Open draad | Opnieuw geweld op het Tahrirplein

Update 22 november, 18.45 uur Veldmaarschalk Tantawi, voorzitter van de Militaire Raad (SCAF) heeft net het volk toegesproken. In zijn toespraak zei hij onder meer 'onze revolutie was een voorbeeld voor de wereld'. Hij kondigde aan dat de militaire raad het ontslag het kabinet heeft geaccepteerd. De parlementsverkiezingen die voor maandag gepland zijn, gaan door. Ook zullen er uiterlijk in juli 2012 presidentsverkiezingen plaatsvinden. Tantawi meldde verder dat het leger bereid zou zijn om direct de macht over te dragen en terug te keren naar de barakken als het volk daar in een referendum om vraagt. Eerder vandaag circuleerden al berichten dat er een National Salvation Government gevormd zal worden. Mohamed El-Baradei zou gevraagd zijn dit kabinet samen te stellen. Tantawi zei daarover echter niets in zijn toespraak.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Tahrir-frame

Muammar al-Gaddafi (Foto: Wikimedia Commons, US Navy-Jesse B. Awalt)De opstanden in de Arabische landen worden op verschillende manieren geduid. Wat is er aan de hand in Tunesië, Egypte, Jemen, Bahrein, Libië? Is het een opstand van vrijheidslievende democraten tegen autoritaire regimes, vergelijkbaar met de revoluties in Oost-Europa in 1989? Is het een sociale revolutie tegen het neoliberalisme, tegen de corruptie en voor een eerlijker verdeling van de rijkdommen? Zijn de betogers pro-westers, streven ze naar een hechtere band met Europa en Amerika? Of juist anti-westers, uit afkeer tegen de VS en Europese landen die deze misdadige dictaturen, inclusief die van de alom verfoeide Gaddafi, zo lang in het zadel hebben gehouden? Of zal het uiteindelijk allemaal uitlopen op een islamitische machtsovername zoals na de Iraanse revolutie van 1979? Niemand heeft de huidige omwentelingen in de Arabische wereld voorspeld. De interpretatie van deze gebeurtenissen door het westen kan nu wel een factor worden in de uitkomst van het proces. Welk ‘frame’ gaat het winnen in de omgang met de nieuwe Arabische realiteit?

De angst voor de Arabieren of islamieten (de nuance wordt vaak gemist) is in Europa wijd verbreid. Het rechts-populistische frame van Wilders c.s. is er een van angst en wantrouwen. Elk signaal dat opgevat kan worden als effect van een groeiende macht van islamitische partijen zal worden geïnterpreteerd binnen het kader van de dreiging die de islam biedt voor de Europese cultuur. Vanuit deze invalshoek zullen de ontwikkelingen in de Arabische wereld dus met argusogen worden bekeken. Terwijl het ook anders kan. NRC-columnist Hofland zag een paar weken geleden in de demonstraties op het Tahrirplein in Caïro juist een bewijs dat de rechts-populistische these niet deugt. De Europese cultuur wint nu juist terrein in de Arabische wereld. Op 9 februari schreef Hofland in de NRC:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.