Het ‘non-actief’ Kamerlidmaatschap van Mark Verheijen door constitutionele ogen

Mag dat eigenlijk wel, dat je als Kamerlid je werkzaamheden tijdelijk neerlegt? Mark Verheijen zei het volgende: 'Ik heb aan fractievoorzitter Halbe Zijlstra verzocht mijn werkzaamheden als Kamerlid op te mogen schorten tot de uitkomst van het onderzoek van de Commissie Integriteit. Dit betekent dat ik tot de uitkomst van dit onderzoek geen werkzaamheden verricht en de door mij te ontvangen schadeloosstelling voor deze periode zal terugstorten". Ben je als Kamerlid niet gewoon verkozen en geïnstalleerd om namens de kiezer je werk te doen? De grondwet bepaalt in artikel 57a dat de wet de tijdelijke vervanging regelt van een Kamerlid wegens zwangerschap en bevalling, dan wel wegens ziekte. Zo’n tijdelijke vervanging kan dus niet wanneer een Kamerlid om andere redenen even de luwte wil opzoeken. Dus kan Mark Verheijen niet worden vervangen.

Waar stond Mark Verheijen voor?

Bas Heijne:

Interessanter is de vraag waarom juist deze man als politieke belofte gold. Ambitieus, snel opgeklommen, grote toekomst binnen de partij – het is opvallend dat in de portretjes van de VVD’er die nu overal opduiken niets inhoudelijks wordt vermeld. Waar stond Mark Verheijen voor, behalve voor een nieuwe bioscoop van Piet van Pol? Wat waren zijn grootse plannen voor de partij waarin hij zo snel omhoog klom, wat wilde hij veranderen, wat was zijn – sorry, Mark – visie?

Ik ben er niet achtergekomen. Ik had Verheijen zijn dure wijn gegund wanneer dat tot een paar oorspronkelijke ideeën had geleid, maar ik heb ze niet kunnen vinden. De man van de toekomst was vooral een man van de partijlijn. Zijn bijzondere talenten waren de talenten van de zuivere carrière-politicus. Voor zo iemand is besturen ondergeschikt aan netwerken. Voor zo iemand is een dagje skûtsjesilen wel degelijk zinnige arbeid – want verder is er niet zoveel. […]

Wat de affaire-Verheijen en vooral het gedrag van Rutte en Zijlstra laten zien, is een politiek-bestuurlijke klasse die volledig op zichzelf betrokken is geraakt. Men vertegenwoordigt het volk niet, men vertegenwoordigt elkaar.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Mark Verheijen stapt op

Zo meldt nu.nl:

Verheijen zegt in een verklaring: “Een volksvertegenwoordiger kan alleen functioneren als zijn of haar integriteit niet ter discussie staat. Dat was bij mij helaas de afgelopen weken wel het geval. Dat was niet goed voor mijn partij, niet voor mij en niet voor het aanzien van de politiek. Ik heb daarom vandaag besloten mijn lidmaatschap van de Tweede Kamer neer te leggen.”

VVD-Fractievoorzitter Halbe Zijlstra noemt het een “logisch besluit”. “Voor Mark is dit een persoonlijk drama, maar op grond van het rapport van de integriteitscommissie en de publicaties van de laatste weken is dit een logisch besluit.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

VVD’er Verheijen regelde gratis verkiezingsfeest

Zo meldt het Ad:

VVD-Kamerlid Mark Verheijen heeft in 2012 een gratis verkiezingsfeestje geregeld voor premier Rutte op de Floriade in Venlo. De regeringspartij betaalde daar niets voor, terwijl de expositie sterk afhankelijk was van dergelijke inkomsten.

Verheijen, die recent nog in opspraak kwam vanwege zijn declaraties, was nauw betrokken bij de met belastinggeld gefinancierde Floriade. Hij beweerde zelf in 2012 dat er van een vriendendienst voor de VVD geen sprake was. Toen hij via Twitter de vraag kreeg wie de rekening betaalde voor de verkiezingsbijeenkomst op de tuinbouwexpositie, antwoordde de toenmalig gedeputeerde: ,,De VVD, je kunt congresfaciliteiten gewoon huren.”

De vereffenaar van de nu geliquideerde Floriade BV constateert na onderzoek van de administratie dat er helemaal geen factuur is verzonden voor de partijbijeenkomst met Rutte. Een woordvoerder van de regeringspartij bevestigt eveneens dat er niets is vergoed aan de commercieel gerunde Floriade. ,,We hebben alleen de aankleding van het podium betaald,” aldus de woordvoerder.

Quote du jour | Walgelijke partij

Voor enige souplesse of pardon kon en kan geen ruimte zijn – nog steeds houdt, nu de onbarmhartige effecten van de Fraudewet aan het licht zijn gekomen, de VVD er onverkort aan vast. Hans Wansink betitelde dit op 16 februari terecht als ‘neerwaartse jaloezie’. Uiteraard hebben de diverse VVD-staatssecretarissen voor Financiën wel heel schappelijke regelingen voor met de VVD sympathiserende megabelastingontduikers bedacht: die mogen nog zonder enige extra onkosten gewoon alsnog keurig terugbetalen waarvan zij de gemeenschap willens en wetens hebben beroofd. Wat is dit voor een walgelijke partij?

Aangifte tegen Verheijen

Zo meldt het NRC:

Het bedrijf Taurus van de Limburgse ondernemer Wout Heijmans heeft vandaag aangifte gedaan tegen Tweede Kamerlid Mark Verheijen (VVD) wegens corruptie. […]

Heijmans kreeg in 2008 een vergunning om bioscoopzalen te bouwen. Na de verkiezingen van 2009 vernietigde het nieuwe gemeentebestuur de vergunning. Later gaf het Van Pol vergunning om een bioscoop te bouwen. Hij kocht de gemeentegrond ver onder de taxatiewaarde. Verheijen was bij de projectvoorbereidingen betrokken, hoewel hij al vertrokken was om gedeputeerde te worden toen de gemeente er formeel over besloot.

Neerwaartse jaloezie

En bovendien geen enkel probleem met ordinaire corruptie:

Zo begripvol als de VVD-top aanvankelijk was jegens Verheijen, zo streng zijn de liberalen als het om bijstandgerechtigden gaat. De VVD wil als enige partij niets weten van aanpassing van de Fraudewet, de wet die tot hoge boetes leidt wanneer formulieren niet helemaal correct zijn ingevuld, vaak door schuld van de uitkeringsinstantie zelf.

Het is een klassiek voorbeeld van ‘neerwaartse jaloezie’: die uitkeringstrekkers hebben het veel te goed, vinden veel VVD’ers klaarblijkelijk, terwijl ze zich onbegrepen wanen in hun ijver om de ‘BV Nederland’ er weer bovenop te helpen.

Het verleden van Mark Verheijen

Ik was het zelf allemaal alweer vergeten, maar Bas Heijne zet het nog even op een rijtje:

Toen Geert Wilders na de slachtpartij van Breivik in de slachtofferrol schoot twitterde Verheijen: „Waren we toch bijna vergeten dat HIJ natuurlijk grootste slachtoffer is van Breivik.” Excuses volgden. Vorig jaar verklaarde het Kamerlid dat wij meer te vrezen hebben van eurofielen dan van Europa-hatend extreemrechts. Opnieuw excuses: „Van suggesties als zou Guy Verhofstadt erger of gevaarlijker zijn dan Marine Le Pen neem ik nadrukkelijk afstand.”

Toen volgde de Venlose-affaire, door Elsevier aan het licht gebracht. Vastgoedman Piet van Pol, kompaan van de van corruptie verdachte Jos van Rey, kreeg ruim baan bij de bouw van een bioscoopcomplex, nadat hij een flink bedrag in de partijkas van Verheijen had gestort. Elsevier: „[Verheijen] zegt niets te weten van de bedragen die Van Pol voor VVD-campagnes betaalde, ook al had hij hem een bedelbrief gestuurd. Hij zegt dat hij als lijsttrekker geen tijd had na te gaan van wie het geld voor zijn campagne kwam. ‘Daarvoor moet je bij de campagneleider zijn’.” Op de vraag of Van Pol het destijds zo kan hebben opgevat dat hij moest betalen voor Verheijens campagne om in Venlo de bioscoop te mogen bouwen, zegt Verheijen: „Noem mij naïef, maar ik ben integer.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende