Geen bal op tv | Peter R. en Femke H.

Deze week zag ik de programma’s van twee voormalige politici. De eerste was van Peter R. de Vries en ging over kindermisbruik in Moldavië. De tweede was van Femke Halsema en ging over de islam in de polder. Nu is de eerste voormalige politicus vooral bekend als programmamaker van programma’s als ‘Peter R. de Vries: misdaadverslaggever’. Wat altijd al zo irriteerde aan ‘Peter R. de Vries: misdaadverslaggever’ irriteerde ook aan ‘Peter R. over de grens’: in zijn zoektocht naar de waarheid stelt hij zichzelf in één uitzending minstens 64 keer dezelfde vraag. Achter elkaar. In datzelfde zuigende timbre van ‘m. Monotone variaties op een thema. Nooit begrepen waarom zijn programma’s zo populair zijn. Wellicht is dit het televisie-equivalent van GHB. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Het is geen misdaad vluchteling te zijn

Peter R. de Vries is de negatieve stereotyperingen, verdachtmakingen en andere flauwekul over vluchtelingen zat.  Vluchtelingen verdienen respect en bewondering want

wat zij hebben gepresteerd, wat zij hebben getrotseerd, wat zij hebben opgeofferd is meer dan de meesten van ons zouden kunnen of zouden durven

Hij schreef zijn ‘ode aan de vluchtelingen’ op zijn eigen blog en Republiek Allochtonië mocht het overnemen. Wij geven het maar even door.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Peter R. en de gestolen USB-stick

Peter R. de Vries had weer iets moois in handen gekregen: huurmoordenaars die met een verborgen camera hun eigen onderhandelingen hadden gefilmd. Ze hadden bedacht deze beelden aan Peter te kunnen slijten voor een halve ton, maar toen ze bij hem op kantoor waren viel de politie plotseling binnen. De USB-stick met de beelden ‘bleef achter’, en werd door Peters team gratis leeg getrokken. Later werd de USB-stick wel in beslag genomen door de politie. Dat is niet raar, want het is bewijsmateriaal. Dat de politie het stickje niet meteen meenam is wel raar. Maar het zal de deal met Peter zijn geweest dat hij eerst even zijn gang mocht gaan. In ieder geval was er goed materiaal voor een uitzending, en de SBS-machine begon te teasen. Peter zelf schoof her en der aan om de geesten op te warmen. Maar toen greep de rechter in, en ging het feest niet door. Daar moet zo’n rechter dan wel heel goede redenen voor hebben, denk je dan.

Dat kunnen we nu beoordelen, want het vonnis is beschikbaar gekomen. Hoofdbestanddeel van de argumentatie: Peter heeft die beelden van de USB-stick gejat. En dat mag natuurlijk niet. Niet van het Wetboek van Strafrecht. En ook niet van de journalistieke code, waarin staat dat journalisten geen gegevensdragers mogen ontvreemden. Kort en goed:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrije radicalen ontdekt: minister sluit faculteit Universiteit

[speld]

Gevaarlijk apparaat (foto:flickr/Michael Kappel)Het Ministerie van Veiligheid en Justitie heeft met onmiddellijke ingang de faculteit ‘Generatieve Fysica’ van de Universiteit Utrecht gesloten. Reden is de stelselmatig kweken van zogeheten ‘vrije radicalen’ in het Sylviuslaboratorium van de faculteit. “Deze radicalen konden vanuit het laboratorium ongehinderd interactie met andere elementen in de samenleving aangaan, en het laat zich raden welke elementen dat zijn”, aldus een woordvoerder van het ministerie.

Minister Opstelten zegt dat met deze vondst een belangrijke voedingsbodem van extremistische activiteit is uitgeschakeld. “Uit interne stukken van het laboratorium, die op intranet circuleerden, bleek dat onder het mom van scheikunde het houden en vermenigvuldigen van radicalen openlijk besproken en zelfs bevorderd werd”.

De stukken kwamen naar buiten doordat een vermoedelijk nietsvermoedende junior-onderzoeker een concept-artikel via de email naar een collega in het buitenland stuurde. Om welk buitenland het ging, kon de woordvoerder vanmorgen in het belang van het onderzoek niet zeggen; het lijkt echter om een land in Europa te gaan.

Opstelten vermoedt ‘een terroristische samenzwering, geleid door linkse elementen in het intellectuele veld.’ “De universiteit liet deze elementen welbewust radicaliseren. We zullen het hele hoger onderwijs grondig moeten doorlichten en ik sluit allerminst uit dat andere universiteiten en zelfs HBO-instellingen hierbij betrokken blijken te zijn.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

‘Peter R de Vries is een neokoloniale journalist’

“Ik ben de goede, blanke man en ik ben hier in het achterlijke Afrika waar alleen maar vreselijke wantoestanden plaats vinden.” Hij zegt het niet letterlijk, maar dat is de boodschap die Peter R. de Vries vijftig minuten lang uitstraalt in zijn programma Over de Grens. Dat is jammer. Is er eens aandacht voor een schrijnend probleem in Uganda, wordt de plank finaal mis geslagen door De Vries en de stichting Kids Rights, die deze reportageserie gesponsord heeft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Ook pedofielen en kindermoordenaars hebben rechten

SaillantLOGO Het is een tegenwoordig weinig populair standpunt, maar ook zedendelinquenten en moordenaars hebben rechten. Ook zij moeten kunnen rekenen op rechtsbescherming, net als ieder ander.

De huidige verharde houding ten opzichte van vooral pedofielen, zedendelinquenten en (kinder-)moordenaars is wellicht terecht, dat neemt niet weg dat ook zij beschermd worden door de wet. Er gaan steeds meer stemmen op in het maatschappelijke debat dat je als je bepaalde delicten hebt gepleegd je ook je burgerrechten verspeeld hebt. Afgelopen weekend nog zond Peter R. de Vries beelden uit van de veroordeelde kindermoordenaar Koos H. hiermee lapte hij een rechterlijke uitspraak in kort geding aan zijn laars. Volgens de Vries dient hij hiermee een groter maatschappelijk belang en heeft hij daarom het recht om burgerlijk ongehoorzaam te zijn. Ik heb de uitzending gezien en ik weet niet precies welk maatschappelijk belang er nu zo gebaat was bij deze uitzending. Ik vond het voornamelijk sensationeel en vrij onsmakelijk, maar dat is ook maar een mening. De rechter zal zich ongetwijfeld nog gaan buigen over de kwestie, ook al had hij de uitzending op verboden omdat hij het maatschappelijk belang niet zwaarwegend genoeg vond.

Na incidenten met TBS-ers op (proef-)verlof is ook keer op keer de wereld te klein en deze incidenten worden in alle media breed uitgemeten. Iemand als de Vries mag dan komen opdraven in praatprogramma’s om uit te leggen wat er allemaal mis is. Maar het is nu eenmaal zo dat er regels zijn voor TBS-ers en als we de regels niet goed vinden dan moeten we dus de regels veranderen. Maar dan wel op goede gronden en niet basis van incidenten. En ja, er worden ook fouten gemaakt, natuurlijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Handen af van de advocaat, Peter R. de Vries!

Peter R. de Vries graffiti (Foto: Flickr/Marco Raaphorst)

Vorige week toverde Peter R. de Vries een glimlach op het gezicht van menig Wilders-criticus, door uit onverwachte hoek te roepen dat Geert Wilders een gevaarlijk man, een demagoog met de potentie van een volksmenner en ronduit kwaadaardig is.

Daarbij deed hij nog iets opvallends. Hij viel de advocaat van Wilders, Abraham Moszkowicz, aan. De Vries vindt wel dat Wilders recht heeft op een uitstekende advocaat, maar noemt het onbegrijpelijk dat Moszkowicz Wilders wilde verdedigen.

Voor mijn gevoel een psychologische spagaat, en een gevaarlijke. Je kan niet aan de ene kant zeggen dat iemand recht heeft op een advocaat, en tegelijkertijd een moreel appel op die advocaat doen om iemand niet te verdedigen als je vindt dat hij schuldig is, of ‘fout’, zoals De Vries het omschreef.

Sterker nog, dat kan zelfs niet als je wéét dat iemand schuldig is. Een advocaat waakt niet alleen over de schuld of onschuld, maar ook over de strafmaat. Hij of zij houdt in de gaten of de schuldige een redelijke straf krijgt, en maakt zo een onmisbaar deel uit van de checks & balances in ons rechtsysteem.

Wat De Vries nu doet is een stuk van de (potentiële) schuld van een verdachte verplaatsen naar de persoon die hem verdedigt. Je hoeft alleen maar te kijken naar de zaken van mensen die worden beschuldigd van (kinder)verkrachting om je te realiseren dat dit gevaarlijk is, zeker als je dit in het openbaar uit.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende