Apeshit over een smurf

Toen ik de blauwe man bij de openingsceremonie van de Olympische Spelen zag, moest ik lachen. Een smurf in drag! Een moderne IJdele Smurf…wat een lollige aanvulling van het queerfeestje, dat dit onderdeel van de hele toestand duidelijk was. Twee dagen later blijkt half Nederland apeshit te gaan, omdat ze dachten een persiflage op het schilderij Het Laatste Avondmaal van Da Vinci te hebben gezien. En dat dit een flagrante, opzettelijke bespotting van het christendom was. Hè? Om te beginnen is Jezus niet blauw, en ook niet  naakt. Hij zit aan een tafel (zonder voeten, want op die plek is ooit een deur ingebouwd), met zijn 12 apostelen, die allen op hun eigen manier geschokt reageren op de aankondiging dat 1 van hen Jezus zal verraden. Hoe kom je erop dat dit tafereel ook maar enigszins overeenkomt met wat we vrijdagavond zagen? En hoe kom je erop dat de Fransen het ook maar in hun hoofd zouden halen welke religie dan ook bij zo’n wereldwijd bekeken evenement zouden betrekken?? Iemand ooit gehoord van de laïcité? Nog los van het feit dat ze uiteraard niemand voor het hoofd zouden stoten; dat zou wel heel dom zijn. Nee, de dommen hier zijn de radicaal-rechtse en aartsconservatieve schreeuwers! Ik had me voor dit gezeik niet verdiept in die hele voorstelling, maar dat heb ik nu natuurlijk wel even gedaan. Hoewel de maker van het geheel niet echt uitsluitsel geeft over de bedoeling, behalve dat hij aangeeft zoveel mogelijk diversiteit heeft willen laten zien, kun je met een beetje cultureel besef een en ander wel interpreteren. Om te beginnen zijn de OS een Grieks fenomeen, dus het is veel logischer dat de naakte man verwijst naar Dionysos, de god van de wijn (ook wel Bacchus). In vroeger tijden werden op zijn gedenkdagen mensen met klimop bekranst, en de Romeinen baseerden hun beroemde bacchanalen op zijn cultus. Daar liep iedereen in z’n blote reet rond en zoop en neukte zich helemaal de tering. De zanger op het podium had zichzelf voor de gezelligheid (en wellicht omdat puur naakt toch ietwat aanstootgevend zou zijn), blauw geschilderd en de klimop vervangen door rode bloemen en kerstballen(!). Dan het lied dat hij ten beste gaf. Ik spreek ook geen Frans, maar het is niet moeilijk de vertaling op te zoeken. De 1e zinnen: “Zou er oorlog zijn als we allemaal naakt zouden zijn gebleven? Nee. Waar moet je een revolver verstoppen als je naakt bent?” Verder gaat het over hoe we allemaal vrij en gelijk zouden zijn, broeders en zuster. Goh, laat het nationale credo van Frankrijk nu “Vrijheid, gelijkheid en broederschap” zijn. Het allerergste van deze hele ophef vind ik nog wel dat ook “normaal” denkende mensen dit achterlijke frame van “christentje pesten” consequent lijken over te nemen. Dit land is intellectueel – hoe ironisch – totaal naar de verdoemenis. On the bright side; ik denk dat Jezus ligt te rollen van het lachen in zijn graf. Heeft de goede man ook een keer een verzetje. (Hieronder een clip van een andere uitvoering van het lied door Philippe Katerine. Waarschuwing: allemaal spiernaakte mensen!) https://www.youtube.com/watch?v=N-Ro03zmgJs

Door: Foto: smurf-figure-bunch-of-flowers-blue-115424-pixabay
Foto: Birte Fritsch (cc)

Kunst op Zondag | Tanden van de rijstplant

“Discussies hebben (…) is één ding, maar (…) intimideren door misdaden te plegen gaat alle perken te buiten….”

Wat? Weer een actie van radicale boeren? Of koffiedrinkende complotdenkers? Nee, deze keer reageert Christian Geselle, de burgemeester van Kassel, op acties gericht tegen Documenta 15, dat van antisemitisme wordt beschuldigd.

Al voor de opening (18 juni) lag de belangrijkste kunstmanifestatie ter wereld onder vuur. In januari maakte het ‘Verbond tegen antisemitisme Kassel’ (BGA-Kassel, Bündnis gegen Antisemitismus Kassel) bezwaar tegen de deelname van een Palestijns kunstcollectief. BGA-Kassel voert als motto “Er bestaat geen antizionisme zonder antisemitisme”.

In april werd een tentoonstellingsruimte beplakt met stickers met teksten als “Vrijheid, niet de islam! Geen compromis met barbaarsheid! Vecht consequent tegen de islam!”. In mei werd ingebroken in het pand waar voorbereidingen voor het Palestijns kunstcollectief gaande waren. De ruimte werd bespoten met cryptische teksten als ‘187’ en ‘Peralta’.

Onveilig gevoel

Dat ‘187’ is een verwijzing naar een wet uit Californië betreffende moord. ‘Peralta’ verwijst naar de extreemrechtse Baskische activist Isabel Medina Peralta, die in 2021 nog deelnam aan een training bij de Duitse neonazi groep ‘Der III Weg’.
Dat werd als bedreigend ervaren, waarop de Kasselse burgmeester met de reactie kwam waar we dit artikel mee begonnen (bron).

Ongekend onrecht by design

De laatste dagen is er ophef ontstaan over een vrouw die een deel van haar uitkering over drie jaar moest terugbetalen omdat ze een keer in de week boodschappen kreeg van haar moeder. Dat leverde haar volgens de overheid over drie jaar 7000 euro op, en omdat ze daarmee de inlichtingenplicht schond moet ze het bedrag plus mogelijk 50% boete terugbetalen.

De vrouw ging naar de rechter, die de gemeente echter in het gelijk stelde. Niet omdat het rechtvaardig was, maar omdat de regels nou eenmaal zo zijn. En dat brengt ons bij het punt: dit is geen exces. Dit is hoe de politiek de bijstand al jarenlang vorm geeft. Dit is ongekend onrecht by design. Er zijn zelfs systemen ontwikkeld die dit soort ‘fraude’ automatisch opsporen.

Foto: waltarrrrr (cc)

Toen en nu | De kerststal

Toen:

Sargasso 22 december 2007: Oorlog tegen Kerst bereikt Europa.

In de Verenigde Staten is een soort proxy oorlog gaande. Een groep conservatieven zien overal spoken opduiken en denken dat men massaal een oorlog tegen Kerst aan het voeren is.
(…)
Maar kort samengevat komt het er hier op neer. Klimaatveranderinggelovers zeggen dat mensen de oorzaak zijn, dat nieuwe kinderen dus niet gewenst zijn, dat het Kerstfeest over geboorte gaat en dat Kerst dus eigenlijk verboden zou moeten worden

Toen:

Sargasso 19 december 2016: Quote du Jout | Kerststalletje.

De gemeente Holsbeek (België) vond het stadhuis geen plek voor een religieuze uiting. (…) de rechtse N-VA zag een mogelijkheid om er een slaatje uit te slaan en verklaarde dat het alleen om het paaien van moslims ging.
(…)aan dat hele gedoe rond het kerststalletje is geen moslim te pas gekomen, maar “bepaalde media” slagen er toch weer in hen de schuld in de schoenen te schuiven.

Nu:

VRT.be 14 december 2020: Moderne kerststal in Wilsele zorgt voor commotie.

Moderne kerststal in Wilsele veroorzaakt ophef: “Dat is geen kerststal, daar kweek ik tomaten in”

Borne boeit 16 december 2020: Toch geen kerststal in Hertme.

Foto: French Embassy in the U.S. (cc)

Gewend aan politiegeweld

COLUMN - Onze vaste buitenlandredacteur is t/m 10 augustus op reces. We vullen het gat met wat ons elders in het nieuws is opgevallen.

Heel de wereld kijkt gespannen naar Frankrijk waar de Tour de France president Marcon onder vuur ligt omdat een van zijn lijfwachten illegaal demonstranten heeft gemept en Macron hem aanvankelijk de hand boven het hoofd heeft gehouden.

Er loopt nu een onderzoek, de president maakte iets van verontschuldigingen, ontsloeg de lijfwacht, maar het blijft afwachten of de positie van Macron gevaar loopt. Ons viel echter een opmerking van Stefan de Vries op, in een artikel voor RTL Nieuws:

Fransen zijn zo gewend aan politiegeweld, dat niemand aanstoot nam aan het gemep op zich

Nu lijkt dat niet vreemd. Er was ook amper ophef over een meppende toeschouwer die bij de Tour de France een klap uitdeelde aan wielrenner Froome. Maar mocht het al zo zijn dat ‘losse handjes’ tot het cultureel erfgoed der Fransen behoort, gewelddadig machtsmisbruik is minstens zo ernstig als het machtsmisbruik waar de Franse president nu van wordt verdacht.

En ja, Fransen zijn gewend aan politiegeweld.

Amnesty International heeft de Franse politie al jaren in het vizier (o.a. in 2009 en 2017), omdat in ieder geval de politie zelf geweld, ook waar het niet nodig is, heel gewoon lijkt te vinden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Diederik Samsom als helpdesk

NIEUWS - De ophef over de zorgpremie is vrij groot. Nu kun je er als partij voor kiezen om af en toe wat verklaringen de ether in slingeren. Zo niet Diederik Samsom. Via twitter geeft hij direct antwoord op vragen. Zo kan het dus ook.

Foto: © Screenshot BBC News Hull Bansky

Kunst op Maandag | Strijd om Banksy

In de artistieke krochten van Sargasso is Banksy misschien wel de meest genoemde kunstenaar. We zouden hem dus links kunnen laten liggen, omdat herhaling verveelt. Maar dit nieuws is weer te leuk om te laten lopen.

Banksy heeft bevestigd dat een muurschildering in het Britse Hull van zijn hand is. Het trekt veel trots publiek dat, getuige de commentaren in dit BBC-item, de kennis als kunstcriticus er lustig op los laat. Op één (?) zuurpruim na.

Het werk werd een paar dagen geleden gevandaliseerd, maar weer gerestaureerd door een ramenlapper. De man werd tot held uitgeroepen.

Banksy doet, trouw aan zijn imago, geheimzinnig over wie hij is en wat de prent in Hull te betekenen heeft. Het werk staat echter stijf van interpretabele symboliek.  Is het kind Ivanhoe, Robin Hood of Batman? Wat moet dat vergiet op het hoofd? Hoe moeten we de tekst ‘draw  the raised bridge’ lezen?

De strijd om een Banksy: tekenend voor de tijd?

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Kechs

Er was eens een rapper die vrouwen bitches noemde, maar dan in het berbers. Kechs. De tieners van Nederland wisten dat al langer, maar nu weten hun moeders het ook. En die zijn niet gediend van dit soort praat. Dus zijn we heden getuige van een rondje rapperboefshaming. Het schijnt – dit kan bijna niet waar zijn, maar ik meld het toch even – dat het management van de rappende belhamel de champagne heeft laten aanrukken in het zicht van blingende verkoopcijfers.

Wij zien ons hier geconfronteerd met een nieuwe maatschappelijk fenomeen: muzikanten die met hun teksten de jeugd in ongepaste verwarring brengen. Logisch dat ouders en beleidsmakers zich zorgen maken. Ik stel voor dat de regering een commissie instelt om de verwildering der jeugd in kaart te brengen en passende maatregelen te nemen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Aanpakken

Ophef op Twitter! U snapt, wij van de nuance hebben dan al gauw een dag of twee nodig om ervan te bekomen en er een mening over te ventileren waarvan u de humor dan weer niet inziet. Enfin, er was dus iemand die naar aanleiding van een debat in de Balie zei dat Paul Cliteur om zijn racistische mening ‘aangepakt’ diende te worden. Iemand anders meende dat ‘aanpakken’ hetzelfde was als ‘doodschieten’ en plaatste er een foto bij van de neergeschoten Pim Fortuijn. Toen was er dubbeldik ophef.

Zelf ben ik geneigd te denken dat alles wat verder gaat dan doelloos uit het raam kijken, tegenwoordig al ‘aanpakken’ heet. Er is niemand meer die gewoon iets doet. In mijn tijdlijn kwam gisteravond een berichtje voorbij dat Ard van der Steur stevig ‘aangepakt’ was door de Tweede Kamer. Even later was hij geen minister meer. Uit een vervolgtweet leidde ik af dat hij het er niettemin levend had afgebracht.

Foto: lijn (cc)

Links Nederland maakt gratis reclame voor de VVD

OPINIE - “In Rotterdam spreken wij Nederlands”

Schreef de VVD op een poster.

En gelijk stond links Nederland weer op haar achterste benen.

Dat hebben ze heel handig gedaan bij de VVD. Voor de landelijke pers kan de lijsttrekker nu uitgebreid haar verhaal houden. Ze nuanceert de stelling door te stellen dat mensen die hier niet lang blijven zich natuurlijk best in het Engels mogen redden, maar stelt dat de VVD vindt dat mensen die hier lang zijn vooral in hun eigenbelang en het belang van hun gezin de taal zouden moeten leren.

Een statement waar de meeste linkse mensen het waarschijnlijk ook wel mee eens zullen zijn.

Dat de VVD met deze leus feitelijk niets oplost en ook nooit iets concreets gedaan heeft om mensen met een taalachterstand te helpen de taal te leren, dat doet er verder niet toe. Het statement is gemaakt.

In de ogen van linkse mensen mag de stelling dan ongenuanceerd, grof en bovendien onrealistisch overkomen, terwijl politiek correctelingen zich uitputten in minstens even bedenkelijke betitelingen als ‘crypto-fascisten’ en ‘de zieke geest van Fortuyn’, blijkt uit een poll van een “rechtser” dagblad als het AD dat 65% van hun lezers deze leus ‘uit het hart gegrepen’ is.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende