Warmte dumpen… meer verlies dan winst

  Minister Kamp bracht begin april zijn visie op warmte uit. Ik vraag me af waarom de minister vasthoudt aan een fossiel regime. Er zijn alternatieven, bijvoorbeeld een ambitieus besparingsdoel. De minister en zijn ambtenaren lijken niet los te komen van het heersende (fossiele) paradigma dat energie centraal gedistribueerd moet worden, de energievraag statisch is en ‘restwarmte’ een duurzaam alternatief is voor gas. Het nieuwe paradigma, forse energie-reductie met daaraan gekoppeld decentrale opwekking van elektriciteit en warmte, wordt als een nichemarkt weggezet. Warmtebedrijven zullen blij zijn met een visie waarbij kolencentrales, afvalverbrandingsinstallaties en de industrie hun zogenaamde restwarmte ongestraft kunnen dumpen in de gebouwde omgeving. Ze krijgen er nog voor betaald ook. Het verbaast mij dat Maxime Verhagen, voorzitter van Bouwend Nederland, daar niet luidkeels een alternatief tegenover zet. Laat Bouwend Nederland nou domweg toe dat er elk jaar 20 miljard euro verdwijnt vanuit de gebouwde omgeving naar het energiedomein? Geld dat ook ingezet kan worden voor forse energiereductie en opwekking van decentrale energie. Geld waarmee wijken kunnen worden getransformeerd en het woonplezier vergroot.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 20-09-2022
Foto: Thomas Angermann (cc)

Strukton uit Bouwend Nederland gestapt

, door

NIEUWS - Strukton, één van de grootste bouw- en infrabedrijven in Nederland, is sinds begin dit jaar geen lid meer van brancheorganisatie Bouwend Nederland. Dat bevestigt desgevraagd een woordvoerder van het bedrijf.

De reden om zich terug te trekken uit Bouwend Nederland wil het bedrijf niet geven. ‘Daar gaan we verder niet op in,’ zegt woordvoerder Irene van Dam. Pim Nusselder, woordvoerder van Bouwend Nederland, zegt het ‘zeer spijtig’ te vinden dat Strukton het lidmaatschap heeft opgezegd. In 2013 is bouwbedrijf ASVB (Aan de Stegge Verenigde Bedrijven) ook al uit Bouwend Nederland gestapt uit onvrede over de regels met betrekking tot lidmaatschap.

Duidelijk is dat Strukton al langer ontevreden was als lid van Bouwend Nederland, waar oud-minister Maxime Verhagen sinds het voorjaar van 2013 voorzitter van is. Ook Heijmans en Volker Wessels zijn ontevreden. Woordvoerder Gjalt Rameijer van Volker Wessels zegt: ‘We hebben formeel het lidmaatschap beëindigd (per 1 januari 2015) maar dit betekent niet dat we definitief Bouwend Nederland de rug toe keren. Wel hebben we met deze stap duidelijk willen maken dat er hervormingen doorgevoerd moeten worden. Met het actieplan dat er nu ligt is er wat ons betreft een stap in de goede richting gezet. Ons doel is samen met Bouwend Nederland tot een beter organisatie te komen waar wij ons weer in herkennen.’

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Waan van de dag

Lubbers: Verhagen sloot alternatief PVV uit

, door

NIEUWS - Ruud Lubbers was informateur tijdens de formatie van 2010. In Buitenhof vertelde hij dit weekend dat hij na het afhaken van Ab Klink en Ernst Hirsch Ballin liever naar een alternatief kabinet zónder gedoogsteun van de PVV had gezocht, maar dat Maxime Verhagen (op dat moment plaatsvervangend partijleider) dat uitsloot.

Innovatie is niet gebaat bij bestuurlijke spagetti

, door

De Nederlandse innovatie moet in een beperkt aantal topsectoren plaatsvinden, zonder al teveel bureaucratie. Dat laatste dreigt nu al te mislukken. Innovatie is niet gebaat bij het stapelen van organisatielagen, zeggen Laurens Hessels en  Barend van der Meulen  van het Science System Assessment van het Rathenau Instituut.

De Tweede Kamer vergaderde gisteren over de ‘innovatiecontracten’, die wetenschap, bedrijfsleven en overheid in de topsectoren met elkaar verbinden. Deze contracten staan vol mooie plannen, maar dreigen een wildgroei aan nieuwe organisaties teweeg te brengen. Er bestaan al zo veel coördinatieclubs op het gebied van wetenschap en innovatie dat terughoudendheid vereist is. Wij adviseren de Kamer om per sector maar één topconsortium toe te staan.

Aanvankelijk was dat ook de bedoeling. Terecht, want Nederland heeft de afgelopen decennia een overdaad aan organisaties tussen overheid en wetenschap in weten te scheppen. Toch dreigt het aantal voorgenomen TKI’s (topconsortium voor kennis en innovatie) een veelvoud te worden van het aantal topsectoren, als de geruchten waar zijn. Hoog tijd te leren van het verleden.

Stapeling van organisatielagen

De geschiedenis van het wetenschapsbeleid laat zich lezen als een stapeling van organisatielagen. Sinds midden jaren ’70 heeft elk nieuw wetenschapsbeleid regieclubs en organisaties tussen overheid en onderzoekers achtergelaten. In het rapport Focus en Massa (2011) schreef het Rathenau Instituut dat het hebben van veel coördinerende clubs gerichte sturing juist hindert. Ondanks extra geld voor een beperkt aantal wetenschapsgebieden hadden zij zich in de praktijk niet sterker ontwikkeld dan andere gebieden. Ook wetenschappers zijn gebaat bij vermindering van het aantal clubs. Uit interviews met onderzoekers blijkt dat zij de situatie nauwelijks meer overzien. Ze beseffen soms zelfs niet eens meer bij welke (top-)instituten en onderzoekscentra ze zelf horen. Er zijn onderzoekers die hun activiteiten moeten verantwoorden aan wel drie verschillende partijen, met ieder hun eigen evaluatiecircus.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn | Green Deals

, door

De Tweede Kamer is bedolven onder een stapel voorstellen in het kader van Verhagen’s Green Deal verhaal. En hoewel ieder echt groen initiatief toe te juichen is, blijven er twijfels.

Want is het nou zinvol om een organisatie als Amsterdam International Fashion Week geld toe te stoppen voor het stimuleren van bewustzijn mbt biodiversiteit door middel van drie wedstrijden?
“‘The Dutch Field’ is een overkoepelend en interdisciplinaire organisatie. Deze organisatie zal drie industrie gerelateerde businessplancompetities uitzetten waarmee bewustzijn gecreëerd wordt ten aanzien van biodiversiteit en het behoud hiervan.”

En zijn het juist KLM en Essent die de meeste hulp nodig hebben? Is het dan niet een handige manier om voor bestaande ontwikkelingen binnen bedrijven wat extra geld en inzet van de overheid los te krijgen? Misschien helpt het, maar misschien is het beter om het geld elders in te zetten en meer effect te bereiken. De financiële sector heeft toch zeker geen hulp nodig bij het opzetten van een groene investeringsmaatschappij? Dan kan de overheid dat net zo goed zelf doen.

Overigens is het beeld niet geheel negatief. Er zitten veel leuke voorstellen tussen. Zoals twee voor structurele aandacht en ondersteuning voor decentrale duurzame energievoorzieningen.
 
 
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rentmeesterschap 2.0: ‘green deal’ in de praktijk

, door

Bram Zieck constateert dat tussen de christelijke zalvende woorden van minister Verhagen en de praktijk van het duurzaamheidsbeleid nogal wat licht zit.

In navolging van David Cameron kwam ook het kabinet-Rutte vorig jaar met een Green Deal, een contract met de samenleving “om met concrete acties stappen te zetten naar een duurzame samenleving waarin meer groene energie en economische groei hand in hand gaan.” In tegenstelling tot het project van de Britse conservatieven lijkt het Nederlandse plan vooralsnog niet veel meer dan een vrijblijvende digitale ideeënbus en is voor echt innovatief duurzaamheidsbeleid geen ruimte.

Minister van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie Maxime Verhagen bevestigde die vermoedens vorige week nog eens. Binnen enkele uren nadat de Raad van State vorige week een streep had gehaald door de vergunning voor de bouw van een kolencentrale in de Eemshaven liet hij al weten dat “de uitkomsten van nader onderzoek (…) nieuwe vergunningverlening voor de elektriciteitscentrale van RWE/Essent niet in de weg [zullen] staan.” Een opmerkelijke uitspraak, die bovendien weinig respect toont voor de scheiding tussen uitvoerende en rechtsprekende macht. Hoewel de Raad van State had geoordeeld dat het ministerie eerst uitgebreid nader onderzoek dient te doen naar alle relevante milieuaspecten, lijkt voor de Innovatieminister nu al vast te staan dat hij ook in tweede instantie positief zal beslissen over de vergunningsaanvraag. Ook RWE/Essent nam reeds een voorschot op de nieuwe vergunning en zette de bouw van de centrale doodleuk voort.

Volgende