Goh, Maurice de Hond onthulde dit weekend: 14 procent van de Nederlanders wil Neelie Kroes of Job Cohen als premier van ons land. Enkele media tikten het bericht vrolijk over. Ik begin steeds nieuwsgieriger te worden naar zowel de onderzoekstechniek van Maurice de Hond als het stemgedrag van de gemiddelde Nederlander. Cohen en Kroes, momenteel allebei op een post buiten de nationale politiek. Opmerkelijk: ze hebben hun nationale politieke sporen verdiend in een tijdperk dat door velen ongetwijfeld als de periode van de ‘oude politiek’ wordt beschouwd. PvdA en VVD doen het in diezelfde onderzoeken van De Hond elke week beroerder, maar de prijsdieren Kroes en Cohen zijn de nieuwe leiders van dit land. Niet dat ik er iets tegen zou hebben, integendeel. Maar het lijkt me sterk. Althans, als ik Maurice de Honds eerdere peilingen moet geloven. Als Cohen premier moet worden, betekent dat op z'n minst dat de PvdA meer dan 14 zetels moet krijgen bij de verkiezingen in 2011. En de VVD mag dankzij een semi-iron lady van het volk floreren, maar de partij zou nu amper een poot aan de grond krijgen bij de burger. Toch?
“Het internationale politieke getij oogt gunstig voor het Nederlands beleid. President Obama heeft verklaard dat hij het drugsbeleid zal stoelen op zakelijke, niet ideologische basis.”
Burgemeester Job Cohen van Amsterdam maant de regering het Nederlandse drugsbeleid actiever uit te dragen. Volgens hem is de wereld er rijp voor. Dat zijn oproep gehoor gaat vinden is onwaarschijnlijk, omdat de ChristenUnie juist van het gedoogbeleid afwil.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Het dak gaat er af in Madagascar. Het eiland in de Indische Oceaan is een democratie, maar dreigt bij voortduring richting dictatuur af te glijden. De ontwikkelingen zijn interessant, omdat veel van wat er gebeurd bijna een parodie lijkt op wat zich zoal in westerse staten voordoet. De presidents- verkiezingen van 2001 zijn een mooi voorbeeld. Een jaar eerder waren de Amerikaanse verkiezingen in het bekende ‘recount scandal’ geëindigd. De twee kandidaten ontliepen elkaar in Florida maar een paar honderd stemmen, en dus ontstond er onzekerheid over de telling van de stemmen. In december 2001 vonden er verkiezingen plaats in Madagascar, waarbij uitdager Marc Ravalomanana 46% van de stemmen won, hetgeen een tweede ronde noodzakelijk maakte. Ravalomanana toog echter naar het Hooggerechtshof om een hertelling te eisen. De hertelling bracht zijn percentage (in een land met meer inwoners dan Nederland) van 46 naar 51,5 procent van de stemmen.
Nu de volgende akte in deze tragikomedie. Verkiezingen zijn in Madagascar een wassen neus, dus een politicus die zich daar nog van probeert te bedienen is een idioot. De populaire burgemeester van hoofdstad Antananarivo, radio-dj Andry Rajoelina, heeft nu, met de volgende verkiezingen pas over twee jaar (Ravalo- manana werd in 2006 herkozen), verklaard dat het volk hem als president wil, en daarom eist hij nu het hoogste ambt gewoon maar op. Het zou toch wat zijn als Job Cohen of Ruud de Wild dat zou proberen, denkt een Nederlander dan.
Vrijplaats Vrankrijk heeft eindelijk zijn kant van het verhaal verspreid. Vrankrijk kwam onder vuur te liggen in de media en binnen de kraakbeweging nadat vorig jaar op 13 oktober voor hun pand een gewonde man was aangetroffen. De 34-jarige kraker ‘Yoghurt’ zou mishandeld zijn door barpersoneel van Vrankrijjk. Volgens Het Parool is de man sindsdien aan zijn gezicht verlamd, hoort hij slecht en heeft hij last van geheugenverlies.
Vrankrijk besloot aanvankelijk geen details over de gebeurtenissen naar buiten te brengen. De vrijplaats kwam echter steeds meer onder druk te staan. Deze week besloot burgermeester Job Cohen de vergunningen voor de kroeg op de begane grond in het pand met onmiddellijke ingang in te trekken. Vrankrijk liet in een reactie op Indymedia weten dat “de bevindingen en daaruit voortvloeiende conclusies niet stroken met de daadwerkelijke gebeurtenissen waaraan gerefereerd wordt”.
