Racisme in Mexico
, door
Zelfs donkere kinderen kregen onbewust mee dat donker minder goed is dan blank.
Vergeet niet de ondertiteling aan te zetten.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Francois de Halleux (cc)
Vijftig tinten racisme
, door
OPINIE - Racisme bestaat in diverse kleuren. Dat betoogt, vrij vertaald, Volkskrant-columnist Jonathan van het Reve dit weekend in zijn artikel ‘Racisme, hoe bedoelt u?’.
Volgens hem heb je racisme en racisme, het ene verwerpelijker dan het andere. En niet alles wat racisme wordt genoemd, ‘verdient’ die titel. Hij pleit voor een aanscherping van de definitie en oppert alvast een driedeling: ‘Volracisme’: bepaalde etnische groepen zijn inferieur en moeten daarom minder rechten hebben.
‘Halfracisme’: bepaalde etnische groepen zijn inferieur maar moeten wel dezelfde rechten hebben.
‘Nationaalracisme’: bepaalde etnische groepen moeten minder rechten hebben omdat ze hier ‘niet horen’- niet omdat ze als ‘ras’ inferieur zouden zijn.
Religiekritiek (‘weg met de islam’) of xenofobie (‘ik vreet geen couscous’) is volgens hem geen racisme, kwetsen op basis van etniciteit (‘mof’, ‘nikker’) evenmin. Grapjes over Chinezen noemt hij ‘stereotypisme’.
Ik vind zijn betoog een verademing. Eentje die de soms loeiharde discussies, ook hier op Sargasso, een grote stap verder kan brengen.
Bekijk bijvoorbeeld eens de bijna 200 reacties (waaronder ook enkele van ondergetekende) onder het recente artikel ‘Hollandse namen’. Het gaat – van beide zijden – van dik hout zaagt men planken. De beschuldigingen van racisme zijn niet van de lucht en de aangevallenen (onder wie ondergetekende) verweren zich soms emotioneel.
Foto:
Frans Schouwenburg (cc)
Bij de dood van de religiekritiek
, door
OPINIE - Het is afgelopen met de religiekritiek, dat flinterdunne maskertje waarmee de racisten jarenlang probeerden hun rauwe haat jegens het niet-roomblanke volksdeel te vermommen tot iets acceptabels. De Marokkanenhaat wordt nu openlijk beleden.
Nu stelde die religiekritiek al geen reet voor, laten we eerlijk wezen. Ernstig homofobe machotiepjes die ineens de positie van homo’s in islamitische landen aankaartten – het was niet erg geloofwaardig. Misogyne puberblogjes die van dikke tietuh en lekkere wijvuh aan elkaar hangen en ineens over de positie van de vrouw in de islam gingen schrijven – tsja. Echte religiekritiek, diepgaande analyses van het denken in verschillende islamitische stromingen en het effect daarvan op de samenlevingen waar die stromingen de mainstream vormen – ik ben het niet tegengekomen. Vrijwel geen ‘islamcriticus’ heeft het überhaupt ooit over stromingen gehad. En laten we wel wezen, je kunt je geen muziekrecensent noemen als je niet weet wat jazz is of new wave, en nooit verder komt dan te stellen dat je een hekel hebt aan muziek.
Nu zelfs dat ongeloofwaardige sausje van intelligent discours verdampt is, blijven de droge aardappels van het racisme op het bordje achter. Dat kan geen verrassing zijn, want de partijleider van de haat riep in 2006 al uit dat hij wilde discrimineren. We wisten het allang – u, ik, Henk en Ingrid. Het religiekritiekpapje diende slechts om die aardappel gemakkelijker door de strot te krijgen. Dat is niet meer nodig. Het volk vreet zich zat aan racisme en is daar trots op. De pseudoniemen verdwijnen, de haat wordt onder echte naam feestelijk rondgebazuind.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Hij deed gistermiddag aangifte tegen Geenstijl wegens racisme. Maar wie is Frank van der Linde?
, door
Van directeur naar publicist/activist en sinds medio vorig jaar praktisch fulltime activist: ziedaar de ontwikkeling van Frank in een notendop. Zijn radicalisering betekent in ieder geval een streep door zijn carrièrekansen. “Dat klopt. Ik heb ook een megagrote financiële stap terug moeten doen. Vorig jaar heb ik een tijd in de kroeg gewerkt om rond te komen, nu heb ik gelukkig wat commerciële schrijfklussen. Ik heb even zwaar moeten schakelen. Maar nu heb ik dat volledig geaccepteerd.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Quote du jour | Black country
, door
He should emigrate to a black country. He does not have to live with whites.
William Henwood, kandidaat namens de UK Independence Party, reageert op een toespraak van komiek Lenny Henry, waarin laatstgenoemde opmerkte dat etnische minderheden ondervertegenwoordigd zijn op de Britse televisie.
Uit de oude doos: racisme in Antwerpen
, door
A blast from the past! Tijden veranderen, attituden ten aanzien van vreemdelingen echter niet of nauwelijks.
Zo’n vijfentwintig jaar vóór het racistische geweld in Duindorp zond Panorama een reportage uit over de Seefhoek, een Antwerpse volksbuurt waar Willy Vandersteen nog gewoond heeft.
De parallellen tussen de uitlatingen van de bewoners daar en de Scheveningers zijn opmerkelijk: ‘Klapperaap’, ‘bomenklimmers’, ‘bananenvreters’, ‘en dan komt er zo’n boerka met een kameel’. De aversie tegen de gekleurde medeburger is tastbaar.
Het zou welhaast grappig zijn, als het niet gepaard ging met geweld en steun aan partijen die racisme en xenofobie om willen zetten in wetgeving die erop toegesneden is de burgerrechten van kleurlingen aan te tasten.
Hier nog een fragment uit ‘De Antwerpse Seefhoek’ (Panorama, 1988). De frustratie over de veranderende buurt, het karige pensioen, het gemeentebestuur enerzijds en het wantrouwen en de afgunst jegens vreemdelingen anderzijds spatten van het scherm.
Racisme en intimidatie in Den Haag
, door
Daar kon je – gezien het huidige politieke klimaat – op wachten natuurlijk:
Ruiten die worden ingegooid, graffiti met hakenkruizen, intimidatie en een varkenskop tegen een gevel: in de Haagse volkswijk Duindorp zijn sinds eind vorig jaar minstens zes van zulke incidenten geweest tegen allochtone bewoners en woningzoekenden.
En in plaats van echte oplossingen krijgen we dit:
De corporatie kent een aantal buurtbewoners die betrokken zijn geweest bij de incidenten. De vestigingsmanager gaat met hen in gesprek om duidelijk te maken dat ze grenzen overschrijden.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Racisme is een blank probleem
, door
Robert W. Jensen is hoogleraar journalistiek aan de universiteit van Texas en auteur van The Heart of Whiteness: Confronting Race, Racism and White Privilege (2005).
In deze lezing voor zijn studenten neemt Jensen zijn uitgangspunt in de observatie van de zwarte historicus en socioloog William Du Bois in 1903, dat zelfs progressieve blanken met goedbedoelde opmerkingen hem en zijn rasgenoten – op grond van zijn huidskleur – de facto tot het probleem verklaarden.
Volgens Jensen moeten we dat omdraaien: het racisme dat de Amerikaanse maatschappij van de Verenigde Staten doortrekt komt voort uit een ideologie van blanke suprematie: het is door blanken uitgevonden en die expliciete en impliciete ideologie van ‘whiteness’ is het eigenlijke probleem van racisme.
Blanken hebben dus een probleem, en ze maken dat vervolgens tot het probleem van mensen met een andere huidskleur.
Dat roept de vraag op: in hoeverre is dit ook op de Nederlandse samenleving toe te passen?
H/t: Apodyopis
PVV stopt de oren dicht bij verklaring Naima Ajouaau
, door
Vandaag legde Statenlid Naima Ajouaau tijdens de Provinciale Statenvergadering een persoonlijke verklaring af:
“Nooit heb ik mij hoeven verantwoorden voor mijn Marokkaans zijn of heb ik het gevoel gehad dat ik minder kansen had of harder moest werken. (…) Zuur was het om te merken dat mijn kinderen in een ander Nederland opgroeien. (…) Marokkanen worden niet voor volwaardig gezien en steeds opnieuw geconfronteerd met veralgemeniserende aanvallen op ons en onze aanwezigheid hier.”
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.