Nee, we laten ons niet flessen

Er zijn weinig plaatsen op de wereld waar uit de kraan beter water komt dan in Nederland. Van oudsher zijn we dan ook een volk van kraanwaterdrinkers, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Fransen. De typische Fransman blieft alleen flessenwater (wie het Franse kraanwater kent, begrijpt overigens wel waarom) en dan bij voorkeur ook nog van een specifiek merk. Dat de van tijd tot tijd georganiseerde blindproeverijen daarbij altijd heel confronterend zijn, zegt eigenlijk alles. Maar ook in Nederland rukt het flessenwater op. Wie een jaar of dertig het land uit is geweest en voor het eerst weer terugkeert, moet wel denken dat er hier een epidemie van diabetes is uitgebroken: overal in het straatbeeld zie je mensen met zo'n flesje in hand, zak of tas, waar regelmatig eens uit gelurkt moet worden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wolken traangas, protesten gaan ’s nachts door

Een internet gevonden, dus hier ook een korte Kopenhagen-update van Schütz, waar het echte nieuws nog immer niet uit het Bella Center komt, maar uit de straten, waar grote en grotendeels spontane klimaatacties elkaar onafgebroken opvolgen.

Vandaag was voor de groene groepen een erg geslaagde actiedag, de derde op rij van grote gerichte demonstraties. De aandacht ging specifiek uit naar de problematiek van klimaatontheemden (honderden miljoenen, verwacht UNDP) – maar de onderliggende boodschap is continu dezelfde: system change. Weg van de gedachte dat economische groei een constante moet zijn.

Een grote groep sympatisanten van Climate Justice Action werd aanvankelijk ter hoogte van het Deense parlement omsingeld door meerdere peletons politie, maar wist uiteindelijk vrij te breken en Christiania te bereiken. Opvallend was dat indivuele activisten niet door het politiekordon naar buiten wilden breken, maar dat daarentegen juist nieuwe demonstranten zich tussen de busjes door wurmden om zich aan te sluiten bij het protest.

Heel Kopenhagen is in de ban van de vastberadenheid van de aaneengesloten internationale activisten, die overigens massaal worden aangevuld door de Denen zelf. Permanent hooveren de politiehelikopters en overal onvoorstelbare hoeveelheden politiebusjes, die random de stoepen op rijden om nieuwe checkpoints op te zetten – en voorbijgangers fouilleren.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kooien in Kopenhagen

Dit is een gastbijdrage van Marjolein van de Water, samen met vier andere jonge mediamakers blogt ze momenteel vanuit Kopenhagen.

“We werden in kooien gestopt en terwijl we opgesloten waren, spoot de politie van alle kanten pepperspray naar binnen.” Marieke van Dam is een van de demonstranten die gisteren in Kopenhagen is opgepakt bij een demonstratie.

cage01Twee weken voor aanvang van de klimaattop, is in Denemarken een nieuwe wet aangenomen die het mogelijk maakt mensen op te pakken nog voordat ze enig strafbaar feit hebben begaan. Iedereen kan sindsdien worden opgepakt op verdenking van het vormen van een risico voor openbare ordeverstoring. Deze wet maakte het afgelopen zaterdag mogelijk om honderden mensen op te pakken, alleen omdat zij zich toevallig in het deel van de demonstratie bevonden dat door de politie was uitgekozen. Het feit dat er kinderen tussen deze mensen zaten, was voor de politie geen reden om te twijfelen aan de functionaliteit van deze strategie. Integendeel, zondag paste zij dezelfde tactiek toe.

Zondag zijn er bijna 300 mensen opgepakt. Het gebeurde tijdens een actie die bedoeld was om de aandacht te vestigen op het enorme vervuilende karakter van de scheepvaart. Daarnaast was het een actie waarmee men opnieuw, zoals in de demonstratie een dag eerder, het statement wilde maken dat als we daadwerkelijk een einde willen maken aan de klimaatsveranderingen, een radicale verandering nodig is in de manier waarop we ons economisch systeem georganiseerd hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De praatpolitiek voorbij?

Hieronder treft u een gastbijdrage van Remko van Broekhoven, politiek filosoof en docent op de School voor Journalistiek.

praatOpnieuw mooie woorden. Miljoenen mooie woorden, met slechts hier en daar een valse toon. Minder mocht je ook niet verwachten van een week waarin de leiders van de wereld bijeenkwamen in New York en Pittsburgh. Alleen al de bezielende leiding van Barack Obama stond ervoor garant, de politicus die het nog geen jaar geleden tot president schopte door vaak, veel en vooral heel fraai te praten.

Nu wil ik best blij zijn met politici die kunnen spreken. Niet alleen omdat we in Nederland nogal eens opgescheept zitten met bestuurders die zelfs op de meest kritieke momenten clichés debiteren, en dat niet eens goed geacteerd. Maar belangrijker nog: spreken en schrijven, overleggen en overtuigen… het hele verbale arsenaal behoort tot de democratie. Zoals bevelen, schieten en braaf zwijgen thuis horen in een dictatuur.

Er steekt echter een gevaar in al dat democratische gepraat: het blijkt ook uitermate geschikt om daden uit te stellen of zelfs uit te sluiten. Dus enerzijds is praten de essentie van democratie; anderzijds leidt het af van de actie die ieder politiek systeem behoeft om te blijven functioneren. Ook, misschien wel juíst diezelfde democratie. En daarmee wordt de praatpolitiek op de lange duur tamelijk hypocriet. Niet voor niets is in het woord ‘parlement’ volgens cynici niet alleen ‘parler’ ofwel spreken terug te vinden, maar ook ‘mentir’: liegen. Waarmee de volksvertegenwoordiging een machine wordt die tegelijk praat, liegt en sust, in plaats van oplossingen te produceren waarmee burgers aan de slag kunnen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour |
CO2 is an enemy of the American people

“Deze regering zal de wetenschap en de wet niet langer negeren” (Volkskrant)

Lisa Jackson, hoofd van de Environmental Protection Agency (EPA), reageert hoopvol op het nieuws dat de Amerikaanse overheid voortaan erkent dat broeikasgassen ‘de gezondheid en het welzijn van het Amerikaanse volk bedreigen’. Bekijk de persconferentie, direct na een commercial van Opel ‘Wir Leben Autos’: hierrr. Zelfs als de Senaat geen wet aanneemt op klimaatbeleid dan nog zal de regering macht hebben om de uitstoot aan te pakken. Want broeikasgassen bedreigen het Amerikaanse volk en wie het Amerikaanse volk bedreigt leeft de rest van zijn leven onder de grond.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Knoeien met het basisjaar

basisjaar_australie1Nog 208 dagen tot Kopenhagen. Dat betekent dat we bijna op driekwart zijn van de Bali Road Map, de routekaart die moet leiden tot het nieuwe, krachtige klimaatverdrag, to ‘save a planet in peril’, zoals Obama het zegt.

Tijdens allerhande tussentopjes zijn vorderingen geboekt met de invulling, de details, het vergroten van de stapel papierwerk van ‘het meest complexe verdrag ooit’, aldus Yvo de Boer, hoofd van het UNFCCC.

Maar uitzoomend zien we dat we sluimerend, ergens, onze ambitie hebben verloren – en zijn vergeten het op te merken. Tijdens de klimaattop op Bali leek de EU al volenthousiast bereid tot een bindende emissiereductie van 30 procent, ‘als andere geïndustrialiseerde landen een soortgelijk doel stelden’ uit het 25 tot 40 procent emissiebereik van het IPCC – ten opzichte van de emissies van 1990.

De donkere bladzijde van Bali: daar hadden de Verenigde Staten (onder Bush), Canada, Rusland, Japan en Australië geen zin an. Expliciet weigerden de landen zich überhaupt te committeren aan ‘bindende’ emissiereducties. Het moet natuurlijk wel leuk blijven.

Wie toen de bui zag hangen, mag zich nu wijs noemen. Maar het waren er weinigen. Bali werd, door vriend en vijand, gevierd als een succes en die 25 tot 40*, die zouden we er later nog wel inpoetsen.

Quote du Jour | Elfstedencommissie naar Kopenhagen…

“Waarom stuurt Nederland niet de Elfstedencommissie naar Kopenhagen?”
(Gelezen op een Loesje-poster…)

Jan Peter Balkenende werd het dus niet, maar kon het ook niet worden want hij zei zelf toch: “Ik ben geen kandidaat”? Wie hoopte op nieuwe verkiezingen, zal dus nog even moeten wachten. Voor Balkenende loert echter een nieuwe krachtproef: de komende klimaattop in Kopenhagen, waarvoor Greenpeace gister nog een ludieke actie op het Binnenhof voerde. Volgens de milieuorganisatie zou onze premier het verschil kunnen maken door met de vuist op tafel te slaan en zo alle landen op één lijn te krijgen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende