Catalaanse separatistenregering valt uiteen

De onafhankelijkheid van Catalonië is hoogst onzeker geworden na een conflict in de regionale regering over de begroting. Spanje maakt zich nu eerst op voor nieuwe parlementsverkiezingen na het vastlopen van de onderhandelingen over een nieuwe centrale regering. Na eindeloze onderhandelingen kwam er in Barcelona begin dit jaar dan toch een regionale regering van verkiezingswinnaar Junts pel Sí ("Samen voor een Ja") en de linkse CUP (Candidatura d'Unitat Popular). Artur Mas, de leider van de Junts pel Sí moest er zelfs voor worden opgeofferd omdat de CUP hem na zijn bezuinigingsbeleid in de vorige regering niet accepteerde als nieuwe premier. In zijn plaats kwam Carles Puigdemont. Maar bij de behandeling van de begroting voor 2016 kwamen de oude tegenstellingen tussen links en rechts in de nieuwe coalitie weer volop aan het licht. De CUP zette deze week de hakken in het zand en weigerde de begroting goed te keuren. Daarmee verliest de regering van Puigdemont de meerderheid en vallen alle toekomstplannen in duigen. De premier: 'Het heeft geen zin een regeerakkoord goed te keuren en dan de begroting niet. Zonder stabiliteit kunnen we niet regeren. We hebben geen begroting, we hebben geen meerderheid, en dus moeten we ons afvragen welke garanties we nog hebben voor toekomstige akkoorden'

Foto: foto Eric Burniche, flickr.com

Catalaanse separatisten staan op winst

ELDERS - Een echt referendum over de onafhankelijkheid van Catalonië mocht vorig jaar niet worden gehouden. Het werd een opiniepeiling die, geboycot door de tegenstanders, een score van 80% pro onafhankelijkheid opleverde. Zondag gaan de Catalanen zich er opnieuw over uitspreken bij de regionale verkiezingen.

De polls aan het begin van deze week wijzen op een nipte overwinning voor de Catalaanse separatisten, de Junts pel Si (Gezamenlijk voor een Ja) en de radicaal linkse CUP (kandidaten voor de eenheid van het volk). Junts pel Si is een coalitie van de Convergència i Unió van de huidige president van de autonome regio Catalonië Artur Mas en enkele andere, voornamelijk linkse, groepen. In de leiding zit ook de voormalige groene Europarlementariër Raül Romeva . Zijn oude partij (ICV) vormt samen met Podemos een lijst onder de naam Catalunya, si que es pot (Catalonia, yes we can). Deze coalitie houdt vast aan een federaal Spanje.

Ondanks de steun voor de separatisten lijkt de meerderheid van de Catalanen niet te verwachten dat het land zich volledig los kan maken van Madrid. In de hoofdstad heerst hoe dan ook een zekere mate van paniek. Er wordt gedreigd en angst gezaaid. De pensioenen en banktegoeden zouden op het spel worden gezet bij onafhankelijkheid.  Afscheiding zou automatisch leiden tot uittreden uit de EU en de eurozone. Het land loopt grote financiële risico’s, waarschuwen de banken. Een fors dreigement kwam ook van de voorzitter van de Spaanse profvoetbalcompetitie. Barcelona zal niet meer mee kunnen spelen in de Primera Division, zei hij, als Catalonië onafhankelijk wordt. Dat staan de regels nu eenmaal niet toe. Het zou betekenen dat de club van Messi ook wordt uitgesloten van Europees voetbal. De ondergang van hun favoriete voetbalclub, zullen de Catalanen dat risico willen nemen? Voordat het zover komt, beloofde de Spaanse premier Rajoy, zal Spanje er alles aan doen een afscheiding te voorkomen. Maar zijn reputatie kreeg een flinke deuk nadat hij zich dinsdag in een interview vergaloppeerde over de kwestie van de nationaliteit van de inwoners van een onafhankelijk Catalonië.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Levenslang voor Oeigoerse activist

Zo meldt nu.nl:

De Oeigoerse professor Ilham Tohti, een criticus van de regering van China, is tot levenslang veroordeeld. Een Chinese rechtbank heeft hem schuldig bevonden aan separatisme. […]

Amnesty International sprak van een “schandelijke” uitspraak. “Ilham Tohti heeft zijn best gedaan om vreedzaam bruggen te bouwen tussen de etnische gemeenschappen en daarvoor is hij gestraft met politiek gemotiveerde aanklachten”, aldus William Nee van Amnesty.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Separatisme

ANALYSE - Het referendum op de Krim dat de afscheiding van dit deel van Oekraïne in gang heeft gezet herinnert Europese leiders aan nog altijd bestaande en soms hardnekkige afscheidingsbewegingen in hun eigen land. Ontevredenheid over de centrale regering voedt de opstand in de regio’s.

José Manuel García-Margallo, de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken gebruikte de veroordeling van het referendum op de Krim door de EU deze week meteen om in eigen land een waarschuwing af te geven. Catalonië hoeft er niet op te rekenen dat het voorgenomen referendum komend najaar over de onafhankelijkheid van de Spaanse regio door kan gaan. Zo’n referendum is even illegaal als dat op de Krim, zei hij.  Eenzijdige besluiten over de onafhankelijkheid van een deel van Spanje zijn in strijd met de grondwet volgens de minister want “elke vierkante centimeter van Spanje is het bezit van alle Spanjaarden”.  De Catalanen, die schoon genoeg hebben van het Madrileens bestuur dat in hun ogen veel te veel belasting aan hun rijke regio onttrekt zonder er iets voor terug te doen, zullen zich  van deze waarschuwing weinig aantrekken. En zo zijn er in Europa nog wel meer gelijkgestemde regio’s die bestaande grenzen betwisten, autonomie eisen of -zoals in het geval van De Krim- aan een ander vaderland de voorkeur geven. Al staat de zaak niet overal op scherp, het bovenstaande plaatje laat zien dat Europa vol zit met ontevreden regio’s.  En als de gelegenheid zich voordoet stoken de separatisten het vuurtje graag op, zoals deze week in Transnistrië.In Spanje is het verzet van de regering tegen een onafhankelijk Catalonië verklaarbaar uit de vrees voor het weer opbloeien van die andere afscheidingsbeweging, in Baskenland, die tot voor kort verantwoordelijk was voor een reeks gewelddadige aanslagen. Nu de ETA het geweld heeft afgezworen wil de Spaanse regering koste wat kost nieuwe afscheidingsbewegingen, die zich niet alleen in Catalonië maar ook elders in het land manifesteren, de kop indrukken.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

De historische achtergrond van het wantrouwen tussen Oost- en West-Oekraïne

The Daily Beast:

Although polls show that most Ukrainians want their country to stay united, historical grudges continually conspire to drive them apart. Whether the vote in a rump referendum over the weekend genuinely reflected public opinion in the eastern-most regions is doubtful. But Kiev in the west and Donetsk in the east aren’t just soccer rivals, after all. Easterners vividly recall how a leader from the west sided with Nazi Germany in World War II. But there are just as many Ukrainians who remember that Soviet agricultural policies led millions to starve to death in the 1930s, a mass murder that a 2006 law officially recognized as genocide.

The most common epithet thrown around Donetsk to describe the current government in Kiev and its supporters is “Banderovtsi”—“followers of Stepan Bandera”—a Ukrainian nationalist politician who worked with the Nazis to help them invade the Soviet Union, hoping to secure an independent Ukraine in the process.

’89 procent voor zelfbestuur in Oost-Oekraïne’

Zo schrijft de Volkskrant:

Bijna 90 procent van de kiezers in de Oost-Oekraïense regio Donetsk heeft middels het door separatisten georganiseerde referendum gekozen voor zelfbestuur. Dat heeft het hoofd van de kiescommissie gisteravond gezegd.

Inwoners van de zelfgeproclameerde Oost-Oekraïense ‘Volksrepublieken’ Donetsk en Loegansk konden gisteren stemmen over meer autonomie, al was het motief van het referendum onduidelijk. Sommige kiezers dachten voor aansluiting bij Rusland te stemmen. […]

De organisatie van het referendum rept over een hoge opkomst; plaatselijk zijn 80 of 50 procent genoemd. Onafhankelijke bevestiging hierover is niet mogelijk. De centrale regering in Kiev, de Verenigde Staten en de Europese Unie erkennen het referendum niet.

‘Ruime meerderheid Oost-Oekraïeners wil één land blijven’

Volgens een onderzoek van de Amerikaanse denktank Pew Research Centre:

Daaruit blijkt dat de steun voor de nationale eenheid van het land groot is: 77 procent van de bevolking wil door als één land.

Vooral in het westen van het land is de steun voor de nationale eenheid groot, maar ook in het oosten antwoordt maar achttien procent bevestigend op de vraag of regio’s zich af zouden mogen scheiden. Zelfs onder de inwoners die Russisch als moedertaal hebben overtreft de steun voor nationale eenheid verreweg de steun voor een afscheiding.

‘Kiev erkent onmacht in oosten’

Zo schrijft Trouw:

Kiev staat machteloos tegenover de golf aan bezettingen van overheidsgebouwen in het oosten van Oekraïne. De Oekraïense leiding erkent dat volmondig en lijkt verlamd door het spookbeeld van een burgeroorlog, dat werkelijkheid kan worden als de autoriteiten besluiten met geweld de bezette gebouwen in de dichtbevolkte stadscentra te ontruimen.

Ook als militair ingrijpen uitblijft is de grote vraag of op 25 mei de presidentsverkiezingen in het oosten van Oekraïne doorgaan. Kiev is er stellig van overtuigd dat het torpederen van die verkiezingen het hoofddoel is van de pro-Russische separatisten. Zonder verkiezingen blijft de legitimiteit van de nieuwe machthebbers in Kiev in ieder geval voor Moskou discutabel. […]

Die bezettingen ontmoeten nauwelijks weerstand. In de meeste gevallen was van noemenswaardig geweld geen sprake. De honderden of soms duizenden pro-Russische demonstranten wandelden ongehinderd de gebouwen binnen van het stadsbestuur, de politie of de plaatselijke televisie. De politie ging beleefd opzij. De loyaliteit ten opzichte van de centrale macht in Kiev is ver te zoeken en dat wordt in de hoofdstad grif toegegeven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende