Rutte wist wel degelijk van onderpand Finland
, door
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Dualisme in het eurocrisisdebat
, door
GB constateert in deze gastbijdrage dat de PVV op zich niet zoveel aangewreven kon worden, gisteren in het eurocrisisdebat.
Het debat over de Eurocrisis was ook informatief voor de nieuwe staatkundige verhoudingen tussen kabinet en Tweede Kamer. In de vertrouwde verhoudingen was ook wel ruimte voor de oppositie om een minister-president die een fout zelf toegeeft de oren te wassen. Maar als fractievoorzitters van grote coalitiepartijen beginnen over ‘lessen’ en ‘naar de toekomst kijken’, dan was normaliter het speelkwartier voor de oppositie over en werden verdere debatverzoeken uit de agenda gereden. Dat was nu niet het geval. Omdat Rutte voor het hele Europa-dossier aan de ketting ligt bij Cohen, Pechtold en iemand van GroenLinks, moest hij nog een keer opdraven om een echte politieke kras te ontvangen. Want dat is wat er gebeurt als de financieel woordvoerder eerst gedetailleerde vragen op De Jager afvuurt en dan de fractievoorzitter bij de minister-president gaat klagen dat niemand iets van het antwoord begrijpt.
Voor het dualisme lijkt het mij winst als niet de coalitie maar de oppositie besluit wanneer de minister-president voldoende strafrondjes heeft gelopen.
En er gebeurde nog iets opmerkelijks. De PVV werd te grazen genomen omdat ze dit kabinet niet om zeep helpen terwijl het miljarden aan Griekenland leent die volgens de PVV niet meer terug komen. In de plenaire vergadering zette Pechtold de PVV-woordvoerder behoorlijk klem op dit punt en in de commissie had Plasterk het zelfs over ‘politiek bederf’.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Rutte laks in strijd tegen terreur
, door
Premier Rutte is tot nu toe erg terughoudend over de consequenties van de Breivik-aanslag, zegt gastredacteur Eksteroog.
Hij wil er niet over discussiëren. Dat hoeft van mij niet, als hij maar de noodzakelijke maatregelen neemt. Maar tot nu toe is hij laks geweest, om niet te zeggen: nalatig.
Effectief preventief beleid tegen kleine terroristische groepjes of eenlingen legt de nadruk op de aanpak via de omgeving. Dit geldt in veiligheidskringen al jaren als het belangrijkste middel tegen hen. Kleine groepjes en ‘lone wolves’ zijn niet gemakkelijk te traceren en kunnen dus niet rechtstreeks aangepakt worden. De omgevingsaanpak komt erop neer dat zowel de mensen die politiek/ideologisch/religieus het dichtst bij de potentiële terroristen, als de mensen met persoonlijke banden, zich voortdurend negatief uitlaten over grensoverschrijdend gedrag. De potentiële terroristen moeten beseffen dat in eigen kring het geweld afgekeurd wordt. Deze kaart is ook in Nederland uitgespeeld in de strijd tegen het moslimterrorisme. En naar het zich laat aanzien met behoorlijk succes.
Breivik, maar ook de al weer vergeten Malmö-schutter, laten zien, dat het gevaar net zo goed uit de hoek van de moslimhaters kan komen. Kijk ook naar de reacties van de Wilders-aanhang, vooral in de tijdsspanne tussen de aanslag en de verklaring van Wilders hierover. Een aantal reacties bevatte sympathie voor Breivik. Ook het afgelopen weekend, naar aanleiding van de terugkeer van Rutte zag je het weer. Er zijn reacties te herkennen die niet veel gematigder zijn dan de ideeën van Breivik. En men moet zich niet vergissen bij de term landverraad, de consequentie van landverraad is de doodstraf.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Waar blijft onze minister-president?
, door
Onze oh zo ontspannen minister-president -wat een verademing, he?- is heerlijk aan het relaxen. Politici gaan niet 2 weken op vakantie, zijn gaan een seizoen lang met reces. Geert Wilders zaait weer eens wat meningen met zijn uitspraken over ´haatpaleizen´. Mark glimlacht. Nu even niet. Nu geniet hij van zijn welverdiende reces. Grotere problemen. De euro dreigt ten onder te gaan. De ECB grijpt in, onze minister-president zwijgt. Beter geformuleerd: de vrolijke vrijgezel waagt een dansje op een jongerenfestijn.
De problemen verdiepen zich. Een kredietbeoordelaar verlaagt de rating van nu nog supermacht Verenigde Staten. Beurzen kelderen, pensioengelden verdampen, het CPB moet de economische vooruitzichten bijstellen. Moet er geen actie worden ondernomen? Hoe gaan we de totale apocalyps vermijden? De premier slaapt liever uit. Is een woordje van de premier voor alle Nederlanders te veel gevraagd? Doet hij deze baan soms vrijwillig? Niemand mag verwachten dat de minister-president de mondiale crisis even oplost. Niets doen is echter te makkelijk. Hallo: waar is de premier van alle hardwekkende Nederlanders? Vort: naar de Kamer! Meteen. Nu! Crisis? Nu niet. Niet tijdens ons heilige reces.
STELLETJE ZAKKENVULLERS!!!
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Pechtold als idool van Breivik?
, door
Gedachte-experiment. Niet Geert Wilders was het idool van Breivik, maar D66-voorman Alexander Pechtold. Wat was er dan gebeurd? Waarschijnlijk had de nare Noor een lijvig document geschreven over ‘de noodzaak tot het openbreken van de woningmarkt’ en de wens ‘tot meer directe democratie’. Waarschijnlijk had hij zijn magnum opus naar al zijn virtuele vriendjes gestuurd. En dan? Dan niets. Hij had geen bommen geplaatst, geen massaslachting aangericht. Hij was nooit de geschiedenisboekjes ingegaan als de massamoordenaar van Oslo. Al is Anders Breivik de enige schuldige aan zijn misdaad, dat ontslaat anderen niet van de plicht tot nadenken en zelfreflectie. Volgens Malou van Hintum -en vele anderen- hebben we te maken met een gek. Om haar stuk extreem kort samen te vatten: gekkies interpreteren de buitenwereld op een rare manier en komen zo tot onverwachte, soms zelfs gruwelijke daden. Alleen zij zijn verantwoordelijk. Haar conclusie lijkt te kloppen. Met de nadruk op lijkt. Het ‘Pechtold-experiment’ laat namelijk zien dat van Hintum’s conclusie te makkelijk is.
Nog niet zo lang geleden was de Tweede Wereldoorlog geen geschiedenis, maar een moreel ijkpunt. Dat had veel positieve gevolgen en ook enkele mindere kanten. Positief: iedereen was zich bewust van het gevaar van polarisatie, extremisme, racisme en discriminatie. Negatief: links geweld werd vergoelijkt. Het gevolg: de extreemrechtse Janmaat werd ‘gedemoniseerd’ en werd door links, maar ook door rechts verguisd om zijn politieke opvattingen. Niemand, absoluut niemand liet zich door deze nitwit gedogen. De Centrumdemocraten waren politieke paria’s van de vorige eeuw en dat was maar goed ook. Waarom zou je samenwerken met een extreme partij? Het is niet voor niets dat topstukken van de jaren ’80 als Voorhoeve, Weisglas, Hirsch Ballin en vele anderen hun partij nu de rug hebben toegekeerd. Zij wensen niet in verband te worden gebracht met extremisten. Twintig jaar geleden vonden zij samenwerking met een rechts-populistische volksmennerpartij abject, en dat vinden ze nu nog steeds.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Hebben ook Rutte en Verhagen een probleem?
, door
Misschien heb ik de vraag gemist, maar volgens mij is ‘ie nog niet hardop gesteld: hebben ook Rutte en Verhagen een politiek probleem?
Het is duidelijk dat Geert Wilders in de piepzak zit en de komende dagen meer zal moeten doen om de afstand tussen de PVV en Breivik te vergroten. Onder Nederlandse commentatoren lijkt er een opvallende consensus te zijn dat de daad weliswaar niet Wilders aan te rekenen is, maar dat je er niet omheen kan dat tussen het gedachtengoed van de PVV en Breivik wel erg weinig licht zit.
Bas Heijne verwoorde het gisteren helder in NRC:
Het wordt tijd dat Wilders uitlegt hoe hij zijn strijd tegen de ondergang van Europa precies vorm wil geven, en wat hij als uitkomst voor ogen heeft – en vooral wat er volgens hem met de moslims in Europa moet gebeuren die weigeren hun geloof op te geven. Wordt die strijd geheel vanaf de zetels van de Tweede Kamer beslist? Ook Bosma blijft daar in zijn geschriften tergend vaag over. De terroristische aanslagen in Noorwegen dwingen hen tot duidelijkheid; ik neem aan dat ook zij nieuwe tragische misverstanden willen voorkomen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.