Wereldwijde pijplijn kolencentrales met driekwart gekrompen

Om de doelen van het Klimaatakkoord van Parijs uit 2015 te halen is het nodig dat er kolencentrales, zeker die zonder CO2 afvang en opslag, snel sluiten. Volgens scenario's van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) moeten de emissies van kolencentrales met ongeveer 80% dalen dit decennium om op koers te blijven voor 1,5C. Het scenario voor 1,5  van het International Energy Agency stelt dat kolencentrales zonder CO2 afvang en opslag in ontwikkelde economieën in 2030 gesloten moeten zijn en wereldwijd in 2040. Een belangrijke stap daarvoor is voorkomen dat er nog nieuwe kolencentrales gebouwd worden. Secretaris Generaal van de VN António Guterres roept landen op om de bouw van nieuwe kolencentrales te stoppen. Analyse kolencentrales Het goede nieuws is dat een nieuwe analyse van E3G toont dat de wereldwijde pijplijn voor nieuwe kolencentrales sinds 2015 met 76% is gekrompen. Momenteel hebben 44 landen toegezegd geen nieuwe kolencentrales meer te bouwen. 33 andere landen hebben alle projecten voor kolencentrales die in 2015 in de pijplijn zaten afgeblazen. Deze landen zouden zich met gemak bij de toezegging van de andere 44 kunnen voegen. Samen met zeven landen die geen plannen hebben om hun bestaande kolencentrales te vervangen. De resterende pijplijn van kolencentrales die nog niet in aanbouw zijn is verspreid over 37 landen. Zes daarvan zijn goed voor meer dan 80% van de voorgestelde kolencentrales, dat zijn China, India, Vietnam, Indonesië, Turkije en Bangladesh. De analyse van E3G laat zien dat de pijplijn voor nieuwe kolencentrales ook in deze landen geslonken is. Als een van deze landen aankondigd te stoppen met de bouw van nieuwe kolencentrales zou dat de wereldwijde pijplijn for verminderen. In bovenstaande figuur laat zien dat de pijplijn aan projecten in de pre-constructiefase in 6 jaar tijd fors is gekrompen. Ook de capaciteit van nieuwe kolencentrales ligt veel lager dan in 2015 verwacht werd op basis van projecten in de pijplijn. De capaciteit van in kolencentrales in aanbouw ligt ruim 40% lager dan in 2015. Wereldwijd is sinds 2015 1.175 GW aan geplande projecten afgeblazen. Dat betekent dat het equivalent van een tweede China (1.047 GW) aan wereldwijde capaciteit niet is doorgegaan. In deze periode is de wereldwijde capaciteit van kolencentrales met 327 GW uitgebreid. Dat betekent dat voor iedere GW aan kolencentrales die is bijgebouwd er 3,6 GW aan plannen voor kolencentrales zijn geannuleerd. In haar analyse onderscheid E3G drie regio's. De eerste zijn de OESO landen en de EU. Deze landen hebben erg weinig kolencentrales in de pijplijn en zijn eerder bezig met een versnelde sluiting van hun bestaande kolenentrales. Slechts vijf landen onttrekken zich (vooralsnog) aan deze trend: Australië, Colombia, Mexico, Polen en Turkije. De tweede regio is China, goed voor zowel de helft van de bestaande capaciteit aan kolencentrales als voor de helft van de wereldwijde pijplijn aan nieuwe kolencentrales. China is ook een van de laatste landen die nog internationale financiering geeft aan kolencentrales. De rest van de wereld vormt de derde regio. De pijplijn aan kolencentrales slinkt snel, maar deze regio is nog steeds goed voor 39% van de wereldwijde pijplijn. Een uitgebreidere analyse vind je bij Carbon Brief.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022
Foto: Ontwikkeling CO2 emissies China 2017-2050 copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

China’s klimaatplannen

China is wereldwijd leidend in de energietransitie als grootste producent, exporteur en installateur van zonnepanelen, windturbines, energieopslag en elektrische voertuigen. Ook in aantallen patenten voor duurzame energie ligt China duidelijk voor op de VS en de EU. Tegelijkertijd is China nog erg afhankelijk van kolen en is de luchtvervuiling in haar steden enorm. Wanneer alle landen evenveel CO2 uitstoten als China en hetzelfde beleid voeren als China komt de wereldwijde opwarming boven de 5 graden Celsius uit.  Climate Action Tracker beoordeelt de huidige inzet van China dan ook als ‘higly insufficient‘ om de doelen van Parijs te halen.

13e vijfjarenplan

Voor haar economische groei zette China tot 2015 in op het traditionele ontwikkelpad met veel kolen. In het 13e vijfjarenplan veranderde dit ontwikkelpad voor de periode 2016-2020. Voor de energiesector werd ingezet op een ‘schoon, koolstofarm, veilig en efficiënt energiesysteem’. Als onderdeel van dit plan heeft China onder andere de bouw van veel nieuwe kolencentrales uitgesteld of afgesteld, werd ingezet op elektrisch vervoer en werden duurzame energie doelen gesteld.

In de nieuwe studie  “China Renewable Energy Outlook 2018”, CREO-2018, van het China National Renewable Energy Centre worden twee scenario’s uitgewerkt voor het Chinese energiesysteem. Het China National Renewable Energy Centre is onderdeel van de National Development and Reform Commission (NDRC),  dat een belangrijke rol  speelt bij de totstandkoming van de Chinese vijfjarenplannen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: European Commission DG ECHO (cc)

Vanuatu goes to court

ACHTERGROND - Als vervuilende landen hun verplichtingen voor klimaatfinanciering niet nakomen, zullen ontwikkelingslanden in de toekomst vaker naar de rechter gaan om hun rechten op te eisen en een schadevergoeding te eisen voor klimaatschade. Dat verwacht onderzoeker Margreet Wewerinke, die wijst op een groeiend aantal initiatieven.

Onderzoeker milieurecht Margreet Wewerinke promoveerde afgelopen voorjaar op de vraag hoe landen die het meest hebben bijgedragen aan klimaatschade internationaal aansprakelijk gesteld kunnen worden voor de schade die ze veroorzaken. Ze woont en werkt op Vanuatu, een van de eilandstaten in de Stille Oceaan. Die eilandstaten zijn kwetsbaar voor de gevolgen van klimaatverandering, wat Vanuatu eind maart aan den lijve ondervond toen cycloon Pam de kleine eilanden teisterde en elf mensen doodde, ruim drieduizend ontheemd maakte en 90 procent van de infrastructuur van het eiland vernielde.

In Vanuatu zijn de eerste stappen gezet om bedrijven die klimaatveranderingen veroorzaken aansprakelijk te stellen

Inheemse leiders uit Vanuatu hebben vorige week, samen met mensen uit andere eilandstaten en de Filippijnen, de eerste stappen gezet om internationale olie- en mijnbouwbedrijven die klimaatverandering veroorzaken daarvoor aansprakelijk te stellen. Ze tekenden een verklaring die is opgesteld in samenwerking met Greenpeace, waarin ze de intentie uitspreken de bedrijven aan te klagen op basis van de schendingen van mensenrechten als gevolg van klimaatverandering. Wewerinke licht toe: ‘De basis hiervoor is internationaal recht, met name de rechten van de mens. Het is nog niet duidelijk welk proces of tribunaal in dit geval met een claim benaderd gaat worden.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mei 1985: de vergeten redding van de aarde

Sommigen denken dat milieumensen om de paar jaar iets verzinnen dat goede kans maakt een mediahype te worden. De kongsi van wetenschappers, boeroepers en alles van de Huffington Post tot Hilversum bestaat enkel om miljaren aan reclame-inkomsten, subsidies en onderzoeksgelden veilig te stellen – door steeds een nieuwe doodsramp aan te kondigen.

Zo ook dat gat in de ozonlaag. Nooit meer iets van gehoord. Dus die CFK-ban was volkomen onzin, net als die broeikasbullshit van nu.

Ironisch dus, dat wereldhelden Joe Farman, Brian Gardiner en Jonathan Shanklin samen met al het andere oppervlakteleven op aarde, ook de zodenkende lui het leven redden toen ze 25 jaar geleden met hun publicatie in Nature de noodklok luidden. Weinigen beseffen hoe klein het oog van de naald was. De wetenschappers ontdekten bij toeval een ozonanomalie, met een verouderd apparaat, dat ze omwille van ononderbroken wetenschappelijke meetreeksen maar trouw aan de praat hielden.

De Nederlander Paul Crutzen won er in 1995 de Nobelprijs voor de Chemie mee, maar onze collectieve redding danken we aan de drie eenzame meetklerken-met-baard, die er voor kozen hun vruchtbare jaren door te brengen in een scheepscontainer op Antarctica, tussen jaren ’80 Playboys en op een dieet van doperwten en marsen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe hoog acht deze man de wereld?

De wereld die niet wil. Ons verkozen onvermogen tot marktoverstijgende koerswijzigingen was nooit pijnlijker zichtbaar dan afgelopen jaar, in het proces waar hij verantwoordelijk voor was. Yvo de Boer moet de dominante onwil gezien hebben, ruim voor Kopenhagen. Maar de man wiens grote persoonlijke betrokkenheid onverholen bleef kan niet anders dan diep teleurgesteld zijn. Vraag is, wat zal hem meer zorgen baren: dat de wereld geregeerd wordt door kleine clubjes machtswellustelingen, KGB-getrainden, kapitaalpionnen, Chinezen; of dat het electoraat niet ontvankelijk is voor wetenschap – wanneer deze het schaalniveau van tweejaarlijkse innovatie op het gebied van consumentenelectronica overstijgt?

Wellicht geeft hij na 1 juli een openhartig antwoord. Vandaag maakte de Nederlandse baas van het UNFCCC bekend die datum het stokje over te dragen. Dat is vóór de volgende mislukte klimaattop, waarschijnlijk in Mexico.

Volgende