Quote van de dag: politiek

[qvdd]Maar ik zie mezelf niet echt als politicus. Deze woorden zijn opgetekend in het interview met Jan Kees de Jager, in de VN van deze week. Hij ziet zichzelf liever als ondernemer. VN citeert zijn woorden (met enige vrijheid) in de titel van het stuk: "Ik ben geen echte politicus". Het is iets waar bijna iedereen altijd het over eens is: politiek stinkt, macht is slecht en aan politici kleeft een smet. Het gaat zelf zo ver dat de mensen die het ver schoppen in dit bedrijf zeggen dat ze er eigenlijk niet achter staan. Maar stel nu eens u komt bij de dokter en nadat de diagnose is gesteld maakt U een praatje met haar. Zij vertelt u het volgende: "ik ben niet echt een dokter, ik ben een ondernemer!", met andere woorden zij zou u net zo lief brood, verzekeringen of een vliegvakantie willen verkopen want zij is namelijk niet echt geïnteresseerd in haar vak als dokter, maar ziet zich zelf liever als "ondernemer". Dat zou toch merkwaardig zijn? Zou u zich nog willen laten behandelen door die dokter? Waarom gaat de Jager niet weer gewoon terug naar zijn ICT-bedrijf om te ondernemen? Wat trekt hem dan wel in de politiek? Of wil hij zeggen: "ik ben te goed voor dit werk, maar het land heeft mij nodig, daarom offer ik mij zelf op. Ik doe dit omdat de Koningin mij heeft gevraagd." Het is zo gewoon dat politiek vereenzelvigd wordt met corruptie, macht en zakkenvullerij dat de beoefenaren van het beroep zich er voor schamen en dat we het heel gewoon vinden dat politici ons wijs proberen te maken dat zij helemaal geen politici zijn. Ondertussen worden wij geregeerd door ondernemers.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Peilingen geen garantie voor verstandige beslissingen

[qvdd]

Nederlandse banken en pensioenfondsen komen dan in de problemen. Degenen die dat zo makkelijk roepen, laten zich leiden door opiniepeilingen. Maar peilingen zijn geen garantie voor verstandige beslissingen.

Onverwachte woorden uit de mond van De Jager, minister van financiën in het kortetermijndenken-kabinet Rutte. Hij heeft kritiek op Geert Wilders, die doet wat hij altijd doet, spelen op goedkope sentimenten:

[De Jager is ] duidelijk in paniek geraakt. Hij verdedigt een lijn die niet te verdedigen valt en op geen steun onder de bevolking en CDA-achterban kan rekenen. De Jager brengt het CDA naar de rand van de afgrond met het pompen van miljarden in de corrupte bodemloze put van Griekenland terwijl we hier 18 miljard moeten bezuinigen. Ik heb medelijden met de goede man. Maar ik ga ook met overtuiging door met het PVV-verzet tegen steun aan Griekenland.

Misschien moet iemand Wilders eens vragen wat hij denkt dat er gebeurt als we de steun aan Griekenland intrekken.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Quote du Jour | EU: zusammen/ensemble?

“It seems that the Dutch finance minister, Jan Kees de Jager, played a particularly stalwart role in re-concentrating the measures that the Franco-German pact had attempted to water down.”
(Charlemagne’s notebook, The Economist)

Ja, ja, De Jager wilde zo graag streng zijn over de centjes, vooral tegen al die zuidelijke types onder aanvoering van Parijs. Maar ja. Al trok onze minister van Financiën er nog zo hard aan, in de EU staat of valt elke belangrijke beslissing met de as Duitsland-Frankrijk, nog steeds. Het is wel begrijpelijk dat de Duitsers toch weer een beetje tegemoet zijn gekomen aan de Franse wensen, hun inschatting zou je strategisch kunnen noemen. Geen deal tussen Berlijn en Parijs betekent gewoon het begin van het einde van de euro, en daarmee van de EU. En dat gaat de Duitsers toch te ver. Parijs is wel een mis waard – met een beetje water in de financiële wijn. En toch, je hoeft geen helderziende te zijn om te voorspellen dat de onzekerheid rond de euro zal aanhouden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuwe president DNB is bekwame man op verkeerde post

Een bijdrage van Eelke de Jong, econoom aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Het stuk is overgenomen van Me Judice

klaas knotBij mijn weten is na de Tweede Wereldoorlog nog nooit zo een openlijk debat gevoerd rond de benoeming van de president van De Nederlandsche Bank (DNB) als deze keer. Uiteindelijk is tot ieders verrassing, Klaas Knot uit de bus gekomen. Hij bleek de ideale compromiskandidaat. De pers is over het algemeen lovend. Door veel politici en bestuurders is minister De Jager geloofd voor zijn niet-politieke keuze en voor het feit dat hij mede hiermee een nieuwe generatie bestuurders aan de macht brengt: de veertigers.

In dit artikel zal ik beweren dat ik de lof voor deze keuze niet onderschrijf en dat deze keuze de internationale positie van Nederland nodeloos verzwakt. Dit neemt niet weg dat, voor zover ik het heb kunnen waarnemen, Klaas Knot een goede econoom en bestuurder is. Maar hij is de bekwame man op de verkeerde post. Bovendien is in het hele proces het team verzwakt dat de belangen van Nederland goed kan vertegenwoordigen en verdedigen.

Wortel van het probleem
Laten we bij het begin beginnen. Wat is er aan de hand? De laatste jaren is duidelijk geworden dat het toezicht op de banken door DNB niet heeft kunnen voorkomen dat Nederlandse banken: steun nodig hadden (o.a. ING), moesten worden genationaliseerd (ABN-AMRO) en failliet zijn gegaan (DSB). Volgens de politiek had het toezicht beter gekund en moet de cultuur bij DNB om. Of dit de juiste en de enige conclusie zou moeten zijn, laat ik hier rusten. Al denk ik dat politici ook wel wat kritischer naar zichzelf kunnen kijken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

We are all different and there is something kind of fantastic about that

Met een persoonlijk verhaal kwam Monique Samuel deze week uit de kast. De Leidse politicologiestudente met een Egyptisch-Koptische achtergrond worstelde zich door haar scheiding terwijl haar publieke profiel groeide. CDA-minister Jan Kees de Jager, misschien wel de op twee-na-machtigste man van Nederland, maakte via de Telegraaf bekend dat hij een vriend heeft. De reactie van veel seculiere progressieven was: zonde dat hier nou zo’n punt van gemaakt zou moeten worden. De seksuele oriëntatie van een publieke figuur interesseert me niets. Overigens zijn het vooral heteroseksuele mannen die zo reageren. Uit de reacties blijkt een vorm van welwillende desinteresse. De seksualiteit van mensen, en zeker van politici of opiniemakers moet er niet toe doen. Ik denk dat deze vorm van welwillende desinteresse het anders-zijn van homoseksualiteit ontkent. Uit de kast komen is voor (bijna) iedere homo een lastig proces. En de aanwezigheid van publieke aandacht kan daarbij helpen.

Ik kom uit een progressief, seculier gezin. Ik heb een lesbische tante, mijn ouders hadden homoseksuele vrienden die regelmatig over de vloer kwamen. En toch kan ik mij herkennen in het verhaal van Samuel – zonder te niet te willen doen aan de buitengewoon tragische kanten van haar verhaal. Ik ben pas op mijn 18e “uit de kast” gekomen, terwijl ik me al vanaf mijn vroegste jeugd realiseerde dat ik anders was, dat ik me – om de woorden van Samuel te gebruiken- niet prettig voelde bij de traditionele mannelijke heterorol. Iedere homo realiseert zich op één moment dat hij of zij anders is dan anderen, anders dan de norm, en zeker anders dan zijn eigen ouders. Mijn ouders hebben nooit een probleem gemaakt van homoseksualiteit, sterker nog ik heb nog nooit in mijn familie, op mijn werk, of op straat het gevoel gehad dat iemand een probleem had met mijn seksuele voorkeur. Maar de erkenning dat je anders bent dan de rest, afwijkt van de ‘norm’, dat is niet makkelijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Iedereen

[qvdd]

In 2012 halen we een half miljard weg bij ontwikkelingssamenwerking, bezuinigen we 800 miljoen op ambtenarensalarissen en wordt voor 600 miljoen gesneden in de zorgtoeslag en voor 350 miljoen euro op de kinderopvangtoeslag. Iedereen gaat merken dat de overheid de crisis als buffer heeft opgevangen, wat tot een enorm gapend tekort en toenemende staatsschuld heeft geleid. Dat moeten we gaan terugbrengen en dat betekent dus ook dat mensen het gaan voelen.

Dit antwoordt Jan Kees de Jager in de Telegraaf op de vraag “Waar gaan de klappen vallen?“. Volgens De Jager gaat iedereen het voelen. Uit zijn opsomming blijkt dat iedereen betekent: mensen die voor de overheid werken, mensen met een laag inkomen en arme mensen in het buitenland. Dat zijn veel mensen, maar dat is lang niet iedereen. Een categorie die in ieder geval buiten schot blijft zijn de veroorzakers van de crisis: bankdirecteuren. Een dag eerder melde de Telegraaf nog dat de ING het afgelopen kwartaal 12% meer winst gemaakt heeft in vergelijking met een jaar eerder: 1,38 miljard. Dat is alleen mogelijk dankzij die buffer van de overheid die iedereen nu moet afbetalen.

Er was helaas geen ruimte meer om hierover door te vragen: bijna de helft van het interview is gewijd aan de heugelijke mededeling dat onze Minister van Financiën nu eindelijk een vriend heeft en geen vrijgezel meer is. Iedereen wenst hem veel geluk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gay in Italië, land van uitersten

Het is in Nederland nauwelijks echt nieuws: minister van Financiën Jan-Kees de Jager is homoseksueel. Dat vooral Spits, Telegraaf en GeenStijl met dit nieuws komen, zegt al genoeg. Het is eigenlijk geen issue.

Dat is wel even anders in Italië. Staatssecretaris Giovanardi van familiezaken begon een polemiek over een reclame van Ikea die twee mannen hand in hand toont, waarin het bedrijf stelt alle families welkom te heten. De PdL-politicus noemde het een schande dat een Zweeds bedrijf Italianen kwam vertellen wat ze moesten denken en ging zelfs zo ver om de foto ongrondwettelijk te noemen, want de grondwet bepaalt namelijk dat een familie bestaat uit (minstens) een man en en vrouw.

Italië kent geen wet tegen homofobie en erkent geen homohuwelijken. Geweld tegen homo’s is niet ongewoon en komt dan vooral uit de extreemrechtse hoek. De sociaaldemocratische afgevaardigde Paola Concia werd eind april nog met haar partner Ricarda bedreigd op straat. Dovete finire nei forni werd hen toegeroepen: jullie moeten de ovens in.

En toch is dit ook het land waar al in juni 1981 een openlijk homoseksueel politicus, de liberaal Giovanni Spadolini, premier werd. In 1983 werd hij minister van Defensie – toch de meest macho post in het kabinet. Ik vermoed dat beide benoemingen destijds de eerste in Europa moeten zijn geweest, zo niet ter wereld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: verantwoording

“We moeten ervoor zorgen dat die waarschuwingen vervolgens ook opgevolgd worden. Het mogen geen vrijblijvende statements zijn. […] We willen dat landen moeten verantwoorden welke maatregelen ze nemen om de problemen op te lossen. Iedereen moet daaraan meedoen. Ook de grote landen, zoals de Verenigde Staten en China.”

Staatssecretaris De Jager van Financiën toont aan dat er ook nog dromers zijn die wél wat te zeggen hebben.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kabinet halveert opbrengst Serious Request

[speld]

“Er is een tijd van geven en een tijd van nemen.”

Serious Request 2010 (Foto: Flickr/benzpics63)Het kabinet zal dit jaar de opbrengst van de jaarlijkse 3FM-actie “Serious Request” halveren. Dat heeft Minister van Financiën Jan Kees de Jager vandaag aangekondigd. In eerdere jaren verdubbelde het kabinet dit bedrag nog, maar volgens De Jager is dat ‘niet meer van deze tijd’. Zowel vanuit het Glazen Huis als vanuit Afrika is begripvol gereageerd.

“De maatregel is vrij eenvoudig: Van iedere euro die je doneert gaat er 50 cent naar de schatkist. Bij giften boven de 10.000 euro loopt dat op naar 80%, en boven de 50.000 euro zal het gehele bedrag de rijksbegroting ten goede komen”. De zogeheten ‘eerlijk delen-taks’ zal volgens De Jager een kleine 3 miljoen euro opleveren. ”Deze maatregel past uitstekend binnen Europese richtlijnen over verantwoordelijke overheidfinanciën. Iedereen moet de broekriem aantrekken, en de goede-doelensector dus ook.”

Premier Rutte noemt de maatregel een noodzakelijke stap: “We zijn zeer redelijk en terughoudend. Jarenlang heeft de regering het bedrag verdubbeld. Iedereen die iets van inflatie weet, weet dat verdubbelen een stuk meer kost dan dat halveren oplevert. Bovendien is het ronduit onverantwoord dat tienduizenden Nederlanders midden in een crisis van deze omvang klakkeloos geld naar Afrika sturen. Dan moet de overheid durven bijsturen.”

Vorige