Doe de Öcalan met Saban Baran

De rol van het Arnhemse Gerechtshof in de ontsnapping van de geweldadige vrouwenhandelaar Saban Baran is verbijsterend en ten hemel schreiend. Doorgaans pleit ik niet direct voor het rollen van koppen, maar hier lijkt er zo'n geweldige inschattingsfout te zijn gemaakt dat de verantwoordelijken van mij subiet het veld mogen ruimen. Niet in de laatste plaats vanwege het directe gevaar en de trauma's die de ontsnapping voor de slachtoffers van Baran oplevert. Maar nu moeten we verder. Baran is zeer waarschijnlijk ontsnapt naar Turkije, een land waarmee Nederland geen uitleveringsverdrag heeft. Nu kan de Nederlandse overheid de omslachtige carrot & stick benadering richting Ankara inzetten: dreigen dat als Turkije niet meewerkt aan de opsporing het de EU-kanditatuur niet steunt. Maar dat zal een hopeloos langdurig traject worden. Misschien kan Den Haag wat leren van hoe Ankara zelf dergelijke dilemma's oplost? Velen van u herinneren zich waarschijnlijk nog hoe de Turkse geheime dienst op 15 februari 1999 in Kenia de voorvluchtige PKK-leider Abdullah Öcalan arresteerde (beeld). Het was een onrechtmatige clandestiene operatie, maar ach daar hoor je tien jaar later niemand meer over. Ik denk dat daarom de Turkse regering er zelf ook niet zo zwaar aan zal tillen als Nederlandse geheimagenten Baran ergens uit een hutje op de Anatolische Hoogvlakte plukken en hem geboeid en geblinddoekt terug naar Nederland voeren. Laten we zeggen: "Nederland kan het weer, over grenzen heen kijken, dynamiek ...tóch?!"

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Populisme, politiek en de toekomst

Het elite verhaal van minister Guusje ter Horst raakte me twee maanden geleden wel, maar ik kon er nog niets mee.
Echter, deze week kwam ze er bij de opening van het academische jaar op terug (via). En toen klikte het wel. Niet dat ik het met haar eens ben, integendeel. Maar dat ik nu beter kan aangeven waar haar verhaal mank gaat.

Laat ik beginnen met een citaat uit haar laatste betoog:
Maar zeker zo belangrijk is de verbinding die ontstaat door de open uitwisseling van opvattingen en ideeën. Er was een tijd dat de intellectuele voorhoede brede lagen van de samenleving wist te inspireren tot het uitwerken van democratische ideeën en maatschappelijke idealen. Die ideeën en idealen werden doorgaans niet opgedaan in de beslotenheid van de academische wereld, maar zijn ontstaan doordat de intellectuele voorhoede zich mengde in het maatschappelijke debat.

Ze geeft aan dat in het maatschappelijk debat nu een gat valt omdat de “intellectuele voorhoede” het laat afweten en dat in dat gat nu de populisten springen.
Maar ze vertelt niet waarom dat gat (wat eigenlijk geen gat is) valt.

Zoals ik het zie zijn er na de abortusdiscussie eigenlijk geen grote maatschappelijke debatten geweest waar de politiek ook werkelijk wat mee deed.
Zo uit mijn hoofd een paar thema’s waar “de voorhoede” wel degelijk van zich heeft doen laten spreken, maar genegeerd werd: ban de bom, privatisering in het algemeen, privatisering van de woningcorporaties in het bijzonder, de betuwelijn, immigratie, klimaat, onderwijsvernieling en de tweede golfoorlog in Irak.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de eindeloze stroom “intellectuelen” dat heeft geprobeerd staatkundige en democratische vernieuwing op gang te brengen.
Alles liep tegen een stenen muur aan.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Non-Gun Carrying Turtles & Otters


Glenn Beck: de leeglopende stoma van Fox News, geeft zijn commentaar op het besteden van Amerikaans overheidsgeld voor de bescherming van bedreigde zeeotters en zeeschilpadden. God help us all, laat dergelijke onbeschofte achterlijkheid nooit de dagelijkse standaard in de Europese media worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Bestuurders-bashing

“Er wordt de suggestie gewekt van: men doet maar. Ik vind dat niet goed voor het openbaar bestuur, zo’n sfeer van bestuurders-bashing. Aan de andere kant begrijp ik het wel, het is smeuïg”. (Volkskrant)

Aleid Wolfsen, stoort zich terecht aan bestuurders-bashing, het houdt namelijk de aandacht af van belangrijker nieuws aldus de burgemeester van Utrecht. Bestuurders-bashing is inderdaad een van de meest storende vormen van populisme die onze samenleving de laatste jaren teistert. Wolfsen refereert o.a. aan het kleinburgelijke geneuzel om de zonnebril van Wouter Bos. Dergelijke pseudo-relletjes kunnen we missen als kiespijn. Maar of Wolfsen de kritiek op zijn optreden tegen een Utrechtse huis-aan-huis blad ook rekent onder bestuurders-bashing wordt uit het online artikel niet geheel duidelijk, daarvoor moet u (waarschijnlijk?) de pampieren Volkskrant kopen. Soms is er namelijk wel degelijk belangrijker nieuws dat onderbouwd bestuurders-bashing rechtvaardigt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Crisis schuld van blanken met blauwe ogen”

blewspanDe Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva heeft op het strand van Copacabana waarschijnlijk iets te lang in zijn kanariegele tanga in de brandende zon gelegen. Want deze -zich doorgaans genuanceerd uitdrukkende- staatsman leek gisteren wel bevangen door een zonnesteek?! Op een persconferentie met de Britse premier Gordon Brown beweerde Lula dat de huidige economische crisis is veroorzaakt door “blanken met blauwe ogen”.

Was de vorige economische depressie nog de schuld van “donkerharige mensen met haakneuzen” deze keer krijgt het arische ras de zwarte piet toegespeeld. “This crisis was caused by the irrational behaviour of white people with blue eyes, who before the crisis appeared to know everything and now demonstrate that they know nothing” (FT.com). Lula heeft zeker een punt als hij de onkunde van de deskundologen aankaart, maar door nu de raciale kaart te spelen begeeft deze Boy from Brazil zich op glad ijs. Lula ging nog even door want vervolgens zei hij: “I do not know any black or indigenous bankers so I can only say [it is wrong] that this part of mankind which is victimised more than any other should pay for the crisis”. Wederom correct van Lula om te benadrukken dat momenteel de echte klappen van de crisis vallen in ontwikkelingslanden, zoals de Wereldbank onlangs aangaf. Maar in een tijd dat de Verenigde Staten een zwarte president van Keniaans-Hawaiiaanse afkomst hebben geeft het geen pas om zo verwilderd langs raciale lijnen te redeneren.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Diplomademocratie creëert populisme

We moeten populisme niet verengen tot politieke retoriek. Op zich is dat namelijk niet eens zo kwalijk. Het wordt kwalijker als men stelselmatig een politiek belooft die helemaal op oneliners is gebaseerd”.

De Vlaamse schrijver/filosoof David Van Reybrouck (zie quote), schoof gisteren in Buitenhof aan in een debat over het populisme in de politiek, samen met politicoloog Rinus van Schendelen en docent politicologie aan de UvA, Jaap van der Spek. En gedrieën ware ze het al gauw een over één ding eens: het populisme is niet langer meer een ding van louter een partij als de PVV.
Iedereen maakt zich daar nu schuldig aan. Ook de gevestigde partijen doen al dan niet in verkiezingsdrift (zoals nu richting Europees parlement) nu beloften die nergens meer op slaan. Zoals CDA-lijstrekker Wim van de Kamp die roept dat het EU-budget met 20 procent omlaag moet. Enorme kul en totaal onhaalbaar, vindt Van Schendelen.
Volgens Van Reybrouck wordt het populisme, dat sinds Fortuyn in ons land een vaste stek heeft gekregen, overigens onterecht afgeschilderd als een ziekte van de democratie. Het is eerder een symptoom van een andere ziekte, die door de Utrechtse bestuurskundige Mark Bovens is benoemd als ‘de diploma-democratie‘. Het feit dat hoger opgeleiden in extreme mate de dienst uitmaken in de politiek en die nu feitelijk regeren over lager opgeleiden. “Dát is de maatschappelijke breuklijn van vandaag. En dat gegeven bepaalt ook in hoge mate het huidige succes van het populisme”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoezo: “Van wie is de onderklasse?”

Volgende maand vindt in Amsterdam een debat plaats tussen VVD-leider Rutte en PvdA-fractievoorzitter Hamer, met als titel: “Van wie is de onderklasse?”. Bij het lezen van NRC Handelsblad ben ik herhaaldelijk ‘geconfronteerd’ met een advertentie voor dit debat. ‘Geconfronteerd’ is het juiste woord, want de titel van dit debat roept bij mij nogal wat ergenis op. Waarom? Daar zijn meerdere redenen voor: ten eerste het gebruik van het woord ‘onderklasse’, ten tweede de veronderstelling dat die ‘onderklasse’ van iemand – een politieke partij – zou kunnen zijn; een soort bezit is, en tot slot de pretenties van beide politici dat zij op deze ‘onderklasse’ een ‘claim’ op zouden kunnen leggen. Is dit alles nog van deze tijd? Voor mij maken beide politici vooral duidelijk dat hun politieke ideologieën grotendeels achterhaald zijn, en dat zij nog steeds geen adequaat antwoord hebben kunnen formuleren op een aantal fundamentele veranderingen in onze maatschappij.

Het woord ‘klasse’ veronderstelt namelijk een zekere hiërarchie en impliceert ook een zeker waardeoordeel. Niet zo gepast en nogal hooghartig, vooral als dan ook nog het ‘bezit’ van deze groep mensen wordt geclaimd. Beide partijen laten hier hun paternalisme en betweterigheid zien, in plaats van de autonomie van het individu centraal te stellen. Democratie veronderstelt juist dat mensen prima in staat zijn mee te denken en mee te stemmen over hun eigen toekomst. De titel van het debat maakt ook duidelijk dat beide partijen nog niet klaar zijn met hun fundamentele zoektocht naar een nieuwe identiteit. Dat belooft nog veel gezwalk en populisme.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

POPNED en Wakker Nederland, achtung: Jack van Gelder is pro-Wilders

boulahrouz
In november 2008 pleitte Ronald Kaatee, medeoprichter van de Populistische Omroep Nederland, op de opiniepagina in de Volkskrant voor meer pluriformiteit bij de publieke omroep. De zetels bij de publieke omroepen zouden immers teveel vastgekleefd zitten aan linkse zitvlakken. Ik citeer Kaatee: ‘In omroepland zijn de sociaal-liberale posities stevig verankerd. Zelfs een sportjournalist met sympathie voor Fortuyn – Hans Kraay sr. – kon vertrekken.’ Mogen wij even linkspopulistisch doen? Kaatee, maar ook de aanhang van Wakker Nederland mag zich verheugen op goed nieuws. Of niet, want het is een beduchte concurrent ‘op rechts’: NOS-medewerker Jack ‘glimmende rookworst’ van Gelder is pro-Wilders, lezen we vandaag in een interview in het Parool.

Van Gelder vindt de islam gewoon ouderwetsch ‘gevaarlijk’. ‘Als ze mij dingen door de strot willen duwen, verzet ik mij daartegen’. Welke ‘dingen’ het zijn? Kebab die niet kosher is? We dachten altijd dat sport juist verbroederde. Mooi voorbeeld is dat Cruyff ooit (tevergeefs) een lans brak voor Salomon Kalou, die van Verdonk in 2006 geen verblijfsvergunning kreeg. Of dat zo’n beetje elk elftal ter wereld multicultureel is. Jack zou Allah dankbaar moeten zijn als Khalid Boulahrouz voor Oranje het veld op rent. Dat wordt dringen voor de microfoon van de NOS in de kleedkamers van het nationale elftal. ‘Als ik op iemand stem, is het op Wilders,’ aldus Van Gelder in het Parool. Wilders zou volgens Van Gelder zelfs een geschikte gast zijn aan de (Ikea?)tafel bij een EK of een WK. Wel even Ibrahim Affelay of Khalid Boulahrouz, befaamd GroenLinks-sympathisant, weghouden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende