In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | If I Could Talk I’d Tell You
, door
En dan nemen de ontwikkelingen in Oekraïne een snelle en dramatische wending: het land wordt in no time volledig in een smerige oorlog getrokken en wordt overlopen door de Poetins troepen, inclusief de ranzige propaganda retoriek ‘de regering in Kiev is een bende drugsverslaafden en neonazi’s’. Hoe krijg je het verzonnen.
En dan denk je: een popsong met een grimmige tekst, een anti-oorlogslied, een niet mis te verstane aanklacht voor de Closing Time van vandaag. Of dan denk je, juist een song in mineur, omdat het zo’n droevige en treurige toestand is, al die vluchtelingen. En dan weet je het niet meer. En dan denk je, een neutraal liedje dan maar, met een vrolijke melodie? Met een niks-aan-de-hand-tekst. Kan dat dan wel? Is dat dan wel passend?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Closing Time | Two Tribes
, door
Hoe ik bij dit nummer kom? Oekraïne. Ook al mengen zich daar meer dan twee stammen in de propaganda en het ‘koude’ strijdgewoel. Dit nummer van Frankie Goes To Hollywood, komt uit het George Orwell-jaar 1984, en het zou nog vijf jaar duren voordat de Berlijnse Muur zou vallen.
In de video staan Reagan en Tsjernenko tegenover (en soms achter elkaar) in de ring. Het gevecht is behoorlijk straat. En het publiek wedt, filmt, fotografeert, schreeuwt, moedigt aan – en vecht aan het eind ook mee. Brrrrr.
Closing Time | There Goes The Sun
, door
Als There Goes The Sun, niet gespeeld was door The Oblomovs, dan had ik die song waarschijnlijk nooit gehoord. U moet weten, Oblomov, van Gontsjarov, is een van mijn favoriete boeken aller tijden. Naast Money van van Martin Amis.
Ik heb sowieso een zwak voor de Russen, de oude, de klassieke Russen. En ik heb me de afgelopen decennia door die hele Russische Bibliotheek van Van Oorschot heen gelezen. Plus ook nog ‘ns die boeken die niet in die canon zijn opgenomen. En van al die boeken heeft Oblomov (genoemd naar de hoofdpersoon) een speciaal plekje. Ik heb het boek drie keer gelezen. Met wat jaren er tussen is dat. En elke keer leef ik helemaal mee met de held en zijn lot. En ik ken het verhaal, ik ken de afloop, en elke keer lees ik dan toch een andere boek.
Closing Time | Mathilda
, door
(Mathilda begint op 8:32 minuut.) Van de zang van Joe Newman moet je houden, of niet natuurlijk. Dat nasale, hoge, geknepen geluid kan ook irriteren. Alt-J is ook niet de doorsnee popband met die vreemde percussie, en vreemde arrangementen en dus ook die vreemde zang. Het zit ‘m in de kleine dingen, niet in de grote gebaren. En live zijn ze beter dan op de plaat, vandaar de keuze voor een akoestische uitvoering.
Closing Time | Carribean Sunset
, door
Ik weet nog dat eerste keer dat ik deze song hoorde, dat was op mijn wekkerradio, om 06.30 uur. En ik dacht, nog half in slaap: ‘Is dit wel muziek, dit getik?’ Ik hoorde geen drums, waar kwam dat ritme vandaan?
Later kocht ik deze plaat, Carribean Sunset van John Cale en kon ik die subtiele percussie juist erg waarderen. En als tegenstelling zit er verderop juist een overdadige pianowaterval. Het was vreemd wakker worden toen, dat is me bijgebleven.
Closing Time | Rich
, door
Leeds Calling. Vroeger had je dichters, die schreven. En je had bandjes, die speelden en zongen. Later waren daar de beatpoets, en de spoken word popdichters, zoals John Cooper Clark, Anne Clark en Ton Lebbink, die hun gedichten ritmisch brachten op het podium, soms met muziek, soms zonder. En op de een of andere manier zijn die twee genres in elkaar overgelopen. Er zijn nu in Engeland steeds meer bandjes waarvan de zanger zijn teksten pratend, in plaats van zingend dus, brengt: Sprechgesang.
Closing Time | Concorde
, door
Raymond van het Groenewoud verzuchtte in 1991 in de song Liefde voor Muziek: Zwijg me van de laatste kutband uit Engeland. (‘spreek me liever over Tina Turners onderkant’). Een tekst waar je tegenwoordig de cancelculture-beweging achter je aan kunt krijgen.
Maar toendertijd had hij gelijk natuurlijk. Elke week berichtte de Melody Maker wel over een band die dan de nieuwe Beatles zouden zijn. En elke week waaide er geruchten over het kanaal over weer een nieuwe sensatie. Ach ja, Engeland.
Closing Time | New Slang
, door
Zeg, wat ik me afvroeg, gewoon een liedje plaatsen als Closing Time. Mag dat ook?
-Wat bedoel je met gewoon?
Dat ik een liedje plaats, gewoon omdat ik het mooi vind.
-Verder niet?
Ja, geen inleiding, geen motivatie, geen linkjes, geen blabla, alleen die song.
-Omdat je dat mooi vindt? Welke band gaat het dan over?
The Shins, met New Slang.
-En waarom vind je die zo mooi dan?
Moet ik hier dan toch de boel gaan lopen te motiveren? Om de tragiek, de weemoed, de nostalgie in deze song, de tevergeefsheid, die pijn doet maar tegelijk toch een beetje fijn aanvoelt. En dat er hoop is. Daarom, ach, weetikhet. Luister maar.
Closing Time | Lucky Guy
, door
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.