PvdD Archives - Page 3 of 7

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (22): De slang en het konijn

22 juni 2011 , 09:15 , door Chris Aalberts

Ik zal het maar eerlijk toegeven: ik heb de afgelopen jaren vaak op de Partij voor de Dieren gestemd. Ik vond het wel sympathiek: meer natuur, meer milieu en fatsoenlijker omgaan met dieren. Zo had ik toen ik een jaar of zes was een konijn. Ik was echt dol op Snuffel. Wie wenst het gemiddelde konijn geen goed leven toe?

Elke dag dierendag
De Partij voor de Dieren is een echte trendsetter geweest. Sinds de partij in de Tweede Kamer kwam is het aantal dierenonderwerpen extreem toegenomen. Er worden enorme hoeveelheden Kamervragen over dieren gesteld en het voormalige ministerie van Landbouw schijnt er zelfs extra ambtenaren voor aangenomen te hebben. En inmiddels is er een tweede partij die dieren ook heel belangrijk vindt: de PVV. Volgens Trouw is het iedere dag dierendag in de Tweede Kamer.

Maar ik ben inmiddels afgehaakt. Natuurlijk blijft het goed als mensen minder vlees eten, maar daar houdt het ook wel mee op. De vraag is natuurlijk: waarom zouden mensen goed moeten omgaan met dieren als dieren onderling beestachtig met elkaar omgaan? Een voorbeeld is de slang. Er bestaan veel verschillende soorten slangen, waaronder een aantal soorten die je niet graag tegenkomt omdat ze je wurgen of bijten. Mensen komen ze niet graag tegen, en konijnen al helemaal niet.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PvdD: Twee moties Partij voor de Dieren aangenomen

14 december 2010 , 16:30 , door Nieuwsposter

PvdD: Twee moties Partij voor de Dieren aangenomen

Den Haag, 14 december 2010 – De Eerste kamer heeft kamerbreed een motie van Niko Koffeman van de Partij voor de Dieren aangenomen waarin de regering wordt verzocht de regie bij voor mensen besmettelijke dierziekten, zoals Q-koorts, volledig in handen te leggen van het ministerie van VWS. Ook nam de Eerste Kamer een motie aan die het kabinet verzoekt gemaakte afspraken rond de Ecologische Hoofd…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rechten op de slachtbank

21 juni 2011 , 08:00 , door Edge of Europe

Het irriteert me mateloos dat half Nederland ineens tegen rituele slacht blijkt te zijn – wie mij kent, zal dat al wel gemerkt hebben. En inderdaad, argumenten daarvoor heb ik nauwelijks. Althans, geen argumenten die men als “geldig” wil accepteren. Het gaat me dan ook niet om zielige beestjes of heilige boeken – ik ben nooit een dierenvriend geweest en in de heiligheid van boeken geloof ik niet.

Wat mij ergert, is het gemak waarmee PVV-denkbeelden ingang vinden in de samenleving. Want laten we duidelijk zijn, voordat de PVV haar intrede deed, dacht niemand aan rituele slacht. Met uitzondering van de Partij voor de Dieren, maar die hadden destijds twee zetels. Dat zette weinig zoden aan de dijk.

Het is niet voor niets dat de PVV hoog in heeft gezet op rituele slacht. Het is gefundenes Fressen: onder het onverdachte, ja zelfs universeel gerespecteerde mom van dierenwelzijn moslims het leven zuur maken – en de dierminnende truttemarij van de Lage Landen meteen even de gedachte toeschuiven dat moslims barbaarse gewoonten hebben.

Het was dan ook een tegenvaller voor de PVV dat bekend werd dat vooral joden benadeeld zouden worden door een slachtverbod. Maar heel erg is dat allemaal niet. Geert is misschien wel fan van Israël, maar hij weet ook dat die liefde bij zijn aanhang niet echt beklijft:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ouwehand

16 juni 2011 , 11:00 , door Gastauteur

Hier wederom een gastbijdrage van Marcel Otto. Past goed in de hier gevoerde discussies over onverdoofd (ritueel) slachten, waar de Tweede Kamer ook vandaag weer over vergadert.

Wat een verademing om gisteravond tijdens het uurtje zedenprediken van de heren Knevel en Van den Brink te kijken naar Esther Ouwehand, nummer 2 van de Partij voor de Dieren. Wars van politiek gekonkel leek ze, onverstoorbaar ging ze recht op haar doel af zonder daarbij overigens af te stappen van een algemene vorm van beschaving. En onvermoeibaar legde ze nog maar eens uit waarom er een einde moet komen aan de rituele slacht.

Achter haar woorden laaide het vuur van haar overtuiging, maar ze liet niet toe dat deze emotionele razernij haar betoog overheerste. Beschaafd en intelligent legde ze haar argumenten op tafel zonder zich te bedienen van de retorische trucjes van haar opponent, een dertien-in-een-dozijn-politicus van het CDA, van wie ik de naam al niet meer weet.

Overduidelijk was dat deze man zich puur liet drijven door pragmatische partijpolitiek. Wat kon hem het schelen hoe dieren aan hun eind worden gebracht. Ja, dat zei hij niet. Hij zei erg begaan te zijn met die wezens, wandelende apparaten die zo verdomd lekker smaken als ze eenmaal op je bord zijn beland.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Motie SP tegen octrooi op planteigenschappen aangenomen

2 juli 2010 , 09:21 , door Steeph

Motie SP tegen octrooi op planteigenschappen aangenomen

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Slachtverbod gelegitimeerd op inktzwart verleden

13 april 2011 , 23:00 , door Gastauteur

Dit is een vervolgbijdrage van Robbert Baruch in het kader van de discussie over het verbod op onverdoofd slachten. Gisteren verscheen de eerste bijdrage.

Vandaag debatteert de Tweede Kamer over het verbod op onbedwelmd slachten. Dit verbod komt alleen terecht bij de de Joodse en islamitische Nederlandse bevolking. De Partij voor de Dieren heeft een wetsvoorstel ingediend dat voorafgaande bedwelming in alle gevallen verplicht stelt. En dat kan volgens de PvdD ook binnen de religieuze opvattingen van Jodendom en islam. Voor de laatste kan ik niet spreken. Echter voor het Jodendom is steeds duidelijk gemaakt dat niet-bedwelmen het religieuze aspect is aan de slachthandeling. PvdD Kamerlid Ouwehand beaamde dit ook in het eerste gedeelte van het debat, op 17 februari. “Die uitzondering stelt dat vanwege religieuze opvattingen en tradities de verdoving van dieren bij de slacht achterwege mag blijven. Dat geldt in Nederland voor de Israëlitische en Islamitische rituelen, de koosjere en de halal slacht.” En van die uitzondering wil de Partij voor de Dieren af.

In de toelichting op het wetsvoorstel schrijft Marianne Thieme dat er voldoende grond is om de uitzonderingsbepaling te laten vervallen. “Mede doordat er heden ten dage elektronische [bedoeld wordt: elektrische] bedwelmingsmethoden zijn ontwikkeld die de religieuze bezwaren tegen bedwelming hebben weggenomen.”

Keer op keer moest ik horen: hè, jullie mogen toch bedwelmen, dat staat in het wetsvoorstel. En keer op keer moest ik nee verkopen. Dat moet een misverstand zijn, daar bedoelt ze blijkbaar opvattingen binnen de islam mee.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hypocrisie van de dierenliefde

12 april 2011 , 14:20 , door Gastauteur

Hier een bijdrage overgenomen van Robbert Baruch (PvdA lid) in het kader van het debat over het wetsvoorstel van Thieme mbt onverdoofd slachten.

Ik ben niet van de school die zegt dat de rituele slacht het beste is wat een dier kan overkomen. Maar de hypocrisie waarmee het debat over de rituele slacht wordt gevoerd is weerzinwekkend.

In Nederland worden jaarlijks honderden miljoenen dieren geslacht. De verplichte “verdoving” (die is uitgevonden om het industriele slachtproces mogelijk te maken), vindt bij het meeste vee plaats door het schieten van een stalen pin in de hersens van het dier. Hierbij wordt niet per dier gecontroleerd of het bedwelmen effectief is. Onderzoek laat zien dat deze vorm van bedwelming in een aanzienlijk deel van de gevallen niet werkt.

De rituele slacht van dieren betreft ongeveer 200.000 dieren. De kosjere slacht vormt op zijn beurt weer een fractie van de rituele slacht: ongeveer 1500-3000 dieren.

Ritueel slachten is geen industrieel maar een individueel proces. Elk dier wordt apart en met de hand geslacht. Anders dan bij industrieel slachten bestaat er dan ook geen mogelijkheid dat een slacht misgaat. Een van de taken van de rituele slachter is ervoor te zorgen dat het dier snel wordt geslacht.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ledenwinst politieke partijen: vooral kleine partijen populair

3 februari 2011 , 14:53 , door Tom Louwerse

De kleinere politieke partijen hebben gezamenlijk voor het eerst meer leden dan de grote drie bij elkaar. Op 1 januari waren bijna 320.000 mensen lid van een politieke partij, zo blijkt uit gegevens van het DNPP (.pdf) die eerder deze maand bekend werden gemaakt. Het CDA blijft de grootste ledenpartij, maar raakte wel netto ruim 1400 leden kwijt. Met name GroenLinks en D66 deden het goed (resp. +6000 en +3000). In totaal is nu ongeveer 2,55% van de kiesgerechtigde bevolking lid van een politieke partij.

Ledentallen van de politieke partijen van 2010 tot 2011

Hoewel verkiezingsjaren altijd een opleving laten zien van de ledenaantallen van politieke partijen, lijkt het ledenverlies van politieke partijen de laatste jaren te zijn stagneerd. Als we de trend uitsplitsen naar grote (CDA/PvdA/VVD) en kleine partijen (alle andere), zien we dat beide groepen boven hun trendlijn zitten. De afname van de ledenaantallen van grote politieke partijen is de laatste jaren kleiner dan over de gehele periode sinds 1978. De kleine partijen groeien al sinds het begin van de jaren 1990, maar doen dat de laatste negen jaar zelfs relatief snel. Dit is natuurlijk exclusief de Partij voor de Vrijheid (PVV), die er voor heeft gekozen om geen ledenpartij te willen zijn. Als we hun sympathisanten mee zouden nemen, zou de stijging van het aantal partijaanhangers waarschijnlijk nog sterker zijn toegenomen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (2): Onnodige dierproeven

13 januari 2011 , 15:09 , door Chris Aalberts

Een rat die als proefdier dient (Foto: Wikimedia Commons/Janet Stephens)

Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren heeft zich deze week verdiept in wetenschappelijk onderzoek. Zij ontdekte op de website voor beslissers in de zorg, skipr.nl, dat er wellicht miljoenen minder proefdieren nodig zijn. Tijd dus voor Kamervragen!

Aldert Piersma is ‘reproductietoxicoloog’ aan het RIVM en de Universiteit Utrecht. Zijn onderzoek gaat over het effect van chemische stoffen op de vruchtbaarheid bij dieren. Hiervoor keek Piersma met zijn internationale collega’s naar de effecten van deze stoffen op twee achtereenvolgende generaties ratten. Wat bleek? De resultaten van de tweede generatie waren nooit anders dan die van de eerste. Zijn conclusie is daarom dat er minder proefdieren nodig zijn.

Nieuwe onderzoeksmethode
De Partij voor de Dieren strijdt voor minder proefdieren en dus lijkt het onderzoek van Piersma goed nieuws. Er kunnen immers wellicht miljoenen dierenlevens worden gered met de door Piersma ontworpen onderzoeksmethode. Bovendien zou de nieuwe methode volgens Piersma beter zijn de vorige en dit wordt inmiddels ook door de OESO erkend. Er is alleen nog een beslissing van de EU nodig. Nederland en Frankrijk blijken al voor die beslissing te zijn, maar men verwacht weerstand uit Scandinavië omdat men daar bang zou zijn voor de veiligheid.

In haar Kamervragen wil Ouwehand dat de minister bevestigt dat het onderzoek daadwerkelijk het door het ANP beschreven resultaat heeft. Ouwehand vraagt bovendien of de minister de conclusie over proefdieren onderschrijft. Ook wil ze een bevestiging dat Nederland voorstander is van deze nieuwe methode en vraagt zich af hoe Nederland de besluitvorming in Europa kan versnellen.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.