Zo, had de Volkskrant zowaar een ouderwetse scoop dit weekeinde. Premier Balkende heeft in een korte brief (.doc) deze zomer aan voorzitter van de Europese Commissie José Manuel Barroso gevraagd om het beleid voor bijzondere natuurgebieden in Europa, Natura 2000, af te zwakken. Volgens Balkenende ligt de nadruk teveel bij ecologie en te weinig bij economie.
Voor trouwe GC-lezers zal deze actie van de premier misschien geen verrassing zijn. Wij constateerden immers al eerder dat Natura 2000 met name voor het CDA een groot politiek probleem is. Overigens worden de argumenten van de premier in Barroso’s reactie (.doc) fijntjes weerlegd.
Inmiddels is er enige politieke ophef over de kwestie ontstaan. Die gaat met name over het ondermijnen door de premier van het natuurbeleid. Dat kun je slecht vinden, maar dat gaat wat mij betreft voorbij aan de kern van de zaak.
Wat deze actie van Balkenende namelijk zo onacceptabel maakt is dat hij als premier, namens het kabinet, een standpunt inneemt dat niet door het kabinet is ingenomen, nergens in het regeerakkoord staat en niet in de Tweede Kamer is besproken. Als de premier een beleidswijziging wil dient hij dat via het normale democratische proces te bewerkstelligen. Van de twee betrokken ministers, Verburg (CDA) van natuur en Cramer (PvdA) van milieu was de eerste wel op de hoogte, de tweede niet. Tel daar bij op dat Balkenende er voor koos om zijn partijgenoot Barroso aan te schrijven en niet de hiervoor verantwoordelijke liberale Commissaris Stavros Dimas, en het geheel begint behoorlijk op een zeer onverkwikkelijk christen-democratisch onderonsje te lijken, zoals die doorgaans alleen in de meest corrupte Limburgse gemeentepolitiek te zien is.