Islamisering en islamofobie

Toen ik uit Irak naar Nederland kwam, noemde ik mezelf atheïst. Ik geloofde vanaf mijn pubertijd namelijk in geen enkele God meer. Hoe meer mijn ouders en vrienden probeerden mij wel te laten geloven, hoe verder ik van hun geloof afdreef. En hoe vaker werd geroepen dat Allah groter was, des te kleiner hij voor mij werd. Geen God dus voor mij, maar met gelovigen heb ik meestal geen probleem. Ik vind het prima dat mensen steun vinden bij hun God en ik vind het prachtig wanneer mensen geïnspireerd door hun godsdienst anderen helpen. Gelovigen verliezen echter mijn respect wanneer ze zo overtuigd beginnen te raken van hun eigen gelijk, dat ze dat aan anderen gaan opleggen. 

Door: Foto: TijsB (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vechten voor haar vrijheid

»Bij Imane thuis in Volendam praten de ouders op hun dochter in: “Is dit wel nodig, al dit gedoe erom heen? Trek die hoofddoek nou af. En dan reageert ze van: Pappa, waarom mag ik niet vechten voor mijn vrijheid? Ik ben veertien en ieder kind zit in de puberteit op die leeftijd! Geef mij die kans, ik doe toch niemand kwaad? Ja, dan ga je haar weer gelijk geven.”«

Mooi inkijkje in de keuken van een moslimhuishouden in Nederland anno 2011. In weerwil van wat er steeds gedacht wordt, zeggen deze Marokkaanse ouders openlijk dat ze er bij hun dochter op aandringen die hoofddoek maar achterwege te laten als de school daar zo’n punt van maakt. Is het al dat gedoe wel waard? Dochter op haar beurt blijkt haar standpunt te verdedigen met zeer Nederlandse motieven: ik ben puber. Ik mag toch experimenteren?

Ja, daar zit dan ook wel weer wat in, zegt pa. Het blijkt dat ook aan Marokkaanse eettafels in een opvallend Nederlandse stijl wordt onderhandeld en gediscussieerd. Of dat ook het geval zou zijn wanneer dochter Imane juist lippenstift had willen dragen en naar de disco, zullen we nooit weten. Maar wat wel duidelijk wordt is dat het niet de vader is die zijn dochter een hoofddoek oplegt, maar dat het juist de dochter is die haar vader overtuigt dat hij haar zou moeten steunen bij het uitdrukken van haar vrije keuze.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘De Islam’ – en wat daar mis mee is

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Bart Voorzanger, met een bespreking van het onlangs verschenen boek ‘De Islam – kritische essays over een politieke religie’.

Boekomslag 'De islam - Kritische essays over een politieke religie'

Bij uitgeverij ASP verscheen een verzameling islam-kritische verhandelingen uit het Nederlandse taalgebied (Van Rooy en Van Rooy, 2010). Paul Cliteur juicht op de omslag dat het boek ‘in een belangrijke behoefte voorziet’. En gelijk heeft ie: ’t laat zien dat moslims de eeuwen door heel gewone mensen waren. De vraag is wel of het daarom te doen was …

Ik las ‘De Islam – kritische essays over een politieke religie‘, een dikke bundel (bijna achthonderd pagina’s, meer dan dertig auteurs) aanklachten tegen een godsdienst die, zo lijkt de boodschap, uit is op wereldheerschappij, en daarbij enthousiast over lijken gaat.

’t Hele boek kwam ik niet door; ik ben op blz. 491 blijven steken. Erg is dat niet. De stukken staan in willekeurige volgorde (alfabetisch op auteur) dus ik heb een aardig aselecte steekproef gelezen. Bovendien was van onderling overleg – “als jij dit bespreekt, behandel ik dat wel” – geen sprake, dus komt er steeds meer terug dat eerder ook al langs kwam. Wat de tweehoofdige redactie wel bijdroeg is onduidelijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Islam en het Westen

SaillantLOGOBepaalde waarden in ‘de Islam’ zijn onverenigbaar met ‘de Westerse’ waarden, maar dit mag niet leiden tot een hoofddoekjes- danwel minarettenverbod laat staan tot de deportatie van miljoenen Westerse moslims, of erger.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken uit haar zorg om de toenemende discriminatie van moslims in Europese landen (Telegraf). In uitgebreide landenrapporten valt te lezen hoe intimidatie van moslims in o.a. Nederland algemeen is geworden (AlJazeera) en hoe er in Europa tal van restrictieve maatregelen worden genomen zoals hoofddoekjes- en minarettenverboden. Dit wordt veroorzaakt door een groeiend maatschappelijk ressentiment gebaseerd op het idee dat de Islam niet compatibel is met de Westerse waarden.

Ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, lijfstraffen, fatwa’s op schrijvers en politici zijn inderdaad onverenigbaar met de Westerse waarden. Maar de huidige eenzijdige repressieve reactie hierop kan nog veel meer stuk maken van de vrije Westerse samenleving. Doordat deze reactie Europese moslims immers geen bestaansrecht gunt zal ze onherroepelijk leiden tot nog meer onderdrukking en geweld. Moslims leven in een cultuur van vernedering: al na het verlies van Córdoba en de mislukte invasie van Wenen loopt de islamitische wereld achter de feiten aan. Ieder Westerse waardeoordeel over de Islam bevestigt en versterkt deze vernedering met uiteindelijk destructieve gevolgen: “als wij niet zo kunnen worden als jullie dan zullen wij jullie laten voelen wat lijden is” (Dominique Moïsi).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Theoloogje spelen

“Als we nu eens beginnen met mensen aan te spreken op hun gedrag in plaats van theoloogje te spelen met onzinnige citaten die al dan niet in het heilige schrift zouden staan, zou de haak misschien eindelijk verder kunnen op de plaat, want dat het-staat-in-de-koran-dus-is-het-zo-riedeltje kennen we nu wel.”

Hassnae Bouazza maakt zich in De Volkskrant erg boos over het ‘cherry-picking’ uit de Koran, om de religie een zo negatief mogelijk imago te geven. Zij betoogt dat dezelfde Koran ook gebruikt zou kunnen worden om onaangepaste moslims om de oren te slaan, bijvoorbeeld met het Korancitaat waarin gesteld wordt dat God alleen oordeelt en dat mensen niet over elkaar mogen oordelen. In plaats daarvan drukken de “zogenaamde vrijheidsstrijders mensen in een hoek met betogen vol onwaarheden om vooral maar vast te kunnen houden aan het beeld van die abjecte islam.”

Ze sluit af met de volgende constatering:

“Niet alleen bestaat dé islam niet, het geloof is bovendien een abstract gegeven. De islam kan niets doen. Het zijn de mensen, moslims, die dingen doen en opeisen.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.