Kunst op Zondag | 750

Dit is nummer 750 van Sargasso’s wekelijkse kunstrubriek. Een jubileumpje dat verandering met zich meebrengt. We gaan dit niet uitgebreid vieren zoals we dat vijf jaar geleden bij de 500e editie deden. Kunstenaars stuurden hun 500e werk in, dat we in vier afleveringen, Koz 1 tot en met Koz 4, presenteerde. Wat we wel doen: even heel wat anders. Ondergetekende neemt een ‘Kunst op Zondag sabbatical’. Voor nog onbepaalde tijd. De inspiratie is een beetje op. Het concept voor mijn bijdragen is ruimschoots uitgemolken. Het wordt tijd eens na te denken over andere concepten. Daar zijn wel ideeën over, die vragen tijd om nader uit te pluizen. Dit stukje is dus mijn 434e en laatste bijdrage aan Kunst op Zondag. Het geeft me ook wat meer ruimte voor ander schrijfwerk voor Sargasso. Voor Kunst op Zondag zal collega Wilma haar maandelijkse bijdragen blijven verzorgen. Een mogelijk nieuw item wordt haar tentoonstellingstips. Daarin niet de tentoonstellingen van de grote musea die aan publiciteit geen gebrek hebben, maar vooral de kleinere musea, kunstroutes en galeries. Het ligt in de bedoeling één keer per maand een drie tot viertal tentoonstellingen uit te lichten. De eerste tips gingen vorige week online. Laat onder dat artikel weten of dit idee navolging verdient. De 750 Kunst op Zondag afleveringen werden doorgaans in alle rust geconsumeerd. De ruim 4000 reacties zijn voor Sargasso begrippen erg weinig. Toch heeft een ruime 84% van de stukjes enige respons gekregen. Hoewel, ‘enig’?. Zodra het iets met actualiteit te maken had waar ook buiten de kunst veel rumoer om was, zagen we dat natuurlijk ook hier terug. ‘Blackface’ van collega Molovich telde dan ook het hoogst aantal reacties in onze kunstrubriek. De meeste reacties voegden echt iets toe aan deze rubriek. Vaak met verwijzingen naar kunst gerelateerd aan het thema van het stukje, soms mondde het uit in een goed gesprek. Waarvoor oprecht dank. Ik realiseer me nu dat het wat dat betreft de laatste tijd wat te stil is in de reactievelden van Kunst op Zondag. Een gemis. De top-20 stukjes die de meeste reacties kenden staan hier op een rij. Als je daar doorklikt naar een van de items kan het zijn dat sommige video’s niet meer toegankelijk zijn. Tja, meer en meer verdwijnt ook kunst achter betaalmuren. Ook kan het zijn dat je geen afbeeldingen tegenkomt maar een handje. Om dwingende copyrightredenen zijn sommige afbeeldingen afgeschermd. Maar klik het handje en zie… Als je dieper in de top-20 duikt, kom je ongetwijfeld ook de zure reacties tegen. Een verschijnsel dat gelukkig steeds minder voorkomt bij Sargasso. Misschien hoort dat binnenkort zelfs tot het verleden. Het heeft namelijk geen zin. Integendeel, men heeft zichzelf er alleen maar mee. Bij Kunst op Zondag staat altijd een positief windje, dus zuurzeikerds zijn gewaarschuwd: 'Homo sapiens non urinat in ventum'. Wellicht bent u nu op het punt gekomen waar u zegt: Cokema leuk die praatjes, maar waar zijn de plaatjes? Nou vooruit dan, nog één keer. Een paar kersen op de 750 taart. Poëzie van pijn ging over het werk van  Doris Salcedo. Daarin een ‘monument’ voor omgekomen vluchtelingen.  Op de zandkleurige, poreuze vloer verschijnen de namen als waterdruppels die samen letters vormen. “Een constante cyclus van inscriptie en uitwissing”. Ik vind dat een sublieme vondst. Kijk naar ‘Palimpsest’. https://www.youtube.com/watch?v=wl3TSFXSu-0&t=2s Het werk is in Spanje (2017 - 2018), Engeland (2018) en Zwitserland (2022 - 2023) te zien geweest. Het wordt tijd dat het ook naar Nederland komt. In die 750 stukjes ging het vrij vaak over ‘de toestand van de mens’, hier wel vertaald als ‘het menselijk tekort’. In het huidig tijdsgewricht, met klimaat en al zo meer, vat ‘Punishment’ van Julius von Bismarck ‘de toestand van de mens’ wellicht nog het beste samen. https://www.youtube.com/watch?v=ygvG7XYlbJs Het filmpje kwam ook voor in IJs en Weder en Water naar de zee. Maar goed, maarrrr goed! Voor ik in een hypochondrisch soort nostalgie verval (hoe ouder je wordt, hoe meer verleden je bent): de hoogste tijd voor mijn Kunst op Zondag sabbatical. Fijn dat u er was en het las. Prettige zondag verder.

Door: Foto: Joan (cc)

Closing Time | Bob Dylan 80 jaar

, door

Aan het nieuws dat Bob Dylan vandaag 80 jaar zou worden, viel niet te ontkomen, alle kranten hadden er meerdere pagina’s voor gereserveerd. Dat belooft nog wat bij ’s mans overlijden. Er waren veel opgewarmde herinneringen en anekdotes bij uit de afgelopen decennia maar voor de Bobcats was het allemaal smullen. En die fans kwamen zelf ook nog aan het woord in diverse interviews. Mannen die alles verzamelden, alles registreerden, elk optreden analyseerden, elke playlist uitplozen. Mannen die de teksten van Bob probeerden te duiden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | De meest nutteloze verjaardagscadeaus

, door

COLUMN - Sommige mensen hebben nooit genoeg, maar wat geef je een jarige die niets meer verlangt?

Een maand geleden kocht ik bij de Action een koffiezetapparaat dat ontworpen was door Jan des Bouvrie. Het kostte € 19,95. Tot nu toe is het mijn duurste aankoop van dit kalenderjaar.

Dat heeft niet zozeer met mijn financiële situatie te maken, als wel met mijn liefde voor spullen. Die is vrijwel onbestaand. Als je op een zaterdagmiddag door een willekeurig winkelcentrum loopt (wat ik je overigens afraad), dan zal je zien dat veel andere mensen wel van spullen houden. Ze kopen plasmastelevisies, handtasjes, zonnebrillen en parfums alsof het eerste levensbehoeften zijn. Daar worden ze al dan niet kortstondig gelukkig van.

Ik ken dat gevoel uit mijn kinderjaren. Vanwege het speelgoed dat ik kreeg, was mijn verjaardag het hoogtepunt van het jaar. Mijn tanende liefde voor spullen viel samen met de periode dat ik mijn eigen geld ging verdienen. Als ik toch iets wilde hebben, dan kocht ik het zelf. Verjaardagen zijn sindsdien volstrekt nutteloos.

Voor de verjaardagsvisite is dat lastig. Een fles wijn of een boekenbon is hun eer te na, maar omdat ze niets beters weten, krijg ik regelmatig onzinnige cadeaus.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenCommentaar is zes!

, door

Jarig! (Foto: Flickr/Rob J Brooks)

Ach, wat gaat de tijd toch snel, onze zuurlinkse spruit is alweer zes jaar oud! Vorig jaar rond deze tijd werkten we al aan het redesign dat pas anderhalve maand geleden werd opgeleverd, en om eerlijk te zijn, het leek wel of alles wachtte tot dat grote moment was aangebroken. GC kabbelde zo rustig op de 30.000 bezoekers in de maand en er zat niet echt een richting in.

Maar wat een redesign, een social media strategy en vooral een blik nieuwe bloggers niet allemaal oplevert! Zoveel zelfs dat we de afgelopen maand voor het eerst in tijden weer eens boven de 100.000 pageviews uitkwamen en dat het bezoekersaantal het op een na hoogste was in de geschiedenis van GC. Alleen de maand waarin we onze opwachting maakten in het 8-uur journaal scoorde beter.

Kortom, GC zit weer in de lift! En de vooruitzichten zien er vanuit dit nieuwe jasje natuurlijk een stukje zonniger uit. Helaas politiek gezien niet, maar we hebben zo’n vermoeden dat het mede daardoor met de inhoud van het blog wel goed komt de komende jaren.

Dit alles was natuurlijk niet mogelijk geweest zonder jullie, onze trouwe lezers, en in het bijzonder de reageerders daaronder. Zonder interactie waren we er al lang mee gekapt. Bedankt!

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenCommentaar vijf jaar!

, door
Feest! (Foto: Flickr/Pink Sherbet Photography)

Precies vijf jaar geleden verscheen op dit weblog het eerste postje. Uiteraard ging dat over de de dag ervoor vermoorde Theo van Gogh. Diverse (ex-)leden van de redactie lezen hun bijdragen aan GeenCommentaar in die beginperiode met het schaamrood op de kaken terug.

Gelukkig is er in vijf jaar veel veranderd. Nieuwe designs, meer bloggers, een eindredactie, GC parlando, het GC-café en de GC-coalitiechecker. Maar vooral veel stukjes, van een steeds betere kwaliteit, vinden we.

GeenCommentaar staat ook nu niet stil. Binnenkort komt er een nieuwe satelliet-site naast het café en de coalitiechecker en achter de schermen werken we hard aan het vijfde redesign.

Hoogstwaarschijnlijk zouden we onszelf al lang vervloekt hebben om wat we ons op de hals gehaald hebben, als we niet zoveel bezoekers aan ons hadden weten te binden, en vooral een trouwe schare reaguurders. Levendige discussie blijft tenslotte het doel van dit blog. We beloven daar ook vandaag genoeg aanleiding toe te geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.