Ed van Thijn: Eurocrisis doet Rutte de das om en de PVV zuigt
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Trots op onze voorvaderen
, door
[qvdd]
Dit is een vlag die in de zeventiende eeuw op onze VOC-schepen wapperde en waarmee de Watergeuzen Den Briel terugveroverden op de Spanjaarden. De PVV is trots op onze voorvaderen, maar het zijn zeker geen NSB’ers.
De PVV-fractie is in opspraak geraakt omdat ze de oranje-wit-blauwe prinsenvlag, een variant op onze nationale driekleur die sinds de Tweede Wereldoorlog vooral met de NSB wordt geassocieerd, in een werkkamer heeft gehangen.
Misschien een tip voor de PVV-fractie: Het hakenkruis stond vroeger ook voor iets heel anders!
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quick & Dirty Scan: gelijkenis PVV’ers met Smurfen
, door
“Smurfen. Ze zijn racistisch, totalitair en seksistisch”. De Franse schrijver Antoine Buéno publiceert in juni het boek Le Petit Livre Bleu, waarin de auteur een serieuze sociologische studie doet naar de Smurfen en hun land ‘ergens hier ver vandaan, waar paddenstoelenhuisjes staan’. De conclusies in het kleine blauwe boekje zijn hard: de Smurfen maatschappij is een totalitaire utopie doordrenkt van stalinisme en nazisme’ (Volkskrant). Ook zijn de Smurfen volgens Buéno seksistisch: Smurfin is de enige vrouw én zijn er duidelijke verwijzingen naar antisemitisme (Gargamel heeft een joods uiterlijk) en racisme (zie: Zwarte Smurfen) in de populaire kinderserie.
Totalitair, utopisch, nazistisch? Over welke politieke beweging hebben we dat vaker gehoord? Precies: de Partij voor Verraad aan de Vrijheid (PVV). Hoog tijd dus om de PVV langs de blauwe meetlat te leggen: hoe groot zijn de overeenkomsten tussen PVV’ers en Smurfen? Sargasso zou JOOP niet zijn als we ons Onwetenschappelijk Bureau deze ochtend niet direct een Quick & Dirty Scan lieten smurfen op dit dilemma. Onze onderzoekers kwamen tot de volgende conclusies:
Grote Smurf – Geert Wilders
Beiden zijn zeer autoritair en paternalistisch. Alle twee zijn ze herkenbaar aan een kuif witte haren, bij de een op zijn hoofd bij de ander aan zijn kin. Beiden worden bewaakt: de een door de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging de ander door Potige Smurf. Alle twee hebben onbetwitst de leiding over hun volk, niemand durft aan hun gezag te twijfelen behalve de feitelijk machteloze Hero Brinkman en Moppersmurf.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Nederlandse hypocrisie over Griekenland
, door
Geen cent mag er meer naar Griekenland, zei PVV-leider Geert Wilders dit weekend tegen Elsevier. Tegelijkertijd liep hij te hoop dat Nederland niet was uitgenodigd bij het ‘geheime’ overleg over de Griekse schuldenlast dat de grote landen dit weekend belegd hadden. Niet willen meedoen en boos worden als je vervolgens niet wordt uitgenodigd – het is, laten we zeggen, een nogal dubbele boodschap.
Nederland staat voor vijf miljard euro op de rol voor de eerste Griekse lening van 110 miljard uit het noodfonds. Daarmee wordt in feite een afwaardering van vijftig procent gedekt op de negen miljard euro die de Nederlandse banken bij Griekenland hebben uitstaan. Ter vergelijking: Duitse banken hebben 43 miljard uitstaan bij de Grieken en de Duitse regering stopte 22 miljard in het noodfonds. Landen dekken via het noodfonds dus vooral hun eigen banken af.
Nog even los van de vraag of minister De Jager geen leukere dingen wist te doen dit weekend dan crisisberaad, getuigt klagen dat je niet bent uitgenodigd (ook door VVD, CDA en PvdA) van een tikje hypocrisie. Nederland heeft hard tegengesparteld en draagt niet buitenproportioneel bij aan het noodfonds. Wanneer je als klein land niet boven jezelf uitstijgt, moet je niet verbaasd zijn dat je als klein land behandeld wordt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Factcheck: ‘Roemer beste fractievoorzitter’
, door
De Volkskrant meldt dat de ‘gemiddelde Nederlander’ [sic] Roemer een 5,8 geeft voor zijn werk als fractievoorzitter in een peiling van Maurice de Hond. Hij scoort daarmee het beste van alle fractievoorzitters. Dat Roemer het goed doet bij de mensen, zal voor velen geen verrassing zijn: hij slaagt erin om het gedachtegoed van zijn partij op een eenvoudige, maar effectieve wijze naar voren te brengen. Probleem van de conclusies van de Volkskrant is echter, dat Maurice de Hond helemaal geen onderzoek heeft gedaan naar het oordeel van mensen over het werk van de fractievoorzitters.
Eens in de zoveel tijd vraagt Peil.NL zijn panelleden naar hun vertrouwen in politici. Mensen kunnen dat vertrouwen aangeven op een schaal van 10 (Heel erg hoog) tot 1 (Heel erg laag)*. Er wordt dus niet gevraagd naar een beoordeling van de manier waarop de fractievoorzitters hun werk doen, zoals de Volkskrant suggereert. Hoewel vertrouwen in een politicus ongetwijfeld gerelateerd is aan de manier waarop hij zijn functie vervult, zijn dit twee verschillende zaken. Je kunt bijvoorbeeld best waardering hebben voor de manier waarop Van der Staaij (SGP) zijn functie uitoefent, zonder dat je een groot vertrouwen in de man hebt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
SP en PVV op 1 lijn? Onzin!
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
SP trouwste bondgenoot van de PVV?
, door
Dit artikel is samen geschreven met Simon Otjes.
Volgens Elsevier is de SP de trouwste bondgenoot van de PVV in de Tweede Kamer. De partij zou het vaakst van alle oppositiepartijen meestemmen met de PVV. Elsevier-columnist Syp Wynia trekt in een bijgevoegd filmpje een snelle conclusie: SP en PVV kunnen maar beter zo snel mogelijk fuseren, want grote inhoudelijke verschillen zijn er niet. Als het inderdaad waar zou zijn dat de SP en de PVV vrijwel altijd hetzelfde stemmen, valt daar misschien iets voor te zeggen. Het is echter totale onzin.
Het achtergrondartikel in Elsevier weekblad waarnaar wordt verwezen geeft de achterliggende cijfers. Het betreft de analyse van het stemgedrag in de Tweede Kamer in de periode oktober tot maart 2010, in totaal 987 moties, in samenwerking met de Dienst Informatievoorziening Tweede Kamer. Deze cijfers zijn niet vrijelijk beschikbaar, maar zijn wel te reconstrueren aan de hand van de Handelingen van de Tweede Kamer. Wij komen in de periode 14 oktober 2010 tot 1 maart 2011 op in totaal 961 moties – niet precies hetzelfde aantal als Elsevier, maar het is onwaarschijnlijk dat dit verschil tot wezenlijk andere inzichten leidt.
Stemt de SP vaak hetzelfde als de PVV? Nee. De SP stemde in 35% van de stemmingen over moties hetzelfde als de PVV, dit is minder dan VVD, CDA, SGP, ChristenUnie, D66 én PvdA. Alleen de PvdD en GroenLinks stemden nog vaker anders dan de PVV. De echte bondgenoten van de PVV zijn CDA en VVD. Dat is ook niet verwonderlijk: de PVV steunt het kabinet van CDA en VVD omdat ze inhoudelijk verwant zijn. De PVV week soms wel af van het stemgedrag van CDA en VVD, maar minder vaak dan D66 dit deed tijdens kabinet Balkenende-II.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Ruziemaken met Cassius Catastrofus
, door
Eergisteren zette ik de TV aan viel midden in de discussie met Mei Li Vos zonder dat ik wist waar het over ging. Ja ruzie met Geert Wilders, wat is er nieuw? Al snel vond ik de aanleiding. Vos betoogt op Joop dat de PVV niet waardig is om aanwezig te zijn bij de 4 mei herdenking want in het partijprogramma staat dat zij op 4 mei:
de slachtoffers van het (nationaal) socialisme herdenken
Mijn eerste gedachte was: Mei Li Vos is in de val gelopen. Zij doet precies wat Wilders en Bosma willen: die provoceren door gemene insinuaties te doen, die net op of over de grens van het betamelijke zijn.
In eerste instantie denk je dat de schrijver van de PVV-teksten, Martin Bosma, de zoveelste tekstuele provocatie heeft gedaan. Wat is er makkelijker scoren als socialistenhater dan het woord ‘nationaal’ tussen haakjes te zetten? Filosoof Rob Riemen signaleerde het ‘woordgrapje’ al vroeg in zijn boek ‘De eeuwige terugkeer van het fascisme’, maar bijna iedereen heeft er vorig jaar overheen gelezen. De PVV presenteerde haar programma op 23 april, en op 4 mei vorig jaar zat ik in de Nieuwe Kerk naast Fleur Agema, de nummer twee op de lijst. Ik wist toen niet dat zij wat anders zat te herdenken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.