In het rapport Executive Excess 2015: Money to Burn onderzoekt het Institute for Policy Studies het beloningsbeleid van de dertig grootste Amerikaanse olie-, gas- en steenkoolbedrijven. In het rapport worden verschillende blokkades in het beloningsbeleid genoemd voor de transitie naar een duurzame energievoorziening.
Aandelen en optiebeloning
CEO’s van de grote energiebedrijven krijgen hun beloning voor een groot deel uitbetaald in aandelen en opties. Waarbij de tijdshorizon voor verzilvering 3 tot 5 jaar bedraagt. Een termijn die te kort is om de negatieve effecten van klimaatverandering in de waarde van aandelen en opties terug te zien. Bovendien mogen CEO’s optie- en aandelenpakketten vaak eerder verzilveren als er sprake is van ontslag. Zo werd de executive vice-president van Alpha Natural Resources in september 2014 gedwongen met pensioen te gaan. Waarna hij ruim $ 1,5 miljoen meekreeg, waarvan bijna $ 300.000 aan aandelenbeloningen die hij pas in 2012 en 2013 had ontvangen. Inmiddels heeft Alpha Natural Resources minder dan een jaar later faillissement aangevraagd.
De kosten voor aandelen- en optiebeloningen zijn voor bedrijven in de VS aftrekbaar van de winst, zolang het om ‘performance’ beloningen gaat.
Inkoop eigen aandelen
De korte tijdshorizon voor de beloning in aandelen en opties stimuleert acties die op korte termijn de aandelenkoers verhogen. Bijvoorbeeld het inkopen van eigen aandelen in plaats van te investeren in de transitie naar duurzame energie. ExxonMobil kocht in 2014 voor $13,2 miljard aan aandelen terug. Ondanks deze inkoop daalde het rendement voor aandeelhouders met 6% en daalde de beurskoers van ExxonMobil. Dat er sprake is van een ondergewaardeerd aandeel, zoals de top van ExxonMobil beweert is dus lastig vol te houden.
