Tijdens zomerreces Tweede Kamer wordt wel gewerkt

Dat de Tweede Kamer graag duidelijk maakt dat de parlementariërs ook tijdens het acht weken durende zomerreces hun plicht vervullen wisten we al dankzij “vijftien Kamerleden, van elke fractie iemand, hoe zij de afgelopen periode beleefd hebben en wat zij zoal ondernemen tijdens dit zomerreces” (nieuwsbericht Tweede Kamer, 17 juli 2024). Wie ook niet stilzitten zijn de ambtenaren van de ondersteunende diensten van de Tweede Kamer. Zo kregen we binnen een dag antwoord op de vragen die we stelden in ons vorig stuk over het zomerreces. Hier de integrale mailwisseling: Sargasso: Hoewel het komkommertijd is zult u het ongetwijfeld nog druk genoeg hebben. Misschien is er toch ergens wat tijd om twee vragen te beantwoorden waarmee wij een stukje afsloten over Kamerleden en de besteding van hun zomerreces. 1. Het zomerreces duurt 8 weken. U kondigde aan dat we op Instagram “wekelijks een video kunnen bekijken waarin Kamerleden vertellen over hun bezigheden tijdens het zomerreces”. We vonden maar één (1) video waarin drie (3) Kamerleden zich openbaarden aangaande hun reces. Hoe denkt u nog voor het einde van het reces de overige 147 Kamerleden aan het woord te laten? Woordvoerder Tweede Kamer: “We hebben vóór het reces, van iedere fractie in de Tweede Kamer een kamerlid geïnterviewd, die door de eigen fractie was aangedragen. Deze interviews zijn verwerkt in een reeks video’s voor ons Instagram kanaal waarbij er steeds drie à vier Kamerleden aan het woord zijn. Het overkoepelende thema van deze video’s is ‘Bijpraten met Kamerleden’. We delen iedere week één van deze video’s via ons Instagram kanaal. Er zijn tot nog toe twee video’s gedeeld, er volgen er nog drie. We geven in onze berichten niet aan álle Kamerleden over hun bezigheden tijdens het reces aan het woord te laten.” Sargasso: 2. En waarom op Instagram? Doe het gewoon op de website van de Tweede Kamer zelf. Die is voor iedereen toegankelijk. Dat moet toch niet zoveel moeite kosten? Woordvoerder Tweede Kamer: “De video’s zijn specifiek gemaakt voor ons Instagram kanaal. De quotes uit de video’s zijn uitgeschreven in tekst en op onze website geplaatst. De inhoud van de video’s is dus ook op onze website terug te vinden. Ik zag dit in uw stuk al terug, maar voor de volledigheid deel ik hierbij de link: Wat doen Kamerleden dit zomerreces? | Tweede Kamer der Staten-Generaal.” Tot zover de mailwisseling. Ons begrijpend lezen is te kort geschoten want inderdaad, nergens is vermeld dat alle Kamerleden aan bod zouden komen om kond te doen van hun reces-activiteiten. Dat de video’s niet (ook) op de website van de Tweede Kamer verschijnen blijft een gemis. Niet alle politiek geïnteresseerden hebben een Instagram-account. Dus deze kennismaking met Tweede Kamerleden had wel op de website gemogen. Gewoon omdat de meeste mensen het leuker vinden hun of andermans Kamerleden in beeld te zien, in plaats van in citaten. Bewegend beeld verbindt toch meer, tekst schept al snel een kloof.

Door: Foto: Plenaire zaal Tweede Kamer, foto Dassenman, CC BY 4.0 via Wikimedia Commons.
Foto: theilr (cc)

Komkommertijd

COLUMN - Tien jaar geleden schreef collega Jona dit in een stukje als prangend voorbeeld van  nieuws in komkommertijd:

Omdat het komkommertijd is, verwacht ik morgen het bericht dat er op Schiphol tien procent meer koffers zijn zoekgeraakt

Ofwel, het is weer zomer, waarin nieuws dat geen nieuws is toch nieuws wordt.
Nu kunnen we dat oude nieuws ophalen om te bewijzen dat de tijden wel degelijk veranderen. Zoekgeraakte bagage is geen komkommernieuws meer, maar een van de crisissen die al maanden het nieuws domineren.

Er is nog erg veel werk aan de winkel en daarom rees de laatste dagen de vraag of het wel verantwoord is dat kabinet (4 weken) en parlement (8 weken) met zomervakantie gaan. Eigenlijk heet dat ‘reces’ en voor het journaille is dat het equivalent van komkommertijd.

Het gebruikelijke commentaar van Kamerleden is ‘ja maar, we halen achterstallig werk in, lezen dossiers waar we niet toe zijn gekomen, gaan op werkbezoeken…’

Op de vorige persconferentie na de ministerraad vroeg een van de journalisten van Rutte naar zijn visie op ‘reces in crisistijd’.

Veel mensen snappen eigenlijk niet waarom de Kamer en het kabinet met reces gaan twee maanden lang. Is dat wel zo verstandig, om zo lang met reces te gaan?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Komkommertijd

Omdat het zomert (komkommertijd) en omdat vandaag bekend werd dat de rechten van dit nummer voor 15 miljoen euro zijn verkocht, dit luchtig niemendalletje van Katrina & The Waves.

Uiteraard zijn er talloze tenenkrommende covers. Toch nog twee gevonden die “iets” hebben. Een jazzy vertolking en een duo dat veel sprankelende hits tot quasi cult weet terug te brengen.

Pfff, ‘iets hebben’, u ziet: de waan van de dag gaat nergens over en daar hebben we toch maar mooi het onze aan toegevoegd….

Foto: Marcus Hansson (cc)

Zomerprogrammering

Het is zomervakantie dus tijd voor de komkommertraditie. Hoeveel van die traditie aangetast zal worden door virussen moet nog blijken.

Vanaf vandaag gaat Sargasso over op de zomerprogrammering. We blijven iedere dag minstens één artikel plaatsen. Het SG-café blijft open.
Eind augustus komt de reguliere programmering weer terug.

Tot die tijd hopen we uw reflectie over uw vakantiebestemming te ontvangen, zodat onze zomerserie wordt aangevuld met meer wetenswaardigheden en anekdotes. De eerste toezeggingen zijn binnen, maar we missen de uwe nog.

Prettige zomervakantie!

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Mijn drone en ik

COLUMN - Deze week heb ik een drone gekocht. Bij de Bart Smit voor maar €99,99. Nu kan ik eindelijk aan de slag als huis-tuin-en-keukenjournalist. Of als spion natuurlijk. Dat kan namelijk ook vanuit huis: organisaties als de AIVD schijnen het afluisteren uit te besteden aan private bedrijven, omdat ze zelf de grote hoeveelheid data nooit zo snel zouden kunnen verwerken. Als dat zo is, wil ik ook best meewerken vanuit mijn luie stoel. Bovendien krijg je er ook nog eens veel meer voor betaald dan wanneer je gewoon in overheidsdienst werkt. En een beetje spelen met zo’n op afstand bestuurbare helikopter, dat lijkt me ook wel wat.

Nadat ik mijn drone uit de verpakking had gehaald, besloot ik om er eerst maar eens mee naar Brussel te vliegen. Er was een kroning en een groots feest. Ik kreeg er beelden door van een niet zo houterige nieuwe koning. Maar hoe heet die nieuwe koning eigenlijk? Moet ik hem Filip noemen, of Philippe? De strijd tussen de twee namen is natuurlijk kenmerkend voor de verdeeldheid bij onze zuiderburen, maar ik vind het maar onhandig. Als de beste man twee verschillende namen krijgt, bestaan er ook twee verschillende beelden van hem, die ieder hun eigen geschiedenis creëren. Nu ik zo’n mooie drone heb, wil ik wel weten wat de waarheid is, hoe het werkelijk zit. En daar hoort één naam bij, anders kan ik natuurlijk nooit weten wat hier echt gaande is.  

