Nederland Kiest: Veiligheid en recht

GeenCommentaar heeft plaats voor gastloggers. Dit keer is dat Paul Visser, die het stuk per mail instuurde.

Voor de tweede keer binnen een jaar is Tom Boonen betrapt op het gebruik van cocaïne. Na een avond stappen had de toprenner met zijn vrienden teveel gedronken op een terras. Volgens eigen zeggen heeft hij daarna een black-out gehad en weet hij niet meer of hij de drug tot zich heeft genomen. In een eerste reactie geeft hij toe, dat hij grenzen overschrijdt ‘als hij drie maanden als een pater heeft geleefd’.

In het wielergekke Vlaanderen heeft men geschokt gereageerd op het nieuws. Zijn ploeg schorste hem voor onbepaalde tijd, waardoor hij dit jaar niet meer in actie zal komen. Net als vorig jaar mist hij de Tour de France. Daarnaast wordt hij hoogst waarschijnlijk zwaar gestraft door een Belgische rechter, omdat hij nu een recidivist is. De gevangenisstraf op het gebruik van het verboden middel is maximaal vijf jaar. Al met al ziet het er niet rooskleurig uit voor de flamboyante wielrenner uit Vlaanderen.

Vanuit onverwachte hoek krijgt hij steun. Lance Armstrong zei in een eerste reactie: “Tom is niet de enige in de wereld die verleidingen moet weerstaan“. Tevens geeft Armstrong aan dat het meer sociaal probleem is dan een sportief probleem. En hij heeft gelijk. De druk vanuit de samenleving op Boonen is immens groot. Het publiek, zijn fans en de journalistiek verwachten altijd winst van hem in de grote koersen. De teleurstelling is groot, als hij niet wint. Onder deze druk tot presteren bezwijkt hij en grijpt naar middelen om even verlicht te worden. Hij zal niet de eerste wielrenner zijn met wie het slecht afloopt door te hoge verwachtingen. Het bekendste voorbeeld is Marco Pantani. Hopelijk komt het niet zover.