Goed idee: inspraak bij strafeis?

Justitie wil burgers, brancheverenigingen en maatschappelijke organisaties meer betrekken bij de strafeis. Het zal allemaal vast ingegeven zijn door de kritiek uit de maatschappij: rechters zijn te soft. Op zich is er wel wat voor te zeggen. Rechtspraak valt of staat bij de notie dat er inderdaad recht wordt gesproken. En de samenleving bepaalt uiteindelijk zelf wat recht is, nietwaar? Een rechtelijke macht die niet of slecht in contact staat met de samenleving verliest haar draagvlak, en dat kan tot vele verschillende vormen van eigenrechting leiden. Een situatie die we moeten zien te voorkomen. Aan de andere kant is het een heel eng idee. De roep om zwaardere straffen is vaak gebaseerd op enkele incidenten die breed worden uitgemeten in de pers. De kinderverkrachter die er met een taakstraf afkomt, of de moordenaar die maar een paar jaar krijgt, bijvoorbeeld. Het idee dat de gemiddelde Nederlander heeft van de rechtspraak is dus waarschijnlijk niet representatief. De adviesvonnissen van burgers zullen waarschijnlijk hoger liggen dan die van de rechters. Brancheverenigingen en maatschappelijke organisaties om advies vragen lijkt me een erg onzalig plan. Zij zijn per definitie bevooroordeeld. Brancheverenigingen zullen in ieder geval voor hogere straffen gaan. Ik ben dus sceptisch. Het zou kunnen werken, zoals een test al eens uitwees, maar het risico dat er een situatie ontstaat waarin rechters wel gedwongen worden mee te gaan in een soort volksgericht-light is gewoon te groot.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het vingertje van Groenlinks

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Eelke.

Vingerkoekjes! (Foto: Flickr/Jill)

Groenlinks wordt regelmatig door anderen aangesproken op hun belerende vingertje. Zij krijgen soms te horen dat ze mensen hun wil willen opleggen als het bijvoorbeeld gaat om milieuzaken. Dit is zeer verwonderlijk, aangezien Femke Halsema juist altijd fel tegen dit specifieke vingertje is.

Je zou verwachten dat een lijsttrekker representatief is voor een partij. En dat juist haar persoonlijke mening gezien wordt als een partijstandpunt. Blijkbaar is dit niet het geval. Groenlinks houdt het imago van de belerende vinger.

Het fascinerende aan dit onderwerp is de verdeling binnen de partij over deze vinger. Er begint een geluid op te komen die vindt dat we niets bereiken met onze softe historie van aanpak. We moeten de balustrades op en vooral de wereld vertellen waarom het slecht is om bijvoorbeeld auto te rijden en bio-industrie vlees te eten. We zullen strenger moeten worden. En we moeten zeker niet meer vertrouwen op de goedheid van de mens. Je kunt de wereld alleen veranderen door op je principes te staan en verandering te creëren. Een betere toekomst begint niet meer alleen bij jezelf!

Eigenlijk zijn er 2 manieren om dit te bereiken: je kunt ?verbieden of verleiden?. Door bijvoorbeeld producten uit de schappen te halen, dwing je alle mensen om gezond en verstandig te eten. Door de gloeilamp en vliegreizen te verbieden, creëer je een beter milieu. Dit bedoel ik met de term ?verbieden?. Verleiden, echter, gaat om het aantrekkelijker maken van de juiste keuze. Een vervuilende auto wordt duurder en/of een schone auto goedkoper.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.