Neonazi’s in het Russische leger

gastbijdrage van Ardy Beld Vladimir Poetin verklaarde op 24 februari Oekraïne met een 'speciale militaire operatie' te willen denazificeren. In schril contrast met dit door Russische en zelfs enkele westerse media overgenomen 'argument' voor de vernietigingsoorlog staat een intern document van de Duitse inlichtingendienst BND. In het interne rapport dat bij opinietijdschrift Spiegel belandde, wordt de officiële deelname van twee uitgesproken neonazistische groeperingen uit Rusland bevestigd. Het gaat hierbij om vrijwilligers van de organisatie Rusich (spreek uit 'Roesietsj) en het zogenaamde Rijkslegioen. Voor de tsaar met het Rijkslegioen Het Rijkslegioen heeft zijn oorsprong in Sint-Petersburg. Het Amerikaanse Center for International Security and Cooperation (CISAC) beschrijft het Rijkslegioen als gewapende tak van de Russische Rijksbeweging (RIM): „De beweging promoot etnisch Russisch nationalisme, pleit voor herstel van het tsaristische regime en tracht de ideologie van blanke suprematie te verspreiden. De RIM onderhoudt contacten met neonazistische en white power- groeperingen in Europa en de Verenigde Staten. Ze geeft in Sint-Petersburg paramilitaire opleidingen aan haar eigen leden en die van gelijkgezinde organisaties uit Rusland en andere landen. Leden van de gewapende vleugel van de RIM, het Russische Rijkslegioen hebben gevochten aan de zijde van pro-Russische separatisten in Oost-Oekraïne en waren betrokken bij conflicten in Libië en Syrië. Naast ultranationalistische overtuigingen staat de RIM bekend om zijn antisemitische en anti-Oekraïense standpunten. Het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken plaatste de Russische beweging al in april 2020 op de lijst van terroristische organisaties.” Na het begin van Ruslands 'speciale militaire operatie' schreef legioenchef Denis Gariev via de berichtendienst Telegram: "Uiteraard zijn wij voor de liquidatie van de separatistische entiteit Oekraïne." In het Duitse rapport werd vermeld dat het Rijkslegioen eveneens via Telegram actief zocht naar strijders met gevechtservaring. Volgens de BND blijft het onduidelijk of het besluit over deelname van de gewapende tak van de tsaristische Rijksbeweging is genomen in overleg met de Russische regering. Wel wist de Duitse inlichtingendienst te melden dat in april de plaatsvervanger van Gariev zou zijn gesneuveld in Oekraïne en de leider zelf gewond raakte. Op 15 mei verscheen op de pagina van het Rijkslegioen op het sociale netwerk vk.com de volgende pathetische boodschap: „Het belangrijkste is dat wij Russisch-orthodoxe mannen onze plaats in deze strijd hebben gevonden. Onze plaats is aan de zijde van God. Onze God is Christus!!! Christus is opgestaan.“ Op een recente foto van het front is een geïmproviseerde iconenwand met Russische heiligen te zien geplaatst tegen een rugzak. Verminken met de vrijwillige verkenners van Rusich Leider van de eveneens uit Sint-Petersburg afkomstige 'vrijwillige verkennerseenheid Rusich' (onderdeel van de Wagner Group) is de neonazi Aleksej Miltsjakov, ook bekend onder de codenamen Fritz en Serb. Al in zijn vroege jaren deed hij als sadist van zich spreken door straathondjes aan stukken te snijden en video's van deze weerzinwekkende taferelen online te zetten. In 2014 kreeg de Rus tijdens de oorlog in de Donbas de unieke kans zich in alle vrijheid op mensen uit te mogen leven: hij sneed steevast de oren van zijn slachtoffers af en kraste hen ‘kolovrats’ (Slavische swastika’s) in het gezicht. Ook plaatste Miltsjakov regelmatig foto’s van zichzelf poserend naast stapels lijken op zijn account op vk.com. In 2016 kwam de Russische neonazi in het nieuws in Belarus omdat hij er trainingskampen voor de jeugd zou leiden. De BND zwijgt over het aantal strijders van Rusich. Volgens de pagina van de 'verkennerseenheid' op vk.com, nemen de vrijwilligers echter 'volop deel aan de oorlogshandelingen op het grondgebied van het voormalige land Oekraïne'. De pagina toont eveneens een video uit 2019 van oefeningen van het neonazistische bataljon in de Volksrepubliek Loegansk. In een recent interview met de Russische zender Tsargrad TV, dat in haar uitzendingen extreemrechts gedachtegoed met een monarchistische wereldbeschouwing en complottheorieën combineert, zei de Peterburgse oorlogsmisdadiger: 'Ik ben een nazi. Mijn arm gaat als vanzelf de hoogte in.' Bekend is eveneens dat Hitlerfan Aleksej Miltjsakov nauw betrokken is bij de activiteiten van de Wagner Group, het beruchte huurlingenleger van het Kremlin, dat in de Donbas, maar ook in Syrië en een groot aantal Afrikaanse landen wordt ingezet. Deze mannen voor het vuile werk hebben, net als de neonazistische vrijwilligers, weinig op met democratie. In een anoniem interview vertelden Wagner-militairen over Dmitri Oetkin, wiens codenaam dienst deed als benaming voor de gehele groep: „Wagner (Dmitri Oetkin) is een keiharde vent. Hij arriveerde op onze positie bij Palmyra. Hij trok zijn T-shirt uit. Op zijn schouder heeft hij een tatoeage van een hakenkruis. Hij draagt een helm met twee horens. Hij is een 'rodnovér' (slavische neo-paganist, nvda). Maar Oetkin is niet de leider van de organisatie, hij is slechts één van de commandanten.“ De huurlingen worden ingezet om de geopolitieke ambities van het Kremlin kracht bij te zetten én de directe zakelijke belangen van Jevgeni Prigozjin, oligarch en vertrouweling van Poetin te ondersteunen. Volgens Raphael Glücksmann, afgevaardigde van het Europees Parlement, werden onlangs huurlingen van de Wagner Group naar Oekraïne uitgezonden om president Volodymyr Zelensky te vermoorden. Azov als argument De Russische regering wast inmiddels de handen in onschuld. Het argument voor denazificatie van Oekraïne blijft als een rots in de branding staan. Staatsmedia blijven gretig met de beschuldigende vinger wijzen naar het Oekraïense Azov-regiment dat als zogenaamd bewijs dient dat alle Oekraïners neonazi's zouden zijn. Leden van het veelvuldig door het slijk gehaalde vrijwilligersbataljon dat in 2014 werd opgericht en later geïntegreerd in de Oekraïense strijdkrachten trokken aanvankelijk inderdaad de aandacht met extreemrechtse uitspraken. Dit stadium lijken ze inmiddels te zijn gepasseerd. Andreas Umland van het Centrum voor Oost-Europese Studies in Stockholm zei tegenover het Franse persbureau AFP dat Azov een normale gevechtseenheid is geworden, vrij van ideologie. Het bataljon gebruikt wel nog steeds de wolfsangel als herkenningsteken op de uniformen. Na de inname van het verwoeste Marioepol verscheen een reportage van een zender uit de Volksrepubliek Donetsk vanuit de uitgebrande kelders van het fabrieksterrein Azovstal dat wekenlang heldhaftig door Azov-strijders werd verdedigd. Als bewijs voor het welslagen van de 'denazificatie' werd met groot enthousiasme ingezoomd op kennelijk zojuist gevonden badges met de wolfsangel te midden van verbrande laptops. Op 23 juni nam Vladimir Poetin per videoconferentie deel aan het 14e BRICS-congres, een samenwerkingsverbond van Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika. Hier sprak hij nog eens uitdrukkelijk over het 'naziprobleem' van Oekraïne: „In geen enkel beschaafd land worden fakkeltochten van duizenden mensen met nazisymbolen door de overheid aangemoedigd. Dit wordt nergens gedaan. Tot onze grote spijt  gebeurt dit alleen in Oekraïne.“ Om welke overheid het hier gaat en wat de nationaliteit van de genoemde 'duizenden mensen met nazisymbolen' zou zijn, liet de Russische president in het midden. Ardy Beld is vertaler Russisch en freelance auteur en journalist. Zijn nieuwste boek 'Donbas - verscheurd tussen Oekraïne en Rusland' vertelt het verhaal over de ontstaansgeschiedenis van de 'volksrepublieken Donetsk en Loegansk' die door Poetin als voorwendsel werden gebruikt voor zijn oorlog in Oekraïne. Het boek bevat naast achtergrondartikelen en portretten van separatistenleiders, huurlingen van de beruchte Wagner Group ook interviews met ex-gevangenen, muzikanten, kunstenaars en filmmakers uit de regio.