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Daklozenkrant maakt k*tkrant

NIEUWS - Het Haags Straatnieuws, de Haagse daklozenkrant, heeft ook last van komkommertijd. Tijdens een redactievergadering klaagde de hoofdredactrice dat “het zomernummer altijd een k*tnummer is omdat die door de vakantie minder verkoopt.” Het leidde tot het  idee er dan maar een echt kutnummer van te maken. Met artikelen over kutjekleien, kutcakes, Goedele Liekens en pornoactrice Bobbi Eden. De hoofdredactrice:

We willen niemand kwetsen, dit nummer is met respect, liefde en een knipoog gemaakt

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Dierennieuws

COLUMN - De paradijsvogel sprong van een takje, spreidde kort zijn vleugels en landde in het zachte gras. Hij bevond zich nu aan de rand van het bos bij het water. In het bos gebeurde niet zo veel. Aan de waterkant lag de luiaard die net een hap nam uit een lange groene stronk. Hij zoog het vele water dat uit de stronk kwam gulzig op. De paradijsvogel hupte naar de luiaard toe. ‘Wat eet je?’ vroeg hij. ‘Ik weet het niet,’ antwoordde de luiaard. ‘Maar het is best lekker. Zeker in de zomer, als de zon schijnt.’

‘Verveel jij je ook zo?’ vroeg de paradijsvogel. ‘Ja,’ antwoordde de luiaard. ‘Dat krijg je, als iedereen weg  gaat,’ zei de paradijsvogel. ‘Normaal is de wolf er nog. Die doet altijd wel iets geks. Maar die is twee weken geleden ook vertrokken. Sindsdien heb ik niks meer van hem vernomen.’ De luiaard nam nog een hap en op zijn neus twinkelden een paar druppels water in het zonlicht. ‘Ja, inderdaad. Jammer,’ zei hij.

‘Laatst was er toch wel een orang-oetan in het bos?’ vroeg de luiaard toen aan de paradijsvogel. ‘Nee,’ antwoordde die laatste, ‘dat was maar een grapje.’ ‘Oh,’ zei de luiaard, die nog maar eens een hap nam. ’Maar de schildpad, die komt toch wel af en toe langs?’ ‘Ja, dat klopt. Maar die moet dan meestal meteen weer terug naar huis. En hij loopt al niet zo snel.’ ‘Als de zon schijnt, hoeft er toch ook eigenlijk niet zo veel te gebeuren?’ vroeg de luiaard. ‘Dat is misschien ook wel zo,’ antwoordde de paradijsvogel.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Is het al Komkommertijd?

COLUMN - Toen ik mijn (met een beetje geluk) laatste tentamens van het jaar had ingeleverd, en daarna voldaan, maar ook flink verbrand op de bank lag, ontsprong in mijn hersenpan de vraag: Is het al Komkommertijd?

Op de televisie was een aflevering van de Lama’s. Ik dacht dat ik vijf jaar geleden voorgoed van dat programma verlost was. Vijf jaar na dato zijn de grappen nog even plat, is Patrick Lodiers een nog even slechte presentator en roept het publiek nog altijd achterlijke suggesties om vervolgens slaafs te klappen na elke grap die ze niet begrepen. Dat dit blijkbaar de beste optie voor het vrijgekomen tijdslot van De Wereld Draait Door is, is best wel een harde fuck you naar de andere programma’s op de NPO. Hoe dan ook nog steeds een kijkcijfersuccesje, maar ze mogen in die cijfers best rekening houden met de mensen die dachten dat ze in de rubriek De TV Draait Door hadden ingeschakeld. Stomme oude TV-programma’s herhalen, het móest wel Komkommertijd zijn.

Dan nog het nieuws over ‘gevaarlijke IKEAkopjes’, waar de bodem uit zou kunnen kletteren als je er hete vloeistof in zou gieten. En zeg nou zelf, dat doen we allemaal wel eens met theekopjes. Het leverden dan ook tientallen gewonden op. Geen zorgen, als je het (overigens foeilelijke) kopje hebt gekocht, mag je ‘m gewoon terugbrengen. Ook wordt het servies uit de handel gehaald, erg fijn. Nieuws over theekopjes, het móest wel Komkommertijd zijn.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Sterk staaltje komkommernieuws

Het is weer komkommertijd. Waarin nieuws dat geen nieuws is toch nieuws wordt.

Blijkbaar is het volgende voldoende om Teletekst te halen: “Het aantal meldingen van fysiek en verbaal geweld in vliegtuigen neemt toe. Vorig jaar werden 1600 incidenten gemeld, bijna tien procent meer dan twee jaar geleden.”

Geweld is niet goed te praten, maar eerlijk gezegd begrijp ik de agressie wel. In het luchtverkeer ontbreekt de rust om ontspannen te reizen. Uniek is dat niet, want het is in treinen natuurlijk niet beter. Maar waar je in de trein nog wel een enkele keer de gelukzaligheid ondervindt van een stille coupé waar je rustig kunt lezen, is die sereniteit er bij het luchtverkeer nooit.

Vliegstress wordt door alles in de hand gewerkt. De veiligheidsmaatregelen op de meeste luchthavens zijn te ver doorgeschoten. De stress wordt verhoogd doordat er voortdurend mededelingen en omroepen klinken.  En je zit als haringen in een ton. Eenmaal opgestegen… enfin, iedereen die wel eens heeft gevlogen kent het lijstje ergernissen. Ondertussen doen de mensen op bijvoorbeeld Schiphol hun werk helemaal zo gek nog niet. Maar de vliegstress is om gek van te worden, en dat de stoppen dan doorslaan bij deze of gene, is voorspelbaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Komkommer eten met Mariko P.

Vaak lees je in de media van die wat zurige commentaren over politici die moeten ‘scoren’ en dus ‘om het minste of geringste’ lange lijsten met kamervragen uitpoepen en spoeddebatten bijeen ronselen. Niet dat journalisten daar nou werkelijk zo’n enorm probleem mee hebben – het vult de kolommen en bulletins, zorgt dat de persen blijven draaien en als er ook nog even een mooi persbericht bij geleverd wordt of wat vlugge quotes in de wandelgangen, is het een kwestie van control C, control V, even (prrrrrr) door de mixer halen, kekke kop erboven en klaar is Klara. Je stukken schrijven zichzelf. Scheelt tijd, mankracht en geld. Reuze handig dus, al met al. En reuze leuk. Maar dan breken die onvermijdelijke zomermaanden aan, en stopt de Haagse autorandom news generator. Af en toe scheert er een proefballon door de lucht. Hier en daar smeult een binnenbrandje. Een enkeling vergeet een miljard of vijftig op de boekhouding. Doch verder is de lucht blauw, het gras groen, en is er in Den Haag geen hol te doen.

En de journalist? De journalist wrijft de pareltjes zomerzweet van zijn voorhoofd, en neemt nog een hap komkommer. En typt. Want er komt dan wel geen nieuws binnen, maar er moet wel degelijk nieuws uit. Het zijn vaak de journalisten, meer nog dan de politici, die moeten scoren. En – in het geval van de dodebomenbodes – graag met iets dat het een beetje leuk doet in de schappen. Het is vakantie. Niet te moeilijk, wel smeuïig. De komkommertijd is ideaal voor een schandaaltje . Liefst een beetje privé, dat leest lekker weg op het strand. Het strand is immers geen plek voor zware discussies over Echt Belangrijke Zaken.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende