Rellen VK geen gevolg falend sociaal beleid

“Falend sociaal beleid” is een veel te simplistische verklaring voor de rellen die Groot-Brittannië momenteel teisteren. Bezuinigingen op sociale voorzieningen en een hoge jeugdwerkloosheid hebben ongetwijfeld bijgedragen aan de extreme geweldsgolf, maar culturele verschijnselen hebben minstens zo’n belangrijke invloed. Jarenlange blootstelling aan geweldsverheerlijking in films, videoclips en computerspelletjes; de als zeer dwingend ervaren druk om op de hipste sneakers te lopen en de meest fancy gadgets te hebben; de rebelse baldadigheid die nu eenmaal bij adolescenten hoort; de intensieve communicatie via sociale netwerken; een zucht naar aandacht en erkenning, ook al is die negatief en veroordelend van aard – het zijn allemaal dieper liggende oorzaken die bijdragen aan de voedingsbodem voor dit soort uitwassen. Ze zijn bovendien ‘geglobaliseerd’ en dus, helaas, allerminst uniek voor Engeland of de Parijse voorsteden en buitenwijken. Natuurlijk kan een beter sociaal beleid ervoor zorgen dat de vlam minder snel in de pan slaat, maar het is naïef om te denken dat de overheid dit had kunnen voorkomen. Groepsdynamiek en vernielzucht laten zich nu eenmaal moeilijk voorspellen. En ook moeilijk corrigeren, tenzij je voorstander bent van een autoritaire politiestaat. We moeten met z’n allen ons hoofd (blijven) breken over manieren om dit te voorkomen, natuurlijk, maar laten we wel realistisch blijven en ons beseffen dat we sommige ontwikkelingen nu eenmaal moeilijk kunnen beïnvloeden of voorkomen, en dat de overheid, als onze collectieve vertegenwoordiging, daarop geen uitzondering vormt en allerminst almachtig is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het schorem en het kwaad

Een spook waart door Europa – het spook van het schorem uit de grootstedelijke buitenwijken. Voor Sarkozy was het helder: de werkloze jongeren uit de banlieu waren “racaille”. Cameron doet niet voor hem onder en spreekt over “criminal vandalism”.

Wie rondrijdt in de buitenwijken van Londen en Parijs, kan gemakkelijk zien hoe de boel niet bij elkaar is gehouden.  De binnensteden zijn rijk, commercieel, toeristisch. Maar verder naar de buitenkant verarmt en verkleurt de stad. Daar wonen de immigranten en de werklozen.

De multiculturele samenleving is mislukt, zeggen we elkaar gretig na. Maar wat had er precies moeten gelukken, dan? Dat gekleurde jongeren scholing hadden gehad, dat zij een perspectief hadden gekregen en een doel in hun leven hadden verworven, dat zij een baan en een inkomen hadden kunnen vinden? Als je die eisen aanlegt, is het geen groot succes geworden, ons multi-culti drama. Maar wie draagt daar schuld aan? Met huidskleur of cultureel verschil heeft dat niet zo veel te maken, vrees ik. “Die im Dunkeln sieht man nicht”, meende Brecht. En dat weten zij in het donker zelf ook heel goed: dus vechten zij met de politie en zorgen voor verlichting door wat branden.

Kort voor de Engelse rellen trad een eigenaardige terrorist op in Noowegen, Anders Breivik, in een land waar de boel al jaren door sociaal-democraten behoorlijk bij elkaar wordt gehouden. Hij noemde zich kruisridder, (echo van Bin Laden?) vijand van feministen, marxisten, vreemde geloven en was bevreesd voor de overheersing door de Islam. Hij wilde die angst voeden door een verzengend vuur en decennia van strijd te beginnen, die pas in 2084 beslecht zal worden.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Scheren, die intellectuelen!

“We mustn’t paint them all in black and bring them down, or otherwise the liberal intellectuals will be the ones who have to shave their thin beards off, put helmets on and go out on the square to fight the radicals” (Vladimir Putin, president van Rusland)

De Russische leider Vladimir Putin zit wel eens achter een piano. En zingen doet hij ook al. De eerste ronde van Popstars zou hij niet overleven, maar hij zingt toch maar, zonder te kunnen zingen. En iedereen in de zaal applaudiseert. Behalve Russische intellectuelen dan, die walgen van Putin en zijn ‘andere’ uiterst geringe talenten. En daarom heeft Putin een hekel aan Russische intellectuelen en zou hij ze het liefst willen scheren of met een helm op op racistische relschoppers en hooligans willen afsturen, omdat ze anders toch maar alleen vanuit hun luie, liberale stoel zitten te zeuren. Ironie, heet dat in Putins boekje, maar hij meent het wel. En die rellen? Die interesseren hem geen moer, want Rusland is Rusland en blijft Rusland.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende