Herdenken en Hurbinek

Hurbinek was een verlamd jongentje van drie jaar in het kamp van Primo Levi. Ik herdenk hem op 4 mei, zo heb ik besloten. Maar wat is herdenken precies? Daarover gaat het hier vaker. Velen hebben de geschiedenis om hun grote of kleine gelijk te bewijzen. Je kunt van de geschiedenis ook iets anders leren, inspiratie op doen, de overdracht van mensen aanvaarden die de geschiedenis aan hun lijf hebben ervaren. Ik werkte in de Bijlmer met Jan Alberts, die als terdood veroordeelde door de Duitsers de bevrijding beleefde. Hij was actief bezig voor de leefbaarheid en eerlijke politiek rond de Bijlmer, zozeer dat ik wel eens informeerde of de Mof nog in het Stadhuis zetelde; als hij vermoeid was en in een nadenkende bui gaf hij dat toe. De geschiedenis komt voorbij en vestigt zich in hoofden, van familie, van leraren, van collega’s en vrienden. Al die koppen bepalen wie je wordt en wat je geworden bent.  Herdenken is misschien wel dat je je rekenschap geeft van de invloeden op je wezen, op je overtuigingen: van wat je las, van wat je geleerd hebt, van wat er in gehamerd is, van wat je als waardevol hebt opgezogen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QvdD: Uiterste consequentie

Veel mensen, en volken, zijn min of meer bewust de menig toegedaan dat “elke vreemdeling een vijand is”. Meestal ligt die overtuiging ergens diep weggestopt, als een sluimerend virus; ze komt alleen in losse, toevallige reacties tot uiting en leidt niet tot een samenhangend gedachtensysteem. Maar als dat wel gebeurt, als het onuitgesproken dogma het uitgangspunt van een sluitende redenering wordt, dan staat aan het eind van de keten het Lager. Het Lager is het product van een met uiterste consequentie in praktijk gebrachte wereldbeschouwing; zolang die wereldbeschouwing bestaat, dreigen ons de consequenties.

Primo Levi, uit het voorwoord bij “Is dit een mens” (Se questo è un uomo), 1958.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.