Vanmiddag publiceerde Vrankrijk een verklaring op zijn eigen website. In de verklaring worden de dingen die gebeurd zijn op de avond dat Yoghurt gewond raakte gedetailleerd beschreven. Yoghurt en zijn vriend gedroegen zich die avond zeer agressief. Zij hebben klappen uitgedeeld en gekregen. Na een van de klappen viel Yoghurt hard achterover met zijn hoofd op de stoep. Een verpleegster die op bezoek was bij één van de bewoners van het pand paste eerste hulp toe.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Wat de inhoud betreft speel ik een heel beperkte rol. Dat geldt voor een project als de Noord/Zuidlijn in het bijzonder. Er is een wethouder speciaal aangesteld voor dat project” … ”Ik zat er een heel end vanaf”…
Burgemeester Cohen van Amsterdam houdt de rotte appel die de Noord-Zuid lijn inmiddels is geworden, zorgvuldig bij hemzelf vandaan, maar meldt en passant nog dat de gekozen bestuurders van de hoofdstad uitsluitend kunnen afgaan op het advies van deskundigen: “We zijn uiteindelijk allemaal amateurs”.
)
Met drie PvdA-burgemeesters en één VVD’er in de vier grote steden is er geen CDA’er meer in de G4-ploeg. Volgens Job Cohen zal dat de gezamenlijke belangenbehartiging bemoeilijken: “Het wordt nu allemaal een stuk ingewikkelder”.
Het zal hem in PvdA-kringen niet in dank worden afgenomen dat hij zich vandaag in het tv-programma Buitenhof niet alleen uitliet over de toekomst van de Noord-Zuidlijn, maar dat hij zich tevens liet verleiden tot een unverfroren commentaar op de gevolgen van de Rotterdamse burgemeestersvoordracht.
Maar een slip of the tongue was het zeker niet. Hier sprak duidelijk en bewust de man die zijn positie als burgemeester van een grote stad liet prevaleren boven die van een berekenend partijpoliticus. Wouter Bos moet zijn tenen gekromd hebben en Aboutaleb zal ongetwijfeld de nodige verwensingen richting Cohen hebben gesist.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
“Vermelden nationaliteit Over het vermelden van de nationaliteit van de aangehouden personen is na de persconferentie in de media veel gesproken. De driehoek heeft er voor gekozen om open en duidelijk te communiceren in dit soort situaties (conform de in 2004 vastgestelde notitie “Uitgangspunten bij de aanpak van terrorisme in Amsterdam”). In dergelijke situaties heeft de overheid haar burgers zo goed en volledig mogelijk te informeren.
In dit geval wordt in de melding nadrukkelijk gesteld dat het zou gaan om 3 Marokkanen uit Spanje en lag er een verbinding naar de gepleegde aanslagen in Madrid, waarvan bekend is dat deze door daders met een Marokkaanse achtergrond zijn gepleegd. Het verzwijgen van de achtergrond van de op 12 maart aangehouden personen zou gezien deze verbinding een afwijking zijn van de communicatieve uitgangspunten rondom (dreigende) terroristische aanslagen. Omdat de driehoek noch in woord noch in gedachten een relatie legt of heeft gelegd tussen de achtergrond van de aangehouden personen en de Marokkaanse gemeenschap, zag de driehoek geen reden af te wijken van deze lijn. Deze relatie wordt – geheel ten onrechte – door anderen gelegd.” (Job Cohen, 19 maart 2009 (pdf))
Het is begrijpelijk dat je in situaties van terroristische dreiging open en duidelijk moet communiceren zodat er geen onnodige onrust ontstaat in de samenleving. Maar ook uit bovenstaande uitleg in de brief van Job Cohen, burgemeester van Amsterdam, kan ik niet halen waarom het nou noodzakelijk was om nadrukkelijk de afkomst te melden van de arrestanten.
Wat is de toegevoegde waarde van deze melding voor het grote publiek? Kunnen ze dan beter beslissen of ze wel of niet de straat op durven op dat moment? In mijn ogen is het een zeer kromme poging om achteraf goed te praten wat in eerste instantie toch vooral een vergissing is geweest. Zelfs als het om een terroristische dreiging gaat, geldt ook voor die arrestanten het principe “onschuldig tot schuld bewezen”. En daarbij hoort ook de bescherming van de identiteit van verdachten. Dus ook niets over de afkomst zeggen.
Na zijn bezoek aan Pauw en Witteman ging het toch jeuken bij de Amsterdamse burgemeester.
‘Baroeg, kun je een taart voor mij bezorgen in Amsterdam-Noord? O, en vraag om het bonnetje van zijn kaakchirurg, voor de vergoeding van de tandprothese.’
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
