Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Intermediair voor de laagopgeleide oudere
Intermediair heeft als zelfgekozen doelgroep mensen die jonger zijn dan 45 en hbo of universtiteit gedaan hebben. Dan mag je veronderstellen dat het blad meegaat met zijn tijd. Dat het bijvoorbeeld op de hoogte is van hoe deze doelgroep aan zijn informatie komt.
Echter, het lezen van het artikel over de meest geciteerde politici van 2005 doet anders vermoeden. Welke bronnen worden namelijk gebruikt voor het tellen? Dag- en weekbladen, radio en tv-fragmenten. Zo zo, vergeten we niet wat?
Wat dacht u van bijvoorbeeld weblogs? Grote weblogs Fok, Jaggle en Geenstijl besteden ook aandacht aan de politiek. Die trekken bovendien vaak veel meer lezers dan menig dag- en weekblad. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de online nieuwsvoorzieningen als nu.nl.
Kortom, Intermediair kan beter op zoek gaan naar een andere doelgroep of het onderzoek nog een keertje overdoen.
Mail verstuurd naar Intermediair voor een reactie.
Nrc Next, doorgemeten
Als trouwe Nrc lezer kreeg ik gisteren, evenals duizenden anderen op de grote Nederlandse treinstations, de eerste editie van deze nieuwe ochtendkrant samen met mijn ‘oude’ editie gratis bezorgd. De noodzaak van het verschijnen van deze pretentieuze ochtendkrant heeft al vele discussies opgeleverd, zowel binnen de verschillende redacties van PCM, als bij de forensische lezer die ’s ochtends al bediend wordt met twee gratis ‘kranten’ die voor het oprapen liggen. De kostprijs van 1 euro lijkt daarbij al direct de Achilleshiel te worden van Nrc Next. Net zoals in andere landen lijkt het me bovendien nuttig om zogenaamde krantenkasten neer te zetten waarbij je door inworp van een munt een krant eruit kan halen omdat het kopen van een krant bij een boekhandel een extra handeling is die velen niet zullen doen bij een dergelijke concurrentie.
Aangezien ik bij de doelgroep hoor; 32, hoog opgeleid, actief in het culturele circuit en natuurlijk vol met ambitie, leek het me aardig deze krant eens onder de loupe te leggen omdat het toch de bedoeling is mij te lokken naar deze ‘hippere’ editie van Nrc. Hierbij richt ik me sec op de papieren versie zoals deze gisteren in mijn bus viel en niet op de nevenvoorzieningen zoals het weblog waarover Grobbo eerder deze week op Sargasso heeft geschreven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Next please…
Jongeren zijn een doelgroep. Dat denken kerken, vakbonden en kranten in ieder geval. Morgen verschijnt NRC Next, dat als doel heeft om de internettende en metro lezende jongere aan de papieren (echte?) krant te krijgen. De meerwaarde van een ‘echte’ krant ten opzichte van een echte krant is wel duidelijk, want goede achtergronden bij het (binnenlandse) nieuws zijn schaars op internet. De bonte flash website van NRC Next is voorzien van een kek weblog dat vooralsnog uitblinkt in navelstaarderij, maar dat zal morgen na de lancering wellicht anders zijn. Op zich is een pocket editie van het NRC een goede zaak, maar of jongeren zich er door worden aangesproken is nog maar de vraag.
Het benoemen van jongeren als doelgroep staat echter haaks op datgene waar jongeren het drukst mee bezig zijn, namelijk het worden van een individu. Afgezien van kerken die weer hun geheel eigen problemen hebben kun je concluderen dat veel bestaande organisaties volledig niet aansluiten bij de belevingswereld van jongeren en dat de noodzaak om een stuk marketing op jongeren te richten een brevet van onvermogen is ten aanzien van de eigen dienstverlening. Innovatie zou de spil moeten zijn waar alles om draait, niet de leeftijd van een doelgroep. Maar toch ben ik benieuwd naar de eerste editie morgen, in de hoop dat NRC Next niet het zoveelste jongerenmarketing debacle wordt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote du Jour – Eigen nieuws eerst
Wanneer iedereen vooral zijn eigen nieuws volgt, vermindert de belangstelling voor alles wat gemeenschappelijk is. Dan vermindert de belangstelling voor het reilen en zeilen van de overeheid en dan zijn machtige bedrijven en organisaties vrijer om hun gang te gaan. Als de burgers niet op de hoogte zijn van hetgeen hun leiders doen, kunnen pressiegroepen, lobbyisten en anderen die het liefst achter de de schermen werken hun kans grijpen. Dat is een serieuze bedreiging voor de democratie.
Foto des Tages – Civil War

Fox News is eruit…
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.