Closing Time | Blood for the Blood God!

https://www.youtube.com/watch?v=19Fn3zg7WO0 Gister hadden we het over Warhammer 40k, dan mag Sabbat, de oude band van Martin Walkyier, niet ontbreken met Blood for the Blood God, een ode aan één van de duistere goden van de setting. Walkyier is hier een stuk thrashier dan in zijn latere bands, maar hij kan dit ook prima hebben.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Clouds over California

Ja, wolken genoeg, of net nou de rookwolken van de bosbranden zijn of de metaforische zwarte deken van rook die over het hele ongelukkige land hangt. Anyways, een nummertje van DevilDriver. Normaal ben ik niet zo van de metalcore en groove metal, maar hey, dit is gewoon prima muziek.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Cadaveria

‘Cadaveria’, dat klinkt toch mooi, als naam? En jullie kennen haar al! Want ze was ooit de zangeres van Opera IX, die  hier al eerder langskwam. Blijkbaar is Cadaveria, de zangeres van dat gezelschap, daar al ruim 20 jaar vertrokken. En heeft ze daarna een nieuwe band opgericht, gelijkluidend als haar artiestennaam. (Tenminste, ik neem aan dat ze niet als Cadaveria ter wereld is gekomen, maar what do I know, misschien had ze ook gewoon rare ouders.) Anyway, allemaal terzijde, ze maakt dus gewoon (nog steeds) vette muziek met invloeden van gothic, diverse stijlen metal, doom en zelfs wat grunge invloeden. Flowers in Fire geeft een mooie illustratie.

Closing Time | BattleSnake

Kijk, de heavy metal van BattleSnake is heel prima aan te horen, en leverde de band zelfs een plaatje op in een prestigieus jaarlijstje – maar eerlijk is eerlijk, nog meer dan dat is de reden dat ik dit post die fantastische albumhoes. Nee, een gebrek aan goede smaak kan dit Australische gezelschap niet verweten worden. Lekker!

Closing Time | Bekhauf

We hadden hier al eerder de metal uit India van Bloodywood, en de metal van Babymetal uit Japan, en lo, behold! Zij hebben elkaar gevonden en samen een nummertje uitgebracht. Dat mogen ze vaker doen. En uiteraard weer ere wie ere toekomt, zonder Elizabeth had ik dit liedje niet gevonden – dat blijft een bron van wonderschone nieuwe muziek.

Closing Time | Blind Guardian

Ook het Duitse metalinstituut Blind Guardian is zo’n wonderlijke band waarvan je je afvraagt, hoe kan het dat die na tig jaar Closing Times nooit de revue heeft gepasseerd? Ik heb er geen antwoord op, buiten dat het toch ook een beetje voelt als falen van ondergetekende. Nou ja, om het goed te maken twee nummertjes, en dan krijgen jullie lezers ook nog een stukje sfeer van één van de grootste metalfestivals van ons continent.

Closing Time | Dark Angel

Dark Angel was de eerste band van de (in metal-kringen) legendarische drummer Gene Hoglan. Van The Promise of Agony kunnen we maar liefst acht minuten genieten, wat best lang is voor deze stijl van muziek. Hoglan is later verbonden geweest aan tal van instituten in metal, waaronder Strapping Young Lad, Fear Factory, Testament en Death. Hij was zelfs roadie van Slayer, helemaal in de begindagen van die band, en schijnt zelfs wat achtergrondvocalen op hun debuutalbum te hebben verzorgd.

Closing Time | To Mount and Rove

Eigenlijk heb ik alles wat ik wilde zeggen over Borknagar hier al gezegd. Was briljant, is nog steeds briljant. To Mount and Rove is een oudje, van The Olden Domain waarmee ze doorbraken (voor zover mogelijk in de niche waarin deze muziek zich bevindt natuurlijk).

Closing Time | Blood Incantation

Ok, jullie zien dit logo, wat piramides op de cover, en denken waarschijnlijk gelijk dat er nu één of andere extreme death metal plaat je tegemoet gaat rochelen. Vooroordelen, tsss. Oké, het moet gezegd, Blood Incantaion maakt op Absolute Elsewhere misschien dan wel death metal, en ook wel extreem – maar dan extreem progressief en technisch, met allemaal vage jaren 70 progressive rock invloeden. De vraag is natuurlijk: werkt dat? De jury is er nog niet over uit, als je recensies gaat bekijken zul je zien dat mensen het of extreem geweldig vinden, of volkomen kut, met niet zo veel ertussen in. Maar dat is vaak toch beter dan extreem gemiddeld. Oordeel zelf, zou ik zo zeggen. Ik ga ‘em in ieder geval aanschaffen zodra ik weer langs de platenzaak rijd.

Closing Time | Abbatoir

Pure jaren tachtig power/speed metal. Dat hebben we hier een tijd niet gehad. En dat is zonde, want eigenlijk is dat natuurlijk precies wat deze wereld nodig heeft. En omdat het feest is (het is immers 27 november) krijgen jullie van Abbatoir niet slechts een enkel nummertje maar HET COMPLETE ALBUM The Only Safe Place uit 1986. Geen dank.

Vorige Volgende