Quote van de Dag: Rechters als televisiesterren?

Quote van de Dag: Rechters als televisiesterren?[qvdd] We zien de Amerikaanse rechtspraak hier avond aan avond op tv. Nederlandse rechtspraak niet of nauwelijks. Dat is een gemis. Aldus de president van de Haagse rechtbank in De Pers.  Hij wil niet alleen zendtijd voor belangrijke, toonaangevende processen, maar ook voor veel ‘gewone’ zaken. De president denkt ook dat grotere openbaarheid het gezag van de rechterlijke macht overeind kan houden. “In cijfers zie je een behoorlijk basisvertrouwen in rechters. Maar dat is absoluut niet vanzelfsprekend. Dit is een bijzondere periode, gekenmerkt door veel groter mediabereik, waarin wij gezag niet meer puur aan onze functie kunnen ontlenen”, zegt hij in De Pers. Dat is leuk, maar wat zou de invloed van televisie op de rechters zijn? Krijgen we misschien rechters met Moszkowisc- en Spongachtige allures?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gedoogbeleid verder in verdrukking

Coffeeshop in Leeuwarden (Foto: Flickr/FaceMePLS)

Vorige week verklaarde de rechter de mega- coffeeshop Checkpoint in Terneuzen tot een criminele organisatie en veroordeelde de eigenaar tot 14 weken cel en het betalen van 10 miljoen euro, die hij volgens de rechter met de illegale praktijken had verdiend.

Strikt gesproken heeft de rechter gelijk. De shop had slechts toestemming om 500 gram ‘handelsvoorraad’ tegelijkertijd in huis te hebben (goed voor ongeveer duizend joints), maar zat daar een factortje 20 overheen. Er kwamen dagelijks meer dan duizend klanten.

In de praktijk zit de Nederlandse coffeeshop nu echter ingeklemd tussen twee vuren. Het oorspronkelijke idee van het gedogen was, volgens de Adviescommissie Drugsbeleid: “een kleinschalige voorziening voor lokale behoeften“. Kleine coffeeshops dus, en geen grote.

Tegelijkertijd maken gemeenten het steeds moeilijker voor coffeeshops om zich te vestigen. De afgelopen 15 jaar is het aantal coffeeshops ruim gehalveerd. Het gaat er bij mij niet in dat gedurende die tijd de vraag ook gehalveerd is. De klanten worden daardoor geconcentreerd bij minder shops, en zo creëren de gemeenten vanzelf grotere coffeeshops die vervolgens makkelijk over de zojuist getrokken ‘georganiseerde criminaliteits’-grens gaan. Waarna deze, met de huidige uitspraak in de hand, kunnen worden aangepakt.

Zo wordt er een situatie gecreëerd waar er uiteindelijk niet voldoende aanbod zal zijn in de gedoogde en semi-gecontroleerde markt, waardoor de handel zich verder het illegale circuit in zal verplaatsen. Mogelijke consequenties zijn dat coffeeshops gedegradeerd worden tot tussenhandelaren, het drugsgerelateerde geweld zal toenemen, en dat we alle greep verliezen op de handel van deze drugs.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige