Afval met een luchtje

De laatste reguliere werkweek van 2011 stond in het teken van afval. Mooie ideeën over afval en de schimmige omgang ermee. Zo maakte staatssecretaris Atsma (Infrastructuur en Milieu) bekend een Green Deal Duurzaam Stortbeheer met provincies en de stortbranche af te sluiten. Opmerkelijk genoeg verleende zijn ministerie op dezelfde dag een vergunning voor de verwerking van ruim 200.000 ton Napolitaans huisafval. Precies dat afval dus waarover Roberto Saviano in zijn bestseller Gomorra schreef dat het de spil uitmaakt van een bijna volledig door de Camorra gecontroleerde, zeer lucratieve en tegelijkertijd voor de volksgezondheid uiterst schadelijke bedrijfstak. En twee dagen later wees het gerechtshof van Amsterdam arrest in de zaak tegen Trafigura Beheer, het omstreden bedrijf achter de Probo Koala. In 2006 liet de kapitein van dit schip gevaarlijke stoffen door een niet daartoe uitgerust bedrijf in Ivoorkust verwerken, nadat het afval eerder door een Amsterdamse verwerker was geweigerd. Over de zaak is recentelijk weer veel geschreven, mede naar aanleiding van de publicatie van Jaffe Vink, die Greenpeace en De Volkskrant ‘Handelaren in angst’ noemde omdat zij het gevaar van de stoffen zouden hebben overdreven. Hoogste tijd dus om het oordeel van het gerechtshof van Amsterdam eens nader te bekijken.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Trafigura vecht tegen de waarheid

Deze bijdrage werd ons toegestuurd. Hij is geschreven door Marietta Harjono, campagneleider Giftige Stoffen van Greenpeace. Daar Dick Pels hier in een recent stuk over factfree politics ook verwees naar de Trafigura-zaak, plaatsen we hem graag ter voeding van de discussie.

Weer krijgt Jaffe Vink in NRC Handelsblad van 5/12/11 een podium voor zijn ongegronde aantijgingen tegen Greenpeace. Net terwijl het hoger beroep dient in de rechtszaak tegen Trafigura beticht Vink Greenpeace van liegen. Toevallig? Er staan grote belangen op het spel. Greenpeace slaagde er afgelopen jaren in om voor deze rechtszaak informatie boven tafel te krijgen, die Trafigura, een van de rijkste oliehandelaren ter wereld, verborgen hield. Trafigura strijdt niet tegen leugens, maar tegen de waarheid. Met de hulp van Vink.

Greenpeace noemt de Probo Koala met recht een gifschip, omdat het afval dat het illegaal exporteerde giftig was. Daar kan Vink hard over klagen, het blijkt uit de monsters die door het Nederlands Forensisch Instituut zijn geanalyseerd en die uitkomst wordt onderschreven door verschillende hoogleraren en de Amsterdamse rechtbank. “Zeer gevaarlijk afval”, zo citeerde de rechtbank het NFI. In uitgelekte e-mails omschreef Trafigura het afval overigens zelf als ‘toxic caustic’. En niet voor niets liet de kapitein van de Probo Koala zijn bemanning zuurstofmaskers en beschermende pakken dragen toen het giftige afval ontstond tijdens het ontzwavelen van goedkope benzine op open zee. Het afval belandde in Ivoorkust, nadat Trafigura in Nederland had geweigerd de prijs voor fatsoenlijke verwerking te betalen. Een schimmig bedrijfje bleek bereid het voor een fractie van het bedrag dat de Amsterdamse afvalverwerker vroeg aan te nemen. Bescherming was er in Abidjan niet. Meer dan honderdduizend mensen hebben zich na de overhaaste dump op achttien plekken in en rond Abidjan gemeld met gezondheidsklachten. Er vielen volgens de Ivoriaanse regering zestien doden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.