Waarom de Nederlandse jeugd het gelukkigst is

De rechtszaak waarin een jongen (13) verdacht wordt van poging tot verkrachting van een 91-jarige bejaarde heeft niks met de islam te maken

Schokkend en misselijkmakend nieuws uit Amsterdam. Een dertienjarige jongen wordt ervan verdacht dat hij een 91-jarige bejaarde vrouw in het verzorgingshuis heeft proberen te verkrachten. Slachtofferverklaring, DNA-sporen en verwondingen op het lichaam van de dader wijzen er allemaal op dat hij schuldig is. Een buurtregisseur herkende de jongen op een compositiefoto. Zijn ouders willen het echter niet geloven, zij denken dat het een complot is. Hij zou een alibi hebben: op de bewuste dag was hij niet in Nederland en zou hij Koranlessen hebben gevolgd in de moskee.

Het is voor ouders vanzelfsprekend erg lastig te onderkennen dat je zoon zoiets slechts en ranzigs heeft gedaan. Voor islamitische ouders is het nog lastiger om te dealen met zulke haram zaken: ze schamen zich kapot. Streng religieuze mensen hebben vaker een gestoorde seksuele beleving, moslims zijn daarop geen uitzondering en dergelijk gedrag is dus niet typisch islamitisch. Sterker nog: er bestaan ook ongelovige gerontofielen die veroordeeld worden voor verkrachting. Er is dus geen rechtvaardiging om dit nieuws zo naar buiten te brengen, de islam wordt er hier -al is het subliminaal- onnodig bijgehaald. De islamitische achtergrond is immers niet noodzakelijkerwijs de oorzaak van het gedrag van de jongen en speelde verder geen rol bij de misdaad.