Waarom geen aanslag op de belastingdienst?

Een kort berichtje van het soort waaraan we gewend zouden moeten raken: een aanslag op een godshuis, één dode. Het is elke keer weer hetzelfde nieuws, alleen de details zijn uitwisselbaar. Dit keer was het een sji’itische moskee in Brussel en de verdachte een soennitische fundamentalist. In januari kregen kerken extra bescherming. Daarvoor was een synagoge in Amersfoort het doelwit. Het verbaast me allang niet meer. Ik zou er dus aan gewend moeten raken, maar die aanpassing aan de politieke werkelijkheid wil nog niet vlotten. Dat geldt niet alleen voor religieus geweld. Ik ben steeds opnieuw geschokt als ik lees over pedofiliezaken, over het gemak waarmee politici wetenschappelijke inzichten aan hun laars lappen of over het cynisme waarmee onze bestuurders hun persoonlijk belang plaatsen boven het gemeenschapsbelang. (Een blogstukje waarin ik Rutte’s buiging naar de SGP vergeleek met Sarkozy’s opportunistische opmerkingen over Schengen, schoot er dit weekend bij in.) Ik verbaas me niet om wat gebeurt, maar wel over het feit dat het almaar niet went. Daar wijdde ik een tweet aan. Mijn beste vriend twitterde de vraag terug of ik geschokter was om een aanslag op een godshuis dan als de bom was geworpen naar een belastingkantoor. Goeie vraag. De Occupy-beweging benut een beeldentaal ontleend aan een stripverhaal waarin een parlementsgebouw wordt opgeblazen, en als iemand me zou zeggen dat hij er niet gerust op is dat Occupy zich tot maskerades zal blijven beperken, kan ik alleen erkennen dat hij een respectabel standpunt inneemt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Joden dansen in moskee

, door

Dit is een bijzondere video. De kolonisten zeggen het zelf. Sinds de kolonist Baruch Goldstein in 1994 tijdens Ramadan de Ibrahim moskee in Hebron binnenging, volledig bewapend en in militair uniform, en er vervolgens 29 mensen doodschoot en ruim 125 verwondde voor hij met een brandblusapparaat kon worden doodgeslagen, is deze ruimte alleen op heel speciale dagen nog open voor Joden. Maar gelukkig was de tweede avond Simchat Tora dit jaar zo’n avond, zodat de kolonisten van Hebron er konden zingen en dansen met de Torarollen.

En over welke ruimte hebben we het dan? Wel, dit is de Ibrahim moskee zelf, de tweede plek in heiligheid voor de islam in Palestina. De kolonisten noemen het de Zaal van Yitzhak (Isaac) maar op de achtergrond is de islamitische minbar (preekstoel) die nog geschonken is door Saladin (1137-1193) duidelijk te zien. Dit is gewoon de moskee. En die mocht dus van het militaire bestuur voor de gelegenheid even synagoge zijn.

Voorbode van dingen die gaan komen?  Inderdaad, voor de kolonisten was dit een bijzondere viering.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verbinden ja, maar liever geen moskee

, door

Aan het eind van een lang en onleesbaar rapport komt het Amsterdamse stadsdeel Oost tot het besluit eerder gemaakte afspraken eenzijdig op te zeggen en twee moskeeën te sluiten. ’t Kan zijn dat daar goede redenen voor zijn, maar in dat rapport staan ze in elk geval niet, constateert ethicus Bart Voorzanger.

Zo’n tien jaar geleden stond aan het Joubertplein in Amsterdam-Oost een wat vervallen schoolgebouw met op de begane grond twee moskeeën, een Turkse en een Marokkaanse. Het stadsdeel – destijds Oost-Watergraafsmeer, inmiddels gefuseerd met stadsdeel Zeeburg en nu simpelweg Oost geheten – wilde daar iets mooiers van maken, met meer functies voor meer mensen. Uit bouwkundig onderzoek bleek dat renovatie geen optie was. Het werd nieuwbouw. Op de plek van de oude school kwam een nieuw multifunctioneel centrum, ‘De Verbinding’. Het gebouw werd eind 2008 voltooid en in mei 2009 officieel geopend. En nu, enkele jaren later, kijkt het stadsdeel, in een rapport van zestig moeizaam leesbare kantjes barstensvol verbijsterende stijl- en spelfouten, nog eens kritisch naar het gebruik van dit gebouw.

Uiteraard keerden de moskeeën in het gebouw terug, en uiteraard konden die geen marktconforme huur opbrengen, dus betalen ze een aangepaste huur. Ze zitten op de begane grond. Op de eerste verdieping zit het TISCC en op de tweede etage het SSCCM. Beide instellingen doen mooie dingen voor de mensen. In ruil daarvoor betaalt het stadsdeel hun huur. Op de derde etage zitten nog wat andere stichtingen, zonder stadsdeelsubsidie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pleidooi voor meer moslim-immigratie

, door

Vandaag een gastbijdrage.

Over de retorische gaven van Geert Wilders is al veel gezegd. ‘No mosque here!’ scandeerden de toegestroomde New Yorkers afgelopen zaterdag. Uitzinnig waren ze. Wilders niet. Hij ging niet vol op het orgel. In plaats daarvan vroeg hij om tien seconden stilte. ‘Just be silent and listen.’ Even was het stil. Maar na zes seconden galmde zijn Limburgse steenkolen-Engels al weer over het plein. Mislukt. Tien seconden bleek voor Geert te lang. Misschien maar eens te rade gaan bij zijn professioneel zwijgende (vijftien minuten lang!) bodyguards.

Wat volgde was de gebruikelijke verzameling Venlose gemeenplaatsen. Over New York, de Nederlandse tolerantie en de onheilspellende Sharia die de Westerse wereld te wachten staat. Meindert Fennema had gelijk toen hij Wilders een tovenaarsleerling noemde. Zaterdag goochelde de Grote Blonde Gedoger net zo lang met het begrip ’tolerantie’ tot hij het kon inpassen in zijn ‘wij-zij’ paradigma.

In een interview vertelde Imam Feisal Abdul Rauf, de initiatiefnemer voor het islamitisch centrum, dat het centrum bedoeld is als tegenwicht tegen extremisme en een brug moet slaan tussen moslims en niet-moslims. Maar nuanceringen zijn aan Wilders niet besteed. Over de Westerse samenleving zei hij: ‘It must defend itself against the power of darkness, the force of hatred and the blight of ignorance’. Echo’s uit het Cowboy-tijdperk van George Walker Bush. Als Wilders opschiet kan hij nog meedingen naar de Texaanse zetel in de Amerikaanse senaat.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso Café | Ground Zero Quatsch

, door

Vandaag spreekt de machtigste politicus van Nederland in het ooit machtigste land op aarde een mogelijk beladen rede uit nabij een beladen plek op een droevige dag. Toont Nederland zich hiermee weer het gidsland van weleer of kijken we hier naar de officieuze vertegenwoordiger van een gipsland? Het Sargasso Café staat vandaag om de hoek van Ground Zero, u kunt muntthee of whisky bestellen, maar ook alles ertussen in. Kaasplankjes zijn van het huis. Update: speech tekst / speech video 1 2 3. Algemene conclusie: een tamme speech, we formeren.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour

Quote du Jour | Divided we stand…

, door

“Divisions that are fueled and deepened by unprecedented, uncompromising rancor and hostility — some call it hate — between Americans of different political and social persuasions, against certain immigrants, against Muslims, against those of a different sexual orientation and even against the president of these “United” States. Uncompromising attitudes that have rendered our nation, our government, our society virtually dysfunctional” (publicist Dorian de Wind in The Huffington Post)

Negen jaar na 9/11 valt in de Amerikaanse samenleving weinig eenheid meer te bespeuren. Het land is diep verdeeld geraakt over van alles en nog wat. Wordt er niet van mening verschild over de regering, de president of de vrouw van de president, dan wel over homohuwelijken, internetbelasting, diepzeeboren, illegalen, een Arabische Miss USA of Israël. Ook over de bouw van een moskee bij Ground Zero bestaat grote verdeeldheid. Zowaar onder nabestaanden van slachtoffers van 9/11 zijn de meningen over het onderwerp verdeeld.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende