Springt u maar voor de trein! – Inkomensgebonden doodslag
De nieuwe Miljoenennota is gebruikt om vast een stel forse bezuinigingen door te voeren, zodat het aanstaande kabinet-Wrok I dat niet meer hoeft te doen. Er is bij
de linkse partijen hoop gedoe over de kinderopvang – terecht -, maar een nog veel belangrijker punt lijkt onder te sneeuwen.
Chronisch zieken en gehandicapten worden onevenredig zwaar getroffen – zie ook dit persberichtvan de CG-raad met koopkrachtcijfers voor een aantal groepen – maar dat is nog peanuts vergeleken bij wat een specifieke groep te wachten staat.
Blijkens de Miljoenennota moet je voortaan een bovenmodaal inkomen hebben om depressief te kunnen worden. Naast allerlei hogere eigen bijdragen wordt namelijk de vergoeding van antidepressiva volledig geschrapt (al snel 50 tot 100 euro per maand) en geldt er voortaan een eigen bijdrage van 400 euro per maand bij opname in een instelling.
Depressiviteit leidt vaak tot sociale en maatschappelijke problemen (echtscheiding, verlies van werk en/of inkomen) vóór iemand de stap maakt naar hulp in de geestelijke gezondheidszorg. Velen zullen dan ook op het dieptepunt juist geen riant inkomen hebben, terwijl dit kabinet hen vrolijk 50 tot 100 euro per maand extra aan medicijnen wil laten betalen, of 500 euro (inclusief medicijnen) bij een opname. En vergeet niet dat in het laatste geval lasten als huur en dergelijke gewoon doorlopen. Over gezinnen met meerdere personen met depressiviteitsklachten en/of andere chronische klachten heb ik het dan nog niet gehad. In de praktijk zal dit betekenen dat mensen gevaarlijke uitwegen gaan zoeken (bijvoorbeeld de goedkoopste medicijnen online proberen te vinden, zonder deugdelijke controle op de kwaliteit) of simpelweg niet behandeld zullen worden, met alle maatschappelijke kosten van dien.