. De held sluit het meisje in zijn armen.

Fin.

Een onderhoudende film zonder veel pretenties, denk je, en dat is ook zo. Maar ergens zegt iemand terloops dat de wereld zonder de Beatles minder mooi zou zijn.  “A world without the Beatles is a world that’s infinitely worse.”

https://www.youtube.com/watch?v=cW1wp4Dd0Ow

Closing Time | Guilty Pleasures: Stars on 45 – The Beatles medley

Stars on 45 was een studioproject dat meldeys van bekende liedjes in een dansbaar, of zeg maar gerust discojasje goot.

Deze medley was mijn eerste serieuze kennismaking met The Beatles. Ik was 10 jaar oud, en ik vond het geweldig. En dat vind ik nog steeds, hoewel het me nu toch een guilty pleasure-gevoel geeft. Alsof het The Beatles zelf tekort doet, of zo. Dat is misschien ook wel een beetje zo, want hoewel ik de nummers nu in de hele versie ken, heb ik nog altijd de neiging om het vervolg van de medley door te zingen na bepaalde fragmenten. O ja, denk ik dan, je zit weer in de nepversie.

Volgende