Closing Time | White Rabbit (cover)

https://www.youtube.com/watch?v=iftG6_8rg0I We blijven, in navolging van gister, hangen in de metal-covers van andere genres. De wereldberoemde psychidelische hit van Jefferson Airplane is hier in een nieuw jasje (eentje van leer met spijkers er in) gegoten door Sanctuary. Ik heb het nummer ooit laten horen aan een richtige hippie, en die was niet onder de indruk - het hele idee van het subtiel opbouwen van het nummer richting een climax was behoorlijk verpest in dit nummer, was de mening. En tja - eerlijk gezegd snap ik die wel, want 'subtiel opbouwen' is niet altijd een kernkwaliteit van metal (al zijn er zat bands die het wel kunnen hoor). Niettemin heeft ook deze versie wel iets. Oordeel zelf.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Within Temptation & Blind8

Als je goed je best deed kon je altijd al wat maatschappijkritiek horen doorklinken in de teksten van Within Temptation, zelfs in hun periode dat ze meer sprookjesmetal maakten. Maar op hun laatste albums, zéker op het meest recente Bleed Out, ligt het er heel dik bovenop. De band maakt zich onder andere boos over de Russische inval in Oekraïne. Inmiddels wordt er weer nieuwe muziek gemaakt, en daar zet dit thema door. Voor het nummer A Fools Parade is zangeres Sharon den Adel naar Oekraïne afgereisd om een videoclip op te nemen. En dit nummer, Labyrinth, hebben ze samen gemaakt met een Oekraïense rockband.

Closing Time | Vulcan Death Grip

… spotten… spotten ze nou echt met alles wat Mooi en Waar is?! NU WEET IK HOE CHRISTENEN ZICH VOELDEN NA LIFE OF BRIAN!

Ahum, goed, Vulcan Death Grip maakt dus een parodie op metal. Wat, naar het schijnt, niet iedereen door had indertijd. Het is een project uit de jaren tachtig van Ann Magnuson, die gister hier ook al voorbij kwam als frontvrouw van Bongwater. Als ik dit zo hoor eigenlijk zonde dat ze niet voor de echt metal is gaan maken, haar carrière is veelzijdig genoeg, en haar stem prima geschikt.

Closing Time | Mother

Dit nummer, met bijbehorende videoclip, roept toch behoorlijk wat vragen op. Wat wil Glenn Danzig nou? Dat die moeder haar kinderen uit zijn buurt houdt? Headbangen met de vader? Of toch iets anders, waar die schaarsgeklede moeders uit het clipje op lijken te wijzen? Maar wat doet die kip daar dan bij? Vragen, vragen…

Ik heb ergens gelezen dat het nummer eigenlijk een aanklacht is tegen de censuur op muziek door de Amerikaanse politiek, specifiek door de PMRC van mevrouw Gore. Daar hadden we het hier overigens ook al even over.

Closing Time | Accept

We blijven nog even in de oude 80’s rock en metal, waarbij nu aandacht is voor de Duitsers van Accept. En die hebben natuurlijk fantastische nummers zoals Metal Heart, Fast as a Shark en Son of a Bitch… maar als ik er dan toch één uit moet kiezen, dan moet het de stamper Balls to the Wall zijn. Het is niet heel technisch, niet loepzuiver (of accentloos) gezongen, maar op de één of andere manier toch gewoon ontzettend vet – iets met een combinatie van rauwe energie, een rebelse boodschap en het episch aandoende koortje ingebouwd in een verder recht-toe-recht-aan nummer? Hoe dan ook: als ik jullie was zou ik het eens luisteren.

Closing Time | When Death Calls

Een grootheid als Black Sabbath is natuurlijk wel vaker langsgekomen op Sargasso, maar deze live uitvoering van When death calls is dermate mooi dat nóg een keertje vast geen bezwaar is. Dit is overigens een versie tijdens een bijzonder live-optreden, in Moskou, kort nadat de USSR toegankelijk werd voor westerse artiesten. En een ander leuk weetje: de originele gitaarsolo werd ingespeeld door niemand minder dan Brian May.

Closing Time | Lord Goblin

Weer eentje in de categorie ‘dit moet je echt eens luisteren János!’. En ja, persoon in kwestie had (weer) gelijk, dit is inderdaad weer zeer de moeite waard om te luisteren. Het gaat om het debuutalbum van Lord Goblin, dus een wiki is er nog niet, maar meer informatie kunnen jullie hier vinden. Deel van de new wave of traditional heavy metal, dan weten jullie vast of het in je straatje past.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende