Wie vist de dragende motivering uit de prullenbak?

Het kabinet wil grip krijgen op migratie. Dat kon minister-president Schoof niet vaak genoeg  benadrukken in de persconferentie van gisteren. We citeren: - We moeten weer grip krijgen op migratie. - In verschillende fases pakken we het onhoudbare asielsysteem aan, en dat leidt uiteindelijk tot grip op immigratie. - Het is het samenhangende pakket van maatregelen, wat uiteindelijk ertoe moet leiden dat we grip krijgen op migratie. - We weten dat we hiermee grip krijgen op die migratie. - We zijn ervan overtuigd dat we hiermee grip krijgen op migratie. - Dan zullen we gaan zien dat we grip krijgen op die migratie, dat die instroom omlaag gaat, dat die terugkeer meer resultaat oplevert en de procedures worden versneld. - Het is een samenhangend pakket waarvan we overtuigd zijn dat het die grip oplevert. En de enige ‘dragende motivering’ die Schoof prijs gaf luidde: Het totaalpakket zal uiteindelijk leiden tot minder kosten in de asielketen, en dat is buitengewoon belangrijk, want als u de begroting en meerjarige begroting heeft gezien, dan ziet u dat daar ook de budgetten fors omlaaggaan, dus des te meer reden om te zorgen dat je grip krijgt door de migratie Schoof in traditie Balkenende - Rutte Verder zeurde de persconferentie voort in de traditie Balkenende - Rutte: vragen ontwijken, geen concrete antwoorden geven, eindeloze herhalingen van nietszeggendheid. Het journaille kreeg er maar geen grip op. Jan Hoedeman van het AD doorzag dat Schoof er alles aan doet never nooit gelyncht te worden en zei: Het is fascinerend dat u net zei: ik noem bewust geen getallen over de vermindering van de asielinstroom. Dan kunt u ook nergens aan opgehangen worden. Wat Hoedeman bedoelde was: "Dat is makkelijk. Als het er 300 minder zijn volgend jaar, dan kunt u zeggen: we hebben grip". Schoof glibberde langs de vraag met: Nee maar een grip is meer dan alleen maar een getal. Grip is ook dat het hele asielstelsel, waarvan ik ook zei dat het onhoudbaar geworden, dat dat uiteindelijk zodanig vorm wordt gegeven dat we grip hebben op het totaal. Niet alleen maar op de instroom, maar dat is een belangrijke indicator. Waar is de dragende motivering? De journalisten gingen ook op zoek naar de ‘dragende motivering’, die helder zou maken waarom een noodwet absoluut nodig moest zijn, inclusief het ‘kaltstellen’ van het parlement. Je zou verwachten dat die motivering, minstens gedeeltelijk, ook ten grondslag ligt aan het nu opgeworpen plan de grip op migratie langs normale procedures tot wet te maken. Floor Bremer (RTL) was nieuwsgierig: "Heeft u ooit de dragende motivering van minister Faber gezien?" Schoof: "De dragende motivering is nooit in de ministerraad behandeld, dus daar moet ik ook geen uitspraken over doen." Bremer: "Dus u zei: dank voor uw werk, we gaan er niks mee doen?" Schoof: "Ik denk dat veel elementen uit het voorwerk wat op het ministerie van Asiel en Migratie is verricht, door mevrouw Faber en ook door haar ambtenaren overigens, dat dat heel goed gebruikt kan worden bij de motivering en de opbouw van het wetsvoorstel van de Asielnoodmaatregelenwet." Juist ja. Logisch. Dus vroeg iemand van het NRC: "Het is hier wekenlang gegaan over de dragende motivering, krijgt de Tweede Kamer die ooit nog te zien?" Schoof wist wel zeker van niet: "Dat heeft de ministerraad nooit bereikt, dus daarmee een stuk wat geen onderdeel heeft gemaakt van de besluitvorming." NRC: "Als de oppositie hem opvraagt, gaat hij die dan delen?" Schoof: "Nou, het heeft geen onderdeel gemaakt van welke besluitvorming, dus in principe is er geen reden om die te verstrekken." NRC: "Dus de Kamer krijgt hem niet te zien?" Schoof: "In principe is er geen reden om die te verstrekken." Komt die principiële opvatting van een transparante overheid u bekend voor? We zien het al aankomen. Dat wordt weer een Kamerdebat waar naar de memootjes en concepten zal worden gevraagd. Waarvan Schoof zal zeggen dat zulks nergens voor nodig is. Waarop de oppositie het debat stil legt tot de stukken wél boven water komen. Waarop Schoof zwicht, want inmiddels lekt iemand dat materiaal. Er moet toch ergens iemand zijn die, nu het “geen onderdeel heeft gemaakt van welke besluitvorming”, denkt: oh nou, dan kan ik het net zo goed uit de prullenbak vissen en delen met het volk. Wie, o wie? RTL? NOS? NRC? Een het volk dienende ambtenaar? Kamer met herfstreces, Syriërs in onzekerheid Op de Tweede Kamer zullen we moeten wachten want die gaat nu eerst een week met herfstreces. Overigens kunnen de Kamerleden zich niet alleen voorbereiden op hoe ze die dragende motivering op tafel kunnen krijgen, ook kunnen ze op zoek naar ambtsberichten over de veiligheid in Syrië. Schoof doceerde: Nog even terug naar hoe het landenbeleid wordt vormgegeven, waarop dat gebaseerd is. Dat is gebaseerd op ambtsberichten vanuit het ministerie van Buitenlandse Zaken. Dat zijn ambtelijke ambtsberichten, die zijn ook onafhankelijk. En de opdracht wordt door de minister van Buitenlandse Zaken gegeven, en in de opdracht zou bijvoorbeeld kunnen staan: welke gebieden in Syrië zijn veilig? Als je daar niet naar vraagt, krijg je daar ook geen antwoord op. Dus dat zou een methode kunnen zijn om dat te doen. Als dan in het ambtsbericht staat dat sommige gebieden veilig zijn, dan is het vervolgens aan de minister van Asiel en Migratie om daar een politiek oordeel over uit te spreken op basis van het ambtsbericht. Heeft Schoof nog steeds niet de ‘ordentelijkheid’ van de minister van Asiel en Migratie in de smiezen? Van haar valt echt niet te verwachten dat ze zich werkelijk iets aantrekt van een ambtsbericht dat stelt dat “Syriërs bij terugkeer (naar regeringsgebied) met een groot aantal mensenrechtenschendingen geconfronteerd kon worden. Er was in heel Syrië sprake van arrestaties, detentie en ontvoeringen zonder rechtsgrondslag. In dat opzicht is de situatie niet wezenlijk anders dan de verslagperiode van het voorgaand ambtsbericht.” Kamerbrief april 2024, op basis van ambtsbericht augustus 2023). U heeft nog niet genoeg van deze horror? Hier de letterlijke tekst van de persconferentie van minister-president Schoof na afloop van de ministerraad op 25 oktober 2024. Of als u de gruwel zelf wilt aanschouwen: bekijk de hele persconferentie via YouTube.

Door: Foto: Persconferentie na de ministerraad, 25-10-2024 schermafbeelding Youtube.
Foto: Minister-president Rutte (cc)

Persconferentiepoëzie

COLUMN - De wekelijkse persconferentie na de ministerraad mag ondertussen wel de persconference van Rutte gaan heten. Totaalkunst. Een woordendans rond de hete brij. Puur poëzie door de kracht van herhaling.

De laatste persconferentie was weer zo’n voorbeeld. Niet voor de eerste keer probeerde een van de journalisten bij Rutte een bekentenis te ontlokken dat hij een van de oorzaken is dat het vertrouwen in de politiek naar de knoppen is. Vorig jaar, 13 mei, waren we getuige van het spel tussen Sam Hagens (SBS) en Rutte:

Hagens: “Ziet u uzelf nog als de premier die problemen oplost?”
Rutte: “Dat is in ieder geval mijn ambitie, ja.”

Hagens: “Want als je kijkt naar de afgelopen twaalf jaar kun je ook zeggen dat u problemen veroorzaakt.”
Rutte: “Ook, ongetwijfeld. Als je bestuurt gaan er ook dingen niet goed, zeker. Maar ik ben ook trots op heel veel dingen die wel bereikt zijn.”

Hoe dat verder ging kunt u hier terugzien.

Afgelopen vrijdag was het weer feest. Ook nu provoceerde een journalist van SBS (Merel Ek) de “opperbaas” (Ruttes eigen woorden) van Nederland.

Merel Ek opende het bal met:

Meneer Rutte, voelt u zich verantwoordelijk voor het vertrouwen in de politiek in Nederland?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Nee

Rutte:

Nee

Dat u niet denkt dat de premier een notoire ja-knikker is. Zijn ferme “nee”, klonk vrijdag op de persconferentie na de wekelijkse ministerraad. Het viel in deze scène:

Borgman (NOS): U zegt: dit (het vuurwerkverbod) is bedoeld om mensen in de spoedeisende hulp en zo te ontlasten. Er waren vorig jaar 385 mensen die zich bij de spoedeisende hulp hebben gemeld voor vuurwerk, maar ook 242 omdat ze een alcoholvergiftiging hadden. Gaat u dan ook het alcohol verbieden?

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Patroon Rutte

COLUMN - Het lijkt een trend te worden: op de persconferenties na de ministerraad stelt de pers de persoon van Rutte verantwoordelijk voor alle hoofdpijndossiers waar het kabinet een oplossing voor moet zien te vinden.

Dat begon bijvoorbeeld op de persconferentie van 1 april (we schreven er hier over). Journalist Leendert Beekman (BNR) vroeg, tot chagrijn van Rutte, hoe de nieuwe bestuurscultuur in Ruttes gedrag tot uiting kwam.

Beekman vroeg: “We zouden een nieuwe Mark Rutte zien?” En Ruttes geheugen rammelde: “Nou, ik heb niet die citaten precies voor ogen”.

13 mei

Op de persconferentie van 13 mei (zie ook ons verslag) werd Rutte opnieuw, nu wat scherper, gevraagd naar zijn verantwoordelijkheid in relatie tot alle problemen. We citeren:

Sam Hagens (SBS): Ziet u uzelf nog als de premier die problemen oplost?
Rutte: Dat is in ieder geval mijn ambitie, ja.

Hagens: Want als je kijkt naar de afgelopen twaalf jaar kun je ook zeggen dat u problemen veroorzaakt.
Rutte: Ook, ongetwijfeld. Als je bestuurt gaan er ook dingen niet goed, zeker. Maar ik ben ook trots op heel veel dingen die wel bereikt zijn.

Hagens: Als u dat rijtje opnoemt, wat het beleid heeft veroorzaakt aan problemen: toeslagenschandaal, Groningen, jeugdzorg, volgens mij ziet u het allemaal als losstaande incidenten toch?
Rutte: Nou, dat kun je zo zwart/wit niet zeggen.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Halfvol halfleeg

COLUMN - We beginnen inmiddels een beetje te wennen aan de ‘nieuwe bestuurscultuur’. Mark Rutte lijkt zijn draai daar helemaal in gevonden te hebben.

Stond hij jarenlang te boek als de eeuwige optimist voor wie het glas altijd halfvol is, nu trekt hij soms een serieus gezicht en is zelfs bereid toe te geven dat een glas ook wel eens halfleeg kan zijn. Op de laatste persconferentie na de ministerraad  demonstreerde hij zijn nieuwe bestuurdersstijl.

Halfvol

Over de aanstelling van een nationaal coördinator die de sancties op Rusland moet stroomlijnen, stelt een journalist dat “het eigenlijk niet gelukt is om het zelf te doen, als kabinet?”
Hier wil Rutte, oude gewoontegetrouw toch iets zonnigs tegenover zetten.

Ja, daar wil ik zeggen het is wel een genuanceerder beeld dan dat. Er gebeurt heel veel wel

De journalist probeert het nog een keer met “Maar volgens mij was de conclusie van het debat gisteren ook: het loopt nog niet echt lekker”. Rutte laat zich op de eenmaal ingeslagen weg niet van het padje brengen:

Volgens mij was de conclusie het kan echt beter nodig, absoluut. En tegelijkertijd, ook hou staande want er gebeurt heel veel

Halfleeg

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sharon Mollerus (cc)

Daar is de stille meerderheid

COLUMN - En weer was er wat lawaai tijdens de persconferentie van Rutte en De Jonge. Wilde een kleine groep landgenoten laten horen hoe de opleving van de coronapandemie wél aangepakt zou moeten worden?

Jammer maar helaas. Natuurlijk, gezond leven, preventie, allemaal goed. Maar daar zijn de gezond levende mensen die nu in de ziekenhuizen belanden niet mee geholpen.

Zwijgende meerderheid verheft de stem?

Dan die andere groep mensen die we niet hoorden. Begint de zwijgede meerderheid zich nu eindelijk ook te roeren?

Zestig procent van de mensen steunt de invoering van een milde ‘lockdown’ nu de besmettingen een hoogtepunt hebben bereikt (EenVandaag Opiniepanel, 12 november). Ook de invoering van het 2G-model (alleen gevaccineerde of genezen mensen toegang tot bepaalde locaties) krijgt de steun van zes op de tien mensen.

En eerder gaf 72 procent van de gevaccineerden aan voorstander te zijn van specifieke maatregelen voor ongevaccineerden (EenVandaag Opiniepanel, 26 oktober).

Toen vonden al zes op de tien mensen (60 procent) dat het kabinet op de volgende persconferentie met een aanscherping van coronamaatregelen moet komen. Dat is nu dus gebeurd. Kijk en vergelijk.

De meeste voorstanders (76 procent) zijn er voor een dringender thuiswerkadvies, strengere controles op de coronapas (71 procent) en het herinvoeren van ‘de 1,5 meter’ (61 procent).

Foto: Fotomovimiento (cc)

Cynische ruilhandel

Een heel fatsoenlijke politieke afspraak”. Zo noemde afgelopen vrijdag Rutte het plan om 50 minderjarige alleenstaande asielzoekers en 50 asielzoekers in gezinsverband met minderjarige kinderen over te nemen van Griekenland.

Een dag eerder maakte staatssecretaris Broekers-Knol bekend (“Iedereen die dit ziet, vindt dit vreselijk”) dat er hiervoor ruimte is “omdat er minder mensen via herplaatsing naar Nederland komen door de gevolgen van het coronavirus”.

Met andere woorden: Nederland vangt geen één vluchteling meer op dan oorspronkelijk begroot.

Ineens moest ik denken aan een persconferentie van een jaar geleden. Er waren alweer wat vluchtelingen verdronken in de Middellandse Zee. “Vreselijk. Echt verschrikkelijk”, zei Rutte. Om vervolgens dit ‘humanitair ongeval’ te bestempelen tot “het cynische businessmodel van die bootjessmokkelaars”.

Een jaar later, nu dus, reageert het kabinet op “de brand in het kamp en de verschrikkelijke situatie die zich daarmee voordoet” met een cynisch stukje boekhoudkunde.

Zoals we vorig jaar schreven: het is ‘niet meer dan een cynische politiek model’. Misselijkmakend.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: © Rijksoverheid schermafbeelding persconferentie ivm coronacrisis

Als u het zou zeggen …..

Vanavond weer een persconferentie waarin, naar verwacht, premier Rutte en minister De Jonge nieuwe maatregelen zullen aankondigen om het stijgend aantal coronabesmettingen tegen te gaan.

Twee vragen:  A) welke maatregelen zullen er volgens u genomen moeten worden en B) welke maatregelen denkt u dat de heren zullen afkondigen?

Mocht u bij A) het zelf niet kunnen bedenken, dan kunt u misschien kiezen uit:

– Niets, het gaat prima zo;
– terug naar de lockdown van 16 maart;
– een veel strengere lockdown dan we tot nu toe hebben gehad;
– verplichte quarantaine voor een ieder die positief wordt getest;
– laten we 1 week een landelijk carnaval houden om de groepsimmuniteit een boost te geven.

Mocht u wél wat kunnen bedenken, meldt het dan a.u.b. Wie weet hebben anderen er wat aan.

Bij B) zou u natuurlijk de koffiedikkijkers kunnen volgen in de diverse media. Zo zagen we ergens voorbij komen dat Rutte het volk zal oproepen zich nu toch beter aan de regels te houden. Wij hebben het niet opgezocht, maar hoe vaak heeft hij nu al een beroep gedaan op de eigen verantwoordelijkheid van het volk?

Wie weet zal minister De Jonge eindelijk mee kunnen delen dat de testcapaciteit nu echt op meer dan volle sterkte is en dus kunnen we overgang tot verplicht testen van gans het volk.

Foto: Steven Miller (cc)

Persconferentie na de campingraad

COLUMN - Minister-president Rutte gaf vrijdag 10 juli nog één keer een persconferentie na de wekelijkse ministerraad. Is het kabinet nu echt op zomerreces?

Het blijft natuurlijk druk, druk, druk in het kabinet. Het zou aardig zijn te weten hoe de vakantie er voor de bewindslieden uit zal zien. Helemaal boeing is natuurlijk welk kabinetslid gaat vliegen naar welk buitenlandse vakantiebestemming.

Oh, wacht…  Wat lezen we nu? Om paraat te blijven wegens de coronacrisis, de nationale identiteitscrisis (er is geen – ik herhaal: geen!- racisme in dit land) en de ‘laat-de tractor-niet-stikken’-crisis heeft het kabinet haar tenten opgezet op veld 13 van camping Boschlust.

Hier een pre-view van de wekelijkse campingraad.

Minister 1: “Shit! Crisis!”
De MP: “Wat? Alweer één?”
Minister 1: “Ja, mijn luchtbed is lek”.
Minister 2: “Welja, een lek! Dat kunnen we er nog wel bij hebben”.

De MP: “We? Ik dacht dat we afgesproken hebben dat ieder zijn eigen verantwoordelijkheid heeft?”.
Minister 1: “Ik heb dat luchtbed anders wel van jou gekregen”.
De MP: “Maar ik heb het niet lek gemaakt. Je bent er vast met je puntige ellebogen doorheen gegaan”
Minister 1: “Pardon? Je beschuldigt me van ellebogenwerk?”.

De MP: “Je begrijpt best wat ik bedoel”.
Minister 4: “Nee MP, we hebben eigenlijk nooit begrepen wat je bedoelt. Leg eens uit”.
Minister 2: “Ja, nou je het zegt. Wordt het niet eens tijd voor wat duidelijkheid?”
Minister 3: “Precies! Vertel maar eens waarom we nou in de regen moeten zitten”.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Minister-president Rutte (cc)

50 jaar persconferentie

COLUMN - Eindelijk had Rutte op de wekelijkse persconferentie na de ministerraad iets leuks te melden: het fenomeen bestaat 50 jaar.

Afgelopen vrijdag was de verjaardag. Rutte gaf snel en kort een stukje geschiedenis weg: 16 januari 1970 was de eerste, onder kabinet Piet de Jong. Rutte zelf had er al 250 (of is het 280?) op zitten. In die beginperiode vonden grote maatschappelijke veranderingen plaats, waarbij geleidelijk aan behoefte aan transparantie ontstond.

“Daar zitten we tot op de dag van vandaag mee.”

Die opmerking zullen we nu maar even niet aan nadere analyse onderwerpen.

Alsof het afgesproken werk was, begonnen de journalisten niet door te vragen over die transparantie. Men had kunnen refereren naar het aantal keren dat Rutte antwoordde niets te kunnen zeggen over bepaalde vragen. De pers begon eerst de actualiteiten te bevragen, waar Rutte uiterst transparant op reageerde.

De ambassadeur van de V.S. had een oproep gedaan om geen vergunning te geven aan ASML om een chipmachine aan China te verkopen. Rutte: “Ja, ik ga nooit in op vragen over specifieke bedrijven omdat dat natuurlijk vertrouwelijk is.”

Over KLM-vluchten boven Irak: “Nee, ik heb daar vorige week antwoord op gegeven.”
Over de affaire met de kinderopvangtoeslag (Rutte zou maandag met Hoekstra in Rijswijk 250 mensen hierover toespreken): “Ik ga eerst maandag een met mensen in gesprek. Ik wil niet over die zaak hier heel veel zeggen.”
Over de Citrix-malaise: “daar is vandaag Ferd Grapperhaus (…)Het lijkt mij goed dat u zich even bij hem meldt.”

Volgende