Geesten bestaan niet. Maar je kan ze wel fotograferen. Joseph Paul Jernigan (1954 – 1993) werd in Texas geëxecuteerd om 12.31 AM door middel van een dodelijke injectie. Hij had in 1981 een bejaarde vrouw doodgestoken toen ze hem betrapte bij het stelen van een magnetron. Jaren na zijn dood werd deze foto van hem gemaakt. Hoe kan dat? Na zijn executie werd Jernigan ingevroren in een gelatine oplossing en vervolgens in 1871 plakjes van 1 millimeter dikte gezaagd. Met toestemming van Jernigan zelf overigens die zijn lichaam ter beschikking aan de wetenschap had gesteld. Het Visible Human Project heeft alle plakjes gefotografeerd en zo een dwarsdoorsnede van het menselijk lichaam gemaakt. Alle foto's bij elkaar zijn 65 gigabyte, een gemiddelde mp3 collectie. Daarna werd foto voor foto geprojecteerd op een scherm dat door een assistent in een donkere omgeving werd bewogen: en daar was Jernigan weer! Of althans zijn lichaam, of geest hoe je het maar wilt zien. In tweede instantie ter beschikking gesteld aan de kunst, het kan in Amerika: www.project1231.com
This white octopus was filmed with a high-definition underwater video camera at a depth of 6,600 feet (2,000m) 200 miles off the coast of Oregon as part of an expedition led by Professors John Delaney and Deborah Kelley of the University of Washington. The Grimpoteuthis bathynectes octopus, also nicknamed the Dumbo octopus, uses its fins to move through the water.
Meer bij The Presurfer.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Deze gastbijdrage is van de New Yorkse fotograaf René Clement. Binnenkort publiceert hij het fotoboek Promising Land. Onderaan vindt u een diaserie met werk daaruit.
When I first passed through Orange City, Iowa, in 2004 I had the strangest experience. I had unexpectedly found myself in a small town peppered with windmills, houses with Dutch stair-step gable fronts and an abundance of tulips. And since it was a Sunday, there was not a living soul to be seen on the streets of this small community guided by an unshakable Dutch Reformed tradition. My curiosity was peaked. What’s going on here?
When I returned to New York, I did my research and learned that Dutch immigrants had founded this Iowa town in 1870. They had come from the Dutch settlement of Pella, Iowa, in search of promising land whose fertile soil would enable them to grow crops and make a viable living. By 1936, the people of Orange City began to fear they were losing their Dutch cultural identity, and in response started an annual Tulip Festival to celebrate their national roots. Today this festival has grown into a three-day fair, replete with parades, a thousand volunteers decked out in traditional costume, and a mix of Dutch culinary treats that mingle with the smell of hamburgers on the grill. Online, I was transfixed by fascinating pictures of people in traditional costume walking the streets; it felt as if a classic Dutch-master painting had been brought to life on the great plains of the United States.
(klik op het plaatje voor een vergroting)
Zolang de mensen bestaan, hebben zij zich afgevraagd hoe hun levenseinde eruit zou zien en welk verband er zou zijn met hun gedrag op aarde. Velen hopen dat ze later beloond zullen worden voor hun goede daden en dat anderen bestraft zullen worden voor hun misdaden. Doordat er helaas nog niemand teruggekeerd is uit het hiernamaals en er nog niemand een getuigenis afgelegd heeft, weten we er dus niets over.
De auteurs van deze geïllustreerde atlas beschrijven hoe verschillende godsdiensten en culturen zich het leven na de dood voorstellen en zij illustreren dat telkens met zelfbedachte kaarten. Zowel hun beschrijving als hun kaarten getuigen van veel geduld en veel inlevingsvermogen. Scepticisme is meestal afwezig.
Ze beweren dat hun atlas de eerste in de geschiedenis van de mensheid is waarin voorstellingen van hemel, hel en andere oorden na de dood in kaart worden gebracht. We gaan dat niet ontkennen.
De atlas begint met de Mesopotamische en Perzische onderwereld en eindigt met een hedendaagse voorstelling in de vorm van een metronet. Tussen deze twee uitersten zitten de Egyptenaren, Grieken en Romeinen, Hebreeërs, hindoeïsme en boeddhisme, Kelten, Islamieten, Sint-Brandaan en Tondalus, Jeruzalem, Dante, Luilekkerland, Renaissance, Reformatie en Contrareformatie, Barok, Swedenborg, Verlichting en Romantiek.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
French artist Jean-François Rauzier creates hyperphotos in which he combines both infinitely big and infinitely small things in one same image. He found his way by juxtaposing, duplicating, twisting images with Photoshop, making it possible for him to reproduce human vision more accurately.
This way, he generated a genuine numerical puzzle, in which the pieces, cut out, ‘drawn again,’ come up along on top of the imagination of the artist. On Rauzier’s site, click on ‘portfolio,’ then choose a category, then a photo. Keep clicking to zoom in.
Meer bij The Presurfer.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Goed, je moet even het irritante gristenmuziekje wegdenken, maar indrukwekkend is het wel… Kunst voor laat op de avond.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.