Door: Foto: elnina (cc)
Foto: Worldmapper.org (cc)

Oorlogsnotities | Bronnen

, door

De oorlog van Poetin tegen Oekraïne woedt voort, maar de aandacht in de reguliere media wordt minder. Wie toch op de hoogte wil blijven van wat er speelt kan zelf op zoek naar informatie. Onderstaande overzicht van bronnen kan daarbij behulpzaam zijn.

Een groot deel van deze bronnen zijn mij bekend via de lijst die @steeph aan het begin van de oorlog samenstelde. Veel links in het overzicht zijn ook links naar Twitteracounts. Het nadeel van zo’n lijst is echter dat het een eindeloos doorgaande berichtenstroom vormt. Onderstaande biedt hopelijk meer overzicht. En dit overzicht is een begin. Waardevolle bronnen die in de reacties worden achterlaten zal ik erin verwerken. In het overzicht zijn twee soorten links te vinden. Links met een @ verwijzen naar een Twitter-account, W verwijst naar een reguliere website.

Over de situatie en militaire confrontaties op het slagveld
Kaartmateriaal van de huidige situatie door @War-mapper, ook hier (W) te vinden. En van TheUkraineMap (W)

Analyses van het Britse ministerie van Defensie (@) en The Institute for the Study of War (@) (W)

Volgers van de militaire ontwikkelingen op het slagveld (voornamelijk OSINT)
Def Mon (@) – duidt met kaartmateriaal de situatie bij lokale gevechten
OSINTtechnical (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens
Militaryland.net (@) info over de Oekraïense strijdkrachten en updates op de site (W)
Rob Lee (@)  beelden van aanvallen, gevechten, wapens
WarMonitor (@) berichten over hoe het gaat aan de verschillende fronten
BlueSauron (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Zero Landmine

, door

Ruim twintig jaar geleden bracht pianist en componist Ryuichi Sakamoto het collectief No More Landmines bij elkaar om aandacht te vragen voor de vele landmijnen die wereldwijd begraven zijn in de grond en geld op te halen voor het verwijderen ervan. Ze maakten het nummer ‘Zero Landmine’, waarvan een lange versie bestaat met muzikale invloeden uit de landen waar veel landmijnen liggen, en een versie met zang van David Sylvian. Over het project schreef Sakomoto:

Foto: Lithuanian Ministry of Foreign Affairs (cc)

Rusland verliest de Oostzee

, door

COLUMN - Hoe zou Poetin dit zien? Drie maanden na de invasie van Rusland in Oekraïne is zijn ‘speciale operatie’ nog verre van geslaagd. De Russen lijden grote verliezen volgens westerse deskundigen. De geopolitieke effecten van deze oorlog zijn op de lange termijn minstens zo ingrijpend. Poetin verliest niet alleen definitief zijn vrienden in het buurland dat grote betekenis had voor de Russische economie. Hij heeft Europa opeen gedreven in een hernieuwd en versterkt bondgenootschap met de Verenigde Staten. De gevolgen van de sancties zijn misschien nog niet helemaal duidelijk, maar er is opnieuw een ijzeren gordijn neergelaten in Europa dat nog jaren de verhoudingen tussen Oost en West zal beïnvloeden. En met de toetreding van Finland en Zweden tot de NAVO verliest Rusland definitief de grip op de Oostzeeregio. Telt dat allemaal niet mee aan die lange tafel in Moskou?

Oostzeeraad bijeen

Deze week kwam de Council of the Baltic Sea States bijeen in Kristiansand, Noorwegen. Deze Oostzeeraad is na de Koude Oorlog in 1992 als een samenwerkingsverband van de noordelijke landen opgericht. Rusland was aanvankelijk ook lid maar is na de bezetting van De Krim geschorst en sinds kort definitief uitgetreden. Voor het eerst sinds negen jaar kwamen de ministers van buitenlandse zaken van de elf overige landen samen met vertegenwoordigers van de EU naar Noorwegen voor een conferentie op hoog niveau. De Russen werden door niemand gemist, integendeel.

Foto: campact (cc)

Duitsland in tweestrijd

, door

De Duitse regering heeft zich aangesloten bij de NAVO-bondgenoten die Oekraïne zware wapens gaan leveren. Het leidde tot een heftig en geëmotioneerd publiek debat in het land dat tot voor kort geen wapens leverde aan conflictgebieden. Uit de peiling Deutschlandtrend blijkt dat Duitsers verdeeld zijn over de kwestie. 45 Procent van de ondervraagden is voor het leveren van zware wapens aan Oekraïne, maar hetzelfde percentage (45 procent) is tegen. Vooral de aanhang van de SPD is verdeeld. De Bondsdag stemde met grote meerderheid vóór.

Een open brief aan Scholz

In een open brief aan bondskanselier Scholz heeft een aantal intellectuelen en kunstenaars, onder wie de schrijvers Alice Schwarzer, Juli Zeh en Martin Walser, gepleit voor een koers gericht op een wapenstilstand en beëindiging van de oorlog. ‘De regering mag niet denken dat de verantwoordelijkheid van een escalatie alleen bij de oorspronkelijke agressor ligt en niet ook bij degenen die hem een motief geven voor escalatie’, stellen de briefschrijvers. Ze menen dat er in de oorlog in Oekraïne twee grenzen zijn bereikt.De eerste is de acute dreiging van een atoomoorlog.

De levering van grote hoeveelheden zware wapens zou Duitsland zelf tot oorlogspartij kunnen maken. En een Russische tegenaanval zou dan de aanleiding kunnen zijn voor hulp op grond van het NAVO-verdrag en daarmee het onmiddellijke gevaar van een wereldoorlog. De tweede grens is de mate van vernietiging en menselijk lijden onder Oekraïense burgers. Zelfs legitiem verzet tegen een agressor komt daartegenover op een bepaald moment in een ondraaglijke wanverhouding.

Closing Time | Koloah

, door

Koloah is Dmitriy Avksentiev. Eind maart ontvluchtte hij met zijn kat en laptop Kiev. Het album Serenity bestaat uit muziek die hij voor en na het uitbreken van de oorlog maakte.

“In daily hell, music became my support, my therapy. Now I want to share my strength and support with others. I created this album to reflect on what is happening to us: tears, nostalgia, dreams of the future, and faith in a bright tomorrow. We will survive, return to our hometowns, and rebuild the country when the war is over.”

Foto: Just Click's With A Camera (cc)

Surrealistische Russische Censuur

, door

In Rusland is het woord “oorlog” verboden in alle uitingen. En protesteren tegen de huidige oorlog die Rusland in Oekraïne voert al helemaal.
En zoals dat tegenwoordig gaat in Rusland, handhaven ze dat heel hard. Maar goed, als je het woord “oorlog” niet mag noemen, verzin je wat anders. Zo ontstaat er een surrealistische “oorlog” tussen de mensen die wel willen protesteren en de autoriteiten.
Alhier gevat in een paar tweets.

In den beginne mocht dit dus niet meer:

Maar goed, met een beetje creativiteit kan je het Russische “No to war” (нет войны) ook vervangen door drie en vijf sterretjes.
Helaas:

Nou, dan maar een papiertje omhoog houden met “twee woorden” in het Russisch?
Sorry:

Jeemig, dan maar een leeg papier proberen:
Nope:

Nou zouden ze nog kunnen proberen alleen nog maar te doen alsof ze een papier vasthouden. Maar dat mocht ook in 2014 al niet meer (onterecht als huidig protest gemeld, zie reacties).

En een tekst uit de grondwet op een papier zetten? Mag ook al niet.

En dan in Nederland durven roepen “je mag ook niets meer zeggen!”

Foto: Can Pac Swire (cc)

Mediablokkades

, door

COLUMN - De Russische mediatoezichthouder Roskomnadzor heeft de Russischtalige website van The Moscow Times geblokkeerd. Erg verrassend is dat niet. Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne zijn minstens veertig onafhankelijke websites geblokkeerd. Nog niet verboden media zijn onderhevig aan zware censuurmaatregelen. The Moscow Times van de Nederlander Derk Sauer wordt sinds kort in Nederland gemaakt. Opmerkelijk is dat alleen de Russischtalige versie is geblokkeerd. De Engelstalige versie is nog steeds toegankelijk. De Russische kan ook nog worden gelezen via een VPN-verbinding en vanuit het buitenland.

Onverstandig

Dat het Poetin-regime weinig respect heeft voor de persvrijheid hoeft niet te verbazen. Onafhankelijke media hadden het er al moeilijk genoeg en in oorlog tolereert de staat uitsluitend nog propaganda. Maar dat de Europese Commissie nog geen week na de inval van Rusland in Oekraïne de Russische staatsmedia RT en Sputnik met hun websites en Twitteraccounts ontoegankelijk maakte voor Europese burgers verbaast wel. ‘Dit is buitengewoon onverstandig,’ verklaarde de Nederlandse Vereniging van Journalisten, ‘omdat het niet aan staten is om nieuwskanalen indirect te laten blokkeren. Daarmee ondermijnt Europa de fundamenten van een vrije pers en zet het de deur open naar een staatsgereguleerde nieuwsvoorziening, waar niet langer de burger in staat is om een vrije keuze te maken uit het nieuwsaanbod.’ Eigenlijk doet de Europese Commissie hier precies hetzelfde als Poetin, meent de NVJ.

Quote du Jour

Poetry du Jour | On Ukranian Independence

, door

De Russische dichter, vanaf 1972 wonend in Amerika, overleden in 1996, Joseph Brodsky, winnaar van de Nobelprijs van de literatuur, blijkt een controversieel gedicht over de onafhankelijkheid van Oekraïne te hebben geschreven, (maar niet gepubliceerd), dat niet helemaal past in het plaatje van nu. En ook niet bij Brodsky zelf.

Het gedicht is geschreven in 1991, en er wordt bepaald niet vleiend in gesproken over Oekraïne. De toon is kwetsend, neerbuigend, beschuldigend en verachtend. Het gedicht klinkt en leest als een grote vervloeking van het land en zijn inwoners: ‘moge je verkracht worden, moge je opgehangen worden, dat is leuk.  We willen je koren en zonnebloempitten niet meer, ik zal spugen in de Dnjepr.’

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Maria Willems (cc)

Oekraïne en Dirkswoud

, door

COLUMN - ‘Godgloeiendegodgodverdomme’. De deuren van de St. Clarakerk staan wijd open, en de stem van de even godvrezende als godslasterlijke pastoor Engelbartus de Zeeuw schalt over de Oosterzij. Een meerkoetje strijkijzert haastig het riet in.

‘Hij is de antichrist, de duivel. Moge zweren en pijnen hem kwellen en geselen tot het einde der tijden. Ik vervloek hier Poetin, gezegende parochianen, de schandvlek, de pest van Rusland van nu. Overal waar de hoeven van deze demon de aarde raken, schroeit en brandt het.’

‘En u weet, ik ben een groot liefhebber van de Russische literatuur. Dat gaat mij aan het hart, godgloeiende. Die despoot besmeurt Gontsjarov, Dostojewski, Saltykov en Poesjkin – er kan nu een slecht daglicht op hun werken gaan schijnen, wat God zelve moge verhoeden. Veroordeelt niet de Russen, zij weten niet, maar vervloek Poetin.’

‘En daarom, geliefde, vrijgevige parochianen, is er vanmiddag na de dienst, op en rond de Robert Ankerbrug, een braderie en veiling en behoeve van Oekraïne. De bekende Dirkswoudse kunstenaar Ton Minneboo zal daar zijn werk, fotografie, onder andere naakten, waarvan de portee open staat voor, uh, interpretatie, verkopen aan de hoogste bieder met het hart en de portemonnee op de juiste plek.

Vorige Volgende