Closing Time | Bicycling to Afghanistan

Mevrouw Okto wordt gillend gek van het gefriemel – kriebelende mieren rondsjeezend in botsautootjes, noemt ze het. De kleine Oktootjes daarentegen zijn er wild enthousiast over – niet in de laatste plaats vanwege het oordeel van mevrouw Okto. Dergelijke tegengestelde reakties zien we vaak als het om de heer Fripp gaat. Robert Fripp geldt als gitaargodheid van de planeet. Behalve zich al sinds de jaren zestig bezig houdend met het opheffen en weer opnieuw oprichten van zijn band King Crimson, gaf hij in de jaren 80/90 ook nog gitaarklasjes. Deze resulteerden dan in platen onder de naam Robert Fripp & the League of Crafty Guitarists. De muziek klinkt bizar en apart, en dat komt mede doordat Fripp en consorten een aparte stemming van de gitaar gebruiken, waardoor er toonopeenvolgingen te spelen zijn die normaal niet of nauwelijks haalbaar zijn met een gitaar. De stemming is door Fripp ontwikkeld, en hij noemt het New Standard Tuning. Er zijn daarbij ook aparte sets van snaren nodig; de normale snaren breken sneller bij deze stemming. Er is inmiddels aardig wat muziek speciaal voor NST geschreven, waaronder dit Bicycling to Afghanistan. https://www.youtube.com/watch?v=EQQpFAZLhCc

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

https://www.youtube.com/watch?v=vy3UiXb2uDQ

Closing Time | Larks’ tongues in aspic

Goed, een klassieker deze keer. Eenmalig; ik beloof dat ik dat niet weer zal doen. Ter verdediging kan ik aanvoeren dat het er eentje is die het uiteraard nooit zal halen tot die walgelijke top 2000.

King Crimson is de ultieme progrock band. Sinds het debuut in 1969 ettelijke keren ontbonden en weer opnieuw opgericht, met zeker in het begin bij elk nieuw album weer een nieuwe bezetting, met bandleider Robert Fripp als enige constante factor. In 1973 werd de band weer eens drastisch hernieuwd, en kwam het album Larks’ tongues in aspic uit. Het afsluitende nummer was Larks’ tongues in aspic part 2, en hierin culmineerde alles waar King Crimson voor stond en nog staat.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.