Geen Commentaar: Europa, Iran en regen
[youtube=4×3]Zwpo6fYFOGA[/youtube]
[speld] “Een dictator adopteren hoeft helemaal niet duur te zijn.” Steeds meer dictators leggen het loodje in de golf van protest die momenteel door het Midden-Oosten stroomt. Experts zeggen dat als er niets verandert, dictators sneller zullen uitsterven dan de ijsbeer en de grutto. Stichting Save the Tyrants probeert het beroep van alleenheerser te bewaren voor het nageslacht. Dankzij de actie ‘Adopteer een Dictator’ kan nu iedereen daaraan een bijdrage leveren, al voor tien euro per maand. Julius Groothuis, woordvoerder van de stichting, vertelt: “Wij luiden de noodklok. Op de rode lijst van bedreigde beroepen staat het vak van dictator onbetwist op nummer één.” Voor Groothuis staat vast dat de despoot ook in de eenentwintigste eeuw een kans verdient. “Kijken we niet allemaal heimelijk op naar grootheden als Napoleon en Stalin? Zou u het niet jammer vinden als uw kinderen dictators straks alleen nog van plaatjes kennen?”
[youtube=4×3]Zwpo6fYFOGA[/youtube]
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Klein berichtje van de persbureaus vandaag: elf doden bij een clash tussen de Iraanse politie en drugssmokkelaars in de aan Afghanistan grenzende provincie Khorasan. Het is het soort nieuws dat bekend is uit Mexico, maar ook in Iran is het dagelijkse realiteit. Het land is niet alleen een belangrijke doorvoerhaven van heroïne, maar ook de grootste gebruiker, met zo’n anderhalf miljoen verslaafden.
Zo bezien is het niet gek dat Iran een prominente plek claimt in de internationale strijd tegen drugsmisbruik. Dit jaar is het de voorzitter van de Commission on Narcotic Drugs (CND), het centrale VN-orgaan op dit terrein. De CND is tandeloos, maar het is natuurlijk wel een prestigieuze positie die Iran te pakken heeft, in weerwil van westerse protesten.
Anderzijds bereikte Iran vorige week een akkoord met Afghanistan om de strijd tegen de drugsbendes beter te coördineren. Dat zal niet zonder Amerikaanse goedkeuring gebeurd zijn – het gevecht tegen drugs is een belangrijke Iraanse bijdrage aan de strijd tegen de taliban. Toch valt er wel wat af te dingen op de anti-drugs credits van Iran.
Onder de leiding van president Ahmadinejad heeft het Iraanse anti-drugsbeleid een meer Amerikaanse aanpak gekregen, met nadruk op bestrijding van het aanbod in plaats van de vraag. Onder dezelfde president is Iran echter ook weer verder weggegleden in corruptie. Al voor Ahmadinejad was corruptie een groot probleem in de drugsbestrijding (.pdf), dus dat zal niet minder zijn geworden. En al zullen de ayatollahs waarschijnlijk wel oprecht zijn in hun afschuw van opium, je kunt je toch afvragen of het internationale beleid bij Iran in goede handen is.
De Basij burgermilities hebben met hun geweldadige optreden de Iraanse protesten in de kiem gesmoord: Iraniërs durven niet meer de straat op. Toch kan het Iraanse volk nog steeds demonstreren tegen haar autoritaire machthebbers zo bleek afgelopen dinsdag. Via Twitter en Facebook verspreidde zich een oproep om tijdens de televisietoespraak van Ahmadinejad de stroom te laten uitvallen (France24). Door op een afgesproken tijdstip tegelijkertijd alle elektrische apparaten aan te zetten lukten het de Iraniërs om in verschillende steden (Ahvaz, Ispahan, Racht, en Sari) het elekriciteitsnetwerk te overbelasten met duisternis tot gevolg, zo beweren diverse bronnen. Direct daarop schreeuwde men “dood aan de dictator” van de daken. Misschien moet Twitter toch maar de Nobelprijs voor de Vrede krijgen?
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“When did Hitler ever donate money to hospitals for Jews? The analogy with Hitler is a desperate attempt to brainwash Americans. It tells us absolutely nothing about who Ahmadinejad really is.”
Rara, welke bron?
In het grote geopolitieke onderbuikspel is en blijft de cowboy toch de stoutste van allemaal. Terwijl: die VS doen toch enkel maar goed?
,,En wat is met de overlevenden van wie de armen nog steeds de getatoeëerde nummers van de nazi’s dragen? Zijn deze tatoeages ook een leugen?” (Benjamin Netanyahu, premier van Israël)
Benjamin Netanyahu zwaaide gister voor de Algemene Vergadering van de VN met Wannsee-documenten die de moord op miljoenen joden tijdens de Tweede Wereldoorlog aantonen. Volgens De Pers hekelde hij daarmee de holocaust-ontkenning door de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad. Ahmadinejad is inderdaad een notoire holocaust-ontkenner, maar wie zijn recente VN-speech leest, leest veel woorden, behalve het woord holocaust. Op een handjevol onwaarheden en overdrijvingen over het goede van de Islam (en God Almighty) na, was het zelfs een redelijk te pruimen speech.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.