Foto des Tages – Wereldrecord

Hierbij het vijfentwintigste en laatste deel van de behandeling van de voorstellen van de Nationale Conventie. (Zie toelichting bij deel 1).

25. Maak het weer mogelijk dat leden van het Europees Parlement ook lid van hun nationale parlement kunnen zijn.

Toelichting Nationale Conventie:
In het verleden was het mogelijk het lidmaatschap van de Tweede of Eerste Kamer te combineren met het lidmaatschap van het Europese Parlement, het zogenaamde dubbelmandaat. In 1958 waren alle leden van de Europese Parlementaire Vergadering
tevens lid van de nationale parlementen van hun lidstaten. De mogelijkheid van het dubbelmandaat is in 2002 geschrapt uit de Europese Akte waarin de verkiezing voor het Europees Parlement is geregeld. Herstel van de mogelijkheid van een dubbelmandaat kan leiden tot versteviging van de band tussen het Nederlandse parlement en Europa. Het mes snijdt aan twee kanten. Het nationale parlement is beter op de hoogte van Europese ontwikkelingen en kan hierop beter invloed uitoefenen.
Het Europees parlement is beter op de hoogte van gedachten en ideeën die leven bij de volksvertegenwoordiging van hun lidstaten. De vergrote werklast voor personen die het lidmaatschap van beide parlementen combineren is een bezwaar. Hieraan kan worden tegemoet gekomen door een goede regeling van werkzaamheden.
Wat Nederland betreft is het misschien voor Eerste Kamerleden eenvoudiger ook lid van het Europees Parlement te zijn dan voor Tweede Kamerleden. Herstel van het dubbelmandaat vergt een wijziging van de Europese Akte. Voor wijziging is instemming van alle lidstaten nodig.

Hierbij het vierentwintigste deel van de behandeling van de voorstellen van de Nationale Conventie. (Zie toelichting bij deel 1).

24. Geef de Tweede Kamer het recht in te stemmen met een voordracht van het kabinet voor een Eurocommissaris.

Toelichting Nationale Conventie:
De Nederlandse Eurocommissaris wordt volgens het huidige model voorgedragen door het kabinet. Het Europese recht verplicht daar echter niet toe. De procedure om tot die voordracht te komen is overgelaten aan de lidstaten zelf.
De Nationale Conventie adviseert daarom een grotere parlementaire betrokkenheid bij deze voordracht. Het argument tegen grotere parlementaire betrokkenheid, namelijk dat de Eurocommissaris door het parlement gebonden wordt aan het nationaal belang, is niet doorslaggevend. Dat bezwaar kan ook worden ingebracht tegen een voordracht door nationale regeringen.
De volgende procedure is denkbaar. De regering legt aan de Kamer een voorgenomen voordracht voor. Vervolgens wordt de kandidaat-commissaris door de Tweede Kamer gehoord. Op basis daarvan vindt in de Kamer een stemming plaats over de kandidatuur. Indien de Kamer de kandidatuur niet steunt, is de regering verplicht een nieuwe kandidaat voor te dragen. Werkelijke invloed van de Tweede Kamer veronderstelt wel dat het kabinet de Tweede Kamer zo vroeg mogelijk na de verkiezing van het Europees Parlement betrekt in de procedure rond het zoeken naar een geschikte kandidaat.