Closing Time | Last Stop: This Town

https://www.youtube.com/watch?v=0TfqbuTBqX8 Even een liedje om geen enkele andere reden dan dat ik het mooi vind. En dat al, ik heb het net even opgezocht, 23 jaar lang. Soms wil je even iets moois zien of horen naast alle ellende in de krant en op de schermen. Ik heb het over Oekraïne. En ik heb het angstig vermoeden dat de beelden alleen maar erger zullen worden. Maar ik ben dan ook geen optimist. De tekst van de song is natuurlijk op meerdere manieren te interpreteren. Maar hij is niet vrolijk. Maar de muziek is dat wel. Dus vandaag Eels op hun best. Van hun plaat Electro-Shock Blues.  Dus niet zoals ze klinken op hun nieuwste plaat. (Nota bene, ik heb dat ding gekocht en ‘m maar één keer gedraaid.)  

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | If I Could Talk I’d Tell You

En dan nemen de ontwikkelingen in Oekraïne een snelle en dramatische wending: het land wordt in no time volledig in een smerige oorlog getrokken en wordt overlopen door de Poetins troepen, inclusief de ranzige propaganda retoriek ‘de regering in Kiev is een bende drugsverslaafden en neonazi’s’. Hoe krijg je het verzonnen.

 En dan denk je: een popsong met een grimmige tekst, een anti-oorlogslied, een niet mis te verstane aanklacht voor de Closing Time van vandaag. Of dan denk je, juist een song in mineur, omdat het zo’n droevige  en treurige toestand is, al die vluchtelingen. En dan weet je het niet meer. En dan denk je, een neutraal liedje dan maar, met een vrolijke melodie? Met een niks-aan-de-hand-tekst. Kan dat dan wel? Is dat dan wel passend?

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Two Tribes

Hoe ik bij dit nummer kom? Oekraïne. Ook al mengen zich daar meer dan twee stammen in de propaganda en het ‘koude’ strijdgewoel. Dit nummer van Frankie Goes To Hollywood, komt uit het George Orwell-jaar 1984, en het zou nog vijf jaar duren voordat de Berlijnse Muur zou vallen.

In de video staan Reagan en Tsjernenko tegenover (en soms achter elkaar) in de ring. Het gevecht is behoorlijk straat. En het publiek wedt, filmt, fotografeert, schreeuwt, moedigt aan –  en vecht aan het eind ook mee. Brrrrr.

Closing Time | There Goes The Sun

Als There Goes The Sun, niet gespeeld was door The Oblomovs, dan had ik die song waarschijnlijk nooit gehoord. U moet weten, Oblomov, van Gontsjarov, is een van mijn favoriete boeken aller tijden. Naast Money van van Martin Amis.

Ik heb sowieso een zwak voor de Russen, de oude, de klassieke Russen. En ik heb me de afgelopen decennia door die hele Russische Bibliotheek van Van Oorschot heen gelezen. Plus ook nog ‘ns die boeken die niet in die canon zijn opgenomen. En van al die boeken heeft Oblomov (genoemd naar de hoofdpersoon) een speciaal plekje. Ik heb het boek drie keer gelezen. Met wat jaren er tussen is dat. En elke keer leef ik helemaal mee met de held en zijn lot. En ik ken het verhaal, ik ken de afloop, en elke keer lees ik dan toch een andere boek.

Closing Time | Mathilda

(Mathilda begint op 8:32 minuut.) Van de zang van Joe Newman moet je houden, of niet natuurlijk. Dat nasale, hoge, geknepen geluid kan ook irriteren. Alt-J is ook niet de doorsnee popband met die vreemde percussie, en vreemde arrangementen en dus ook die vreemde zang. Het zit ‘m in de kleine dingen, niet in de grote gebaren. En live zijn ze beter dan op de plaat, vandaar de keuze voor een akoestische uitvoering.

Closing Time | Carribean Sunset

Ik weet nog dat eerste keer dat ik deze song hoorde, dat was op mijn wekkerradio, om 06.30 uur. En ik dacht, nog half in slaap: ‘Is dit wel muziek, dit getik?’ Ik hoorde geen drums, waar kwam dat ritme vandaan?

Later kocht ik deze plaat, Carribean Sunset  van John Cale en kon ik die subtiele percussie juist erg waarderen. En als tegenstelling zit er verderop juist een overdadige pianowaterval. Het was vreemd wakker worden toen, dat is me bijgebleven.

Closing Time | Rich

Leeds Calling. Vroeger had je dichters, die schreven. En je had bandjes, die speelden en zongen. Later waren daar de beatpoets, en de spoken word popdichters, zoals John Cooper Clark, Anne Clark en Ton Lebbink, die hun gedichten ritmisch brachten op het podium, soms met muziek, soms zonder.  En op de een of andere manier zijn die twee genres in elkaar overgelopen. Er zijn nu in Engeland steeds meer bandjes waarvan de zanger zijn teksten pratend, in plaats van zingend dus, brengt: Sprechgesang.

Closing Time | Concorde

Raymond van het Groenewoud verzuchtte in 1991 in de song Liefde voor Muziek: Zwijg me van de laatste kutband uit Engeland. (‘spreek me liever over Tina Turners onderkant’). Een tekst waar je tegenwoordig de cancelculture-beweging achter je aan kunt krijgen.

Maar toendertijd had hij gelijk natuurlijk. Elke week berichtte de Melody Maker wel over een band die dan de nieuwe Beatles zouden zijn. En elke week waaide er geruchten over het kanaal over weer een nieuwe sensatie. Ach ja, Engeland.

Closing Time | New Slang

Zeg, wat ik me afvroeg, gewoon een liedje plaatsen als Closing Time. Mag dat ook?
-Wat bedoel je met gewoon?
Dat ik een liedje plaats, gewoon omdat ik het mooi vind.
-Verder niet?
Ja, geen inleiding, geen motivatie, geen linkjes, geen blabla, alleen die song.
-Omdat je dat mooi vindt? Welke band gaat het dan over?
The Shins, met New Slang.
-En waarom vind je die zo mooi dan?
Moet ik hier dan toch de boel gaan lopen te motiveren? Om de tragiek, de weemoed, de nostalgie in deze song, de tevergeefsheid, die pijn doet maar tegelijk toch een beetje fijn aanvoelt. En dat er hoop is.  Daarom, ach, weetikhet.  Luister maar.

Closing Time | Lucky Guy

Wat kon ze toch altijd lekker schreeuwen en blèren, zangeres Kim Shattuck van The Muffs. Ze koppelde energie met een blije, brutale uitstraling. En wat leverde dat leuke popmuziek op. Maar daar had ALS geen boodschap aan: Kim Shattuck overleed twee jaar geleden.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende