Kunst speuren in Den Bosch

Sargasso’s kunstgalerie geeft ruimte aan kunstbloggers. Elke eerste zondag van de maand een bijdrage van Krina van der Drift van Kunstdwalingen. In februari, toen ons leven nog niet beheerst werd door het coronavirus en alle musea nog open waren, bezocht ik Den Bosch. Allereerst om de tentoonstelling "Meesterwerken uit Wenen" te bezoeken in het Noordbrabants Museum. De Weense Akademie der bildenden Künste heeft een imposante collectie Hollandse en Vlaamse meesters. Op dit moment zijn er zo'n zeventig te gast in het Noordbrabants Museum. Om studenten het vak te leren moesten ze werk van andere kunstenaars kopiëren en om die reden bezaten academies in Europa vaak een eigen collectie. Rond 1900 werden deze collecties meestal ondergebracht in een museum, maar de Weense Akademie vormt daarop een uitzondering; vandaag de dag is het nog steeds zowel een opleidingsinstituut als een "Gemäldegalerie". De tentoonstelling laat werken zien van Rembrandt, Rubens, van Dijck en andere, minder bekende, kunstenaars. [caption id="attachment_313830" align="aligncenter" width="400"] Pieter Boel Stilleven met globe en kaketoe[/caption]

Door: Foto: Melchior D'Hondecoeter het hoenderhof copyright ok. Gecheckt 23-09-2022
Foto: jean louis mazieres (cc)

Kunst op Zondag | Feest

Een foto van een moment tijdens de jaarwisseling in Manchester kreeg veel aandacht op sociale media. Menigeen vond het tafereel welhaast kunst, omdat er zoveel op te zien was. De feestelijke werkelijkheid als kunst.

Schilderijen waarop veel te zien is van feestelijke decadentie, zijn zo oud als de weg naar Rome.

Thomas Couture – Romains de la décadence, 1847.
cc Flickr wallyg photostream Paris - Musée d'Orsay Thomas Couture's Romains de la décadence

Gaat het op het ene schilderij er liederlijk en vrolijk aan toe, op een ander is het lamgedronken treurigheid al om.

Nick Alm – Bacchanal 2014.
cc Flickr Gandalf's Gallery photostream Nick Alm – Bacchanal

Nu lijkt het op hierboven getoond werk om mensen te gaan die, om in discriminerende termen te spreken, tot de hogere klasse behoren. Voor “gewoon volk”, in ouderwetse termen “gemeen volk” , moeten we vooral bij zeventiende-eeuwse schilders zijn.

Jan Brueghel de Oude – Dorpsfeest, 1600.
cc Flickr Gandalf's Gallery photostream Jan Brueghel the Elder - A Village Festival 1600

Adrien Brouwer – Dorpskermis, 1e helft 17e eeuw.
cc commons.wikimedia.org Adriaen Brouwer - Dorpskermis (KMSKA)

Jan SteenHet dronken paar, 1655.
cc Flickr Allie_Caulfield photostream Amsterdam 182 Rijksmuseum, Jan Havicksz Steen, The drunken couple

De oude meesters hadden er een handje van schilderijen vol te proppen. Het ging er natuurlijk om een verhaal te vertellen dat in één schilderijlijst moest passen. Roemrucht zijn de religieuze vertellingen, waarvan u dit Jeroen Bosch Jaar nog wel meer zal zien. De Tuin der Lusten van Jeroen, of Jheronimus, a.k.a. Hiëronymus Bosch is één pervers partijtje vol feestelijke decadentie en liederlijk gedrag.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.