De Godwin en de Potwin

De Wet van Godwin is nooit bedoeld om te voorkomen dat politici in de extreemrechtse hoek worden gezet. De nuchtere vaststelling van Mike Godwin dat er altijd wel iemand is die Hitler of de nazi’s bij een discussie betrekt, is niet meer dan dat. Niet de idioten die pak ‘m beet Bill Gates met Joseph Goebbels vergelijken, maar die linkse types die alles ter rechterzijde van D66 als nazi of fascist betitelden, zijn er de oorzaak van dat je nu nauwelijks nog serieus genomen wordt als je vaststelt dat politici de grens tussen terechte kritiek en haatzaaierij overschrijden. Het vervelende van islamkritiek is dat de islam een broertje is van het jodendom. Wie klaagt over onverdoofd slachten, over voorschriften rond voedselbereiding, over gescheiden gebedsruimten (tot zelfs gescheiden openbaar vervoer aan toe) voor mannen en vrouwen, over bidden in de eigen taal en over kledingvoorschriften, die klaagt ook over het orthodoxe jodendom. Wilders en de zijnen wapperen echter duchtig met Israëlische vlaggen om maar vooral niet de schijn te wekken, iets tegen Joden te hebben. Maar juist omdat islam en jodendom zo op elkaar lijken, lijken de argumenten van Wilders en zijn aanhang sprekend op die van antisemieten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

Rechts betichten van fact free politics is hypocriet

Links verwijt politici als Wilders ‘feitenvrije politiek’ te bedrijven. De populisten beroepen zich immers niet op wetenschappe-lijke feiten, maar op de meningen van ’gewone mensen’. Socioloog Dick Pels zet vraagtekens achter deze kritiek. De notie ‘feitenvrije politiek’ is misleidend.

De politieke soap rond Sarah Palin deed Bill Clinton in 2010 verzuchten: ‘We may be entering a fact free period in politics’. In Nederland hekelden politici en columnisten de ‘feitenloze politiek’ van het kabinet-Rutte. Rob Wijnberg signaleerde bij Wilders een totale politisering van het debat: ‘er zijn geen feiten meer, er is slechts politiek’.

Lak aan de feiten

Ook aan recente voorbeelden geen gebrek. Wie heeft niet het ontluisterende You Tubefilmpje van Lilian Helder gezien als ‘PVV-Miep’ die niets snapt van statistiek. VVD-staatssecretaris Fred Teeven suggereerde op basis van een wetenschappelijk onderzoek dat er onder ´de bevolking´ een breed draagvlak was voor verplichte minimumstraffen na recidive. Precies zoals Teeven al ‘in de tram’ hoorde. Helaas liet het rapport juist zien dat Nederlanders over de gewenste strafmaat en strafkeuze radicaal van mening verschilden. Taakstraffen bleken bijvoorbeeld verrassend populair te zijn.

Het lijkt vanzelfsprekend en is verleidelijk om het rechtse kabinet, met name de gedoogpartner PVV, neer te zetten als ‘fact free politics’. Tegenover een regering die zich niets aantrekt van cijfers en feiten en regeert op basis van de onderbuik, zou de linkse waarheid schitteren. Links zou – in tegenstelling tot rechts – wel de feiten respecteren en zich baseren op toetsbare, empirische kennis.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

“Linkse kerk” maakte Geert Wilders groot

Niet de rechtse media, maar de linkse kranten en omroepen zijn degenen die Geert Wilders en de PVV groot maakten. Ze boden een spreekbuis, zegt freelance journalist en voormalig Volkskrant-journalist Frits van Veen

Dat er iets heel griezeligs in dit land aan de hand is, werd mij afgelopen dinsdag duidelijk toen ik naar het debatprogramma Pauw & Witteman keek. De twee topinterviewers hadden gehoord dat vier van de vijf Marokkanen en Turken “nog steeds” met andere Marokkanen respectievelijk Turken trouwen. Hoewel de tafelgasten hun best deden wat tegengas te geven (“Zou het bij autochtone Nederlanders niet veel anders zijn?”), waren de twee interviewers niet te stuiten. Het schuim stond hen bijna aan de mond. Dit kon toch niet? Dit duidde toch op een op een volstrekt gebrek aan integratie? 

Het ging dus niet om importhuwelijken, waarbij de bruid of bruidegom uit het land van herkomst wordt gehaald. Dat is tegenwoordig nog maar een miniem deel van de huwelijken in deze kringen.

Dat 20 procent van de Turken en Marokkanen met iemand uit een andere bevolkingsgroep trouwt, lijkt mij eerlijk gezegd een verrassend positieve wending in de integratie. Bij autochtone Nederlanders ligt dat percentage  aanmerkelijk lager. En dat terwijl van immigrantengemeenschappen, waar ook ter wereld en van welke origine ook, bekend is dat zij meestal zo dicht mogelijk tegen elkaar aan kruipen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende