Ontucht op kinderdagverblijf
Politie vreest kinderpornonetwerk blootgelegd te hebben
Dit is een gastbijdrage van Tijmen Wisman, promovendus aan de VU. Hij doet onderzoek naar privacykwesties rondom het Internet der Dingen. “51 miljoen kinderen in de hele wereld leeft zonder geboortecertificaat, dus zonder identiteit en dat houdt in dat deze kinderen rechteloos zijn en meestal ook geen scholing hebben. Jongens worden vaak kindsoldaat en meisjes verhandeld.” Met deze grammaticaal incorrecte zin opent Twan Huys Nieuwsuur (fragment hieronder), alleen is er naast het gebruik van ‘leeft’ in enkelvoud, op de inhoud ook het één en ander aan te merken. Want volgens deze redenering impliceert het niet leven met een geboortecertificaat een leven zonder identiteit en dat feit rechtvaardigt kennelijk de conclusie dat deze kinderen rechteloos zijn, waardoor zij makkelijker kunnen worden verhandeld of gerekruteerd als kindsoldaat. Hiermee wordt onder andere de suggestie gewekt dat het bezit van een paspoort een adequaat middel is om je te verzetten tegen opname in een kinderleger. Ik zie al een sergeant naar zijn leidinggevende lopen. “Luitenant ik heb slecht nieuws. We dachten even dat we in dit dorp nieuwe soldaten konden rekruteren voor onze kleuterdivisie, maar helaas zijn al deze rotzakjes in het bezit van een geboortecertificaat.” “Verdraaid! Op naar het volgende dorp.” Het item in nieuwsuur is gewijd aan de 16-jarige Francia Simon, een meisje uit de Dominicaanse Republiek. Zij was uitgesloten van onderwijs, omdat ze niet in het bezit was van een geboortecertificaat. Nadat zij zich door het ingewikkelde proces van registratie had geworsteld, is zij andere kinderen zonder geboortecertificaat hierbij gaan helpen. Voor deze inspanning ontving zij de Internationale Vredesprijs, omdat zij zich zou inzetten voor het recht op registratie.
Politie vreest kinderpornonetwerk blootgelegd te hebben
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Het is de elfde van de elfde vandaag. In het zuiden gaan ze door het lint voor iets carnavalesks. In het noorden kijken kinderen met bezorgde blik naar het stormweer buiten en vragen ze zich af of hun lampion wel blijft branden als ze vanavond langs de deuren gaan om te zingen dat koeien staarten hebben. Is het eigenlijk wel zo’n geschikte datum voor de Dag van de Duurzaamheid?
Nou ja, we hebben het ermee te doen. En omdat duurzaamheid ook betekent dat je geen of in elk geval zo min mogelijk voedsel weggooit, heb ik besloten vandaag mijn koelkast leeg te eten. Of er in elk geval een flinke hap uit te nemen, want er zit nogal wat in. Zo heb ik nog een halve pompoen, een halve groene kool en een half kilo aardappelen en liggen er ook nog een goede honderd gram aangebraden varkenshaas en een half onsje gerookt spek, beide van de scharrelslager, in mijn koelkast. Ik vermoed dat we dat met ons tweeën vanavond op geen stukken na op krijgen, maar gelukkig is er morgen weer een dag.
En dan zijn die kinderen er nog. Hoe ga je daar nou mee om op de Dag van de Duurzaamheid? Al dat snoepgoed is in elk geval verre van duurzaam, al was het alleen maar omdat het allemaal per stuk verpakt moet zijn omdat het anders veel te eng is. Gewoon een koekje geven komt je op een verwijtende blik en een streng verbod van een meebedelende ouder te staan. ’t Moet in de praktijk allemaal van Mars of Haribo komen. Leve de afvalberg, en dan zwijg ik nog over de ingrediënten.
Mexico is dik. Mexico heeft diabetes. Mexico’s politieagenten hebben problemen met het vangen van boeven, omdat ze door hun eigen gewicht en een zittend bestaan amper nog een sprintje kunnen trekken. Mexico moet gaan fietsen, gaan bewegen. En het is allemaal de schuld van de adverteerders. Toch?
Voor wie het nog niet wist: volgens sommige indices heeft Mexico inmiddels de Verenigde Staten ingehaald als het dikste land ter wereld. Waar het obesitas bij kinderen betreft, was het dat al een tijdje. Kinderen in Mexico zien jaarlijks zo’n 12.000 advertenties voor comida chatarra, junkfood. Dat zijn er ruim dertig per dag. Reden voor consumentenorganisatie El Poder del Consumidor om de noodklok te luiden. Directeur Alejandro Calvillo stelt dat er per uur 11,25 advertenties voor ongezond voedsel op televisie verschijnen, en beschuldigt adverteerders ervan de gezondheid schade te berokkenen door zoveel fast food-advertenties de ether in te slingeren. Want kinderen kunnen zich daar niet tegen verdedigen, meent Calvillo.
Het bestempelen van reclame en fast food restaurants als oorzaak van de Mexicaanse obesitas-golf is een populaire bezigheid onder pratende hoofden. En het klinkt geloofwaardig. Kinderen kunnen immers niets ondernemen tegen de grote boze adverteerder, toch? De oplossing van het dikteprobleem zou dan ook deels op te lossen zijn door dergelijke advertenties strenger te reguleren.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wederom een bijdrage van Henk Boeke, redacteur van Ouders Online. Het stuk is ook op zijn website te lezen. Ouders Online krijgt vaak verzoeken van bedrijven om hun producten onder de aandacht van het publiek te brengen.
We noemen het hier op de redactie wel eens ‘de veiligheidsmaffia’. Daarmee bedoelen we: alle bedrijven die geld willen verdienen aan de angst van ouders dat hun kind iets akeligs kan overkomen.
Vanzelfsprekend zijn niet álle veiligheidsproducten overbodige onzin (autogordels zijn bijvoorbeeld best nuttig) maar er is wel heel veel kaf onder het koren. Er zijn grofweg types.
Type 1 – het werkt niet
Het kaf van type 1 is dat het niet werkt. Dat is bijvoorbeeld het geval bij monitoren tegen wiegendood. Die hebben nul komma nul effect en redden geen enkel kinderleven. Terwijl ze wel peperduur zijn. Dan betaal je dus goud geld voor alleen maar het idee dat je je kind beschermt.
Een nog kwalijker variant van type 1 zijn de producten die de veiligheid juist verkleinen in plaats van vergroten, of domweg gevaarlijk zijn. Bijvoorbeeld: de riemen tegen wiegendood.
Type 2 – bangmakerij
Het kaf van type 2 is dat het product een niet bestaand probleem oplost. De strategie van de veiligheidsmaffia is dan: bang maken. Oftewel: zorgen dat je een probleem gaat zien dat in werkelijkheid niet of nauwelijks bestaat. Dat zijn bijvoorbeeld alle producten die te maken hebben met ontvoeringen.
Goedemiddag deze middag …hier uw gemarginaliseerde margeblogger Drs Boobelino de Soto! Zit u daar lekker op kantoor in uw strakke jeans de zaadproductie weer eens hopeloos af te knellen, onderwijl driftig reagurend op een Bismarck of Sikbock? Of bent u misschien een van onze stille vrouwelijke lezers die alle biologische klokken stug kapot redeneert omdat u nog zoveel wil met uw hogeropgeleide leven, F5-en op Sargasso bijvoorbeeld? Nee van u beiden hoeven wij het in Europa niet te hebben als het gaat om nageslacht. U bent fertility-technisch volledig nutteloos.
Jarenlang leek het erop dat u: kinderloze carrière strebers op zwak zaad, de trend zetten in Europa: er werden per vrouw gemiddeld steeds minder kinderen geboren. Maar wat schetst de verbazing? De neergaande trend is inmiddels gebroken! Aanschouw onderstaand figuur en zie hoe hoopvol onze Europesche Vruchtbaarheid weer opveert. Het is nu nog een kromme die maar net de Mull of Kintyre-test zou doorstaan, maar wie weet hoe steil die over paar jaar staat? De belangrijkste vraag is echter: aan wie of wat hebben we deze vruchtbare ontwikkeling te danken? Zijn het de moslims of de damesbladen? Uw expert-visie is welkom.
Dit figuur komt uit een vernieuwde web-tool van de Europese Commissie.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.