Evenwicht

De pers betracht objectiviteit. Natuurlijk maakt elk medium zijn eigen keuzes in wat het nieuwswaardig acht, maar in de presentatie van items beogen ze balans: ze trekken uitspraken en feiten na, plegen hoor en wederhoor, trachten andere zienswijzen over het voetlicht te brengen. Alleen werkt dat niet altijd. De discussie over klimaatsverandering veegde de vloer aan met die gewrochte objectiviteit. Jarenlang poogde zowat elke redactie keurig gebalanceerde bijdragen te maken, en gaf klimaatsceptici derhalve volop gelegenheid om wetenschappers aan te vallen die zeiden dat er iets dramatisch gaande was met ons klimaat.

Media en segregatie

Er wordt in de Nederlandse media wel over maar niet door Nederlandse Turken geschreven. En dat leidt tot een stroom bedroevend eenzijdige berichten over alles wat er fout gaat in Turkije en slecht is aan Turken. In dit geval in de Volkskrant, maar ik zie het ook in andere zogenaamde redelijke media.

Het stuk van Tayfun Balçik is om veel meer redenen de moeite waard (vooral zijn uitsmijter over Turkse hypocrisie ten opzichte van Nederlandse Koerden is briljant), maar voor mij maakte het in een slag duidelijk dat Nederlandse Turken niets te zoeken hebben bij Nederlandse media. Dat ze zich niet zullen herkennen en geen nieuws zullen vinden dat voor hun relevant is. Alleen maar gezeik.

Foto: harry_nl (cc)

Moet de Persrichtlijn op de schop?

COLUMN - De Persrichtlijn voor journalisten en de rechterlijke macht, is op diverse punten te restrictief. Journalisten zouden de grenzen dus best eens wat meer mogen verkennen, schrijft senior rechter Willem F.Korthals Altes op Ivoren Toga.

Onlangs moest juridisch commentator Folkert Jensma in zijn column “De Rechtsstaat” in NRC Handelsblad naar aanleiding van een bezoek van Russische rechtbankverslaggevers vaststellen dat het met de openbaarheid van onze gerechten maar zo zo is gesteld. Wie als journalist in Nederland zittingen wil bijwonen, moet allerlei bureaucratische hindernissen overwinnen. Dat wil je vandaag de dag niet graag aan Russen uitleggen.

Misschien kan Jensma enige hoop putten uit een uitspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) van 22 maart j.l.

Klaagster in die zaak is Sofia Pinto Coelho, rechtbankverslaggeefster van de Portugese televisiemaatschappij SIC. In november 2005 wijdt SIC een door haar gemaakte reportage aan de rechtszaak tegen E. (18), die voor diefstal van een mobiele telefoon 4,5 jaar gevangenisstraf heeft gekregen. Pinto Coelho wil aantonen dat E. werd veroordeeld zonder dat een van de slachtoffers hem had herkend en ondanks zijn verklaring dat hij tijdens de diefstal aan het werk was. In haar reportage maakt zij gebruik van geluid- en beeldopnamen van de zitting, waaronder die van getuigenverhoren. De stemmen van getuigen en rechters zijn vervormd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Update langjarig verloop verkoop papieren krant

DATA - Nu de cijfers over 2015 compleet zijn, kunnen we ons langjarige overzicht van de oplage van de papieren versie van de Nederlandse dagbladen bijwerken. De reeds lang gaande daling ging ook in 2015 onverminderd door.

De eerste grafiek geeft de totale oplage van alle betaalde landelijke en regionale kranten weer. De piek lag in 1997 met 4,65 miljoen kranten. In 2015 waren dat er nog maar 2,45 miljoen.
krant1_475

Maar dit moet natuurlijk ook in verhouding tot de bevolking gezien worden. Daarom in de volgende grafiek een overzicht van het aantal kranten per huishouden en inwoner van 15 jaar of ouder. Dan ligt de piek duidelijk eerder en is ook de daling sterker.
krant2_475

Hieronder nog een overzicht met zowel de betaalde dagbladen als de gratis verspreide kranten. De gratis kranten zitten 432.500 nu lager dan ooit sinds de introductie in Nederland.
krant3_475

Tot slot een overzicht van het relatieve marktaandeel van de papieren landelijke dagbladen. Hierbij dient opgemerkt te worden dat het AD in 2006 diverse regionale titels samenvoegde met de landelijke editie.

krantmarkt_475

Data: NOM, Piet Bakker, CBS

Met dank aan Datagraver.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: CHRISTOPHER DOMBRES (cc)

Vindersloon

COLUMN - Eindelijk leveren de soepele belastingregels voor multinationals waarin ons land grossiert, daadwerkelijk financieel voordeel op. Het Noors-Russische VimpelCom is betrapt op grootschalige corruptie: ze gaven een miljard dollar aan de dochter van de Oezbeekse president, die in ruil daarvoor telecomvergunningen voor ze ritselde.

Nu is VimpelCom in Noors-Russische handen en statutair gevestigd in Bermuda, maar hun hoofdzetel bevindt zich in Nederland, als een van die vermaledijde brievenbusfirma’s. Zodoende had het Openbaar Ministerie in Nederland de verantwoordelijken voor deze smeergeldaffaire voor de rechter kunnen brengen. De zaak tegen VimpelCom was echter zo overtuigend dat het bedrijf een schikking goedkoper achtte. Dat resulteerde in de grootste nationale schikking ooit: liefst 356 miljoen euro.

Er komt meer schikkingsgeld aan.

Het nieuwe doelwit, op basis van hetzelfde onderzoek: het Fins-Zweedse TeliaSonera. Ook zij hebben voor telecomvergunningen honderden miljoenen aan die Oezbeekse presidentsdochter betaald. Ook hun brievenbus is in Nederland gehuisvest. De journalistieke onderzoekssite Follow The Money repte eerder deze maand al van een hagelnieuw verdienmodel voor het OM: schikkingen treffen met bewezen corrupte, in Nederland gevestigde brievenbusfirma’s.

Maar daar wringt de schoen: de bewijzen komen niet van het OM zelf. Zowel voor de VimpelCom- als voor de TeliaSonerazaak leunt het OM sterk, zo niet uitsluitend, op de vruchten van onderzoeksjournalisten. In dit geval: het werk van het Organized Crime and Corruption Reporting Project. Het OCCRP, gevestigd in Sarajevo, is een bundeling van onderzoeksjournalisten uit zo’n dertig landen – van Oost-Europa, de Kaukasus, Centraal-Azië tot Latijns-Amerika – en legt zich toe op de bestrijding van georganiseerde misdaad en corruptie. Het is uitsluitend hún gedegen onderzoek waarop de zaak van het OM tegen VimpelCom stoelde.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Verweer DENK tegen beschuldigingen aan adres Öztürk overtuigt niet

De twijfels over de integriteit van DENK-voorman Selçuk Öztürk worden wat mij betreft bepaald niet weggenomen door het filmpje dat de beweging gisteren als verweer publiceerde.

Of lees hier na wat de NRC over de reactie van DENK zegt.

Dan kunnen ze bij DENK wel zeggen dat de media erg vaak als poortwachters voor de zittende macht fungeren (waarin ze overigens in belangrijke mate gelijk hebben), maar dat neemt niet weg dat Öztürk zich op zijn best als een handige ritselaar opstelde die (toen hij ook fractievoorzitter van de PvdA in Roermond was) zijn persoonlijke zakelijke belangen laat prevaleren boven het algemeen belang.

Een hoer vraagt erom

Het was groot nieuws de afgelopen dagen: ene Laura uit Utrecht zat maanden in een Qatarese gevangenis op beschuldiging van buitenechtelijke seks nadat ze bij de lokale politie aangifte van verkrachting had gedaan.

Sinds zondag is de berichtgeving over Laura echter van toon veranderd, lees ik bij Frontaal Naakt. Laura zou immers hebben gewerkt als prostituee. Wat deed Laura in Qatar? hijgde de Volkskrant bijvoorbeeld.

Het AD maakt het nog een beetje bonter: Twijfels over verkrachting Laura (22) in Qatar. Mét twee foto’s van Laura plus eentje van haar moeder. Ook Elsevier doet er een leuke foto bij.

“Stop voortrekken moslims”

De Volkskrant vindt kennelijk dat er nog niet voldoende ge-moslimbashed wordt, en plaatst een stuk op de opiniepagina. Teneur: moslims worden op alle mogelijke manieren voorgetrokken. De voorbeelden van “voortrekken” die er gegeven worden zijn van een onthutsende kleinzieligheid.

Want het is me toch een schande dat sommige zwembaden een eigen gescheiden zwemuurtje hebben. Daar gaat de wereld aan ten onder.